ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 3996

ฮาร์วีย์ไม่ได้ให้ความสนใจเลย เขาจิบชาอย่างสงบในขณะที่มองไปที่โนเอมิและคนอื่น ๆ

“คุณรู้จักผู้คนมากมายเลยนะซีอีโอโมเรโน่ ช่างน่ากลัวจริง ๆ

“คนธรรมดา ๆ ต้องคุกเข่าเมื่ออยู่ต่อหน้าคุณแล้วใช่ไหม?

“แต่ถึงอย่างนั้นคุณแน่ใจแล้วเหรอว่าจะท้าท้ายผมกับไอ้โง่เง่านั่น?”

โนเอมิยิ้มอย่างสงบ

“นี่ไม่ใช่การท้าทายนะฮาร์วีย์ นี่คือความยุติธรรม"

อัลเลนนึกอะไรบางอย่างได้หลังจากได้ยินชื่อนั้น...

แต่เขาไม่ได้คิดอะไรมากเมื่อเห็นสาวงามที่อยู่ตรงหน้าเขา

“แกพูดอะไรของแกเหรอไอ้สารเลว?" อัลเลนพูดด้วยน้ำเสียงชั่วร้าย หลังจากหัวเราะอย่างเย็นชา

“แกเพิ่งเรียกฉันว่าไอ้โง่เง่าเหรอ?

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร? แกรู้ไหมว่าฉันทรงอำนาจขนาดไหน?

“ฉันสามารถเปลี่ยนร้านสับปะรังเคของแกให้กลายเป็นเศษซากด้วยการออกคำสั่งเพียงคำเดียว!

“คุกเข่าแล้วขอโทษเดี๋ยวนี้!

“ถ้าไม่อย่างนั้นแกจะไม่มีโอกาสได้ขอโทษอีกแล้วนะ!”

ผู้คนหลายสิบคนที่อยู่ด้านหลังอัลเลนต่างก้าวออกมาพร้อมกับบิดคอไปมา หลังจากได้ยินคำขู่ของเขา

พวกเขาแสดงท่าทีดุร้ายราวกับว่าพวกเขาสามารถพังทลายร้านนี้ได้ทุกเมื่อ

ฮาร์วีย์ทำเมินเฉยต่ออัลเลนอย่างมากในขณะที่เหลือบมองเอลเลนอย่างใจเย็น

“เพื่อเห็นกับการที่เราเป็นเพื่อนกัน...

“ผมจะให้โอกาสคุณหยุดหาเรื่องห้ำหั่นกับผม มาตกลงกันด้วยวิธีนี้ดีกว่า...”

เอลเลนทำเสียเยาะเย้ยก่อนที่จะจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา

“คุณช่างหน้าด้านได้ถึงขนาดไหนเนี่ย?!

“คุณมันก็แค่ไอ้คนบ้านนอก! คุณมีสิทธิ์อะไรมาให้โอกาสฉัน?!

“คุณคิดว่าคุณเป็นคนสำคัญเพียงเพราะฉันพาคุณไปเข้าสังคมชั้นสูงในเมืองนี้แค่ไม่กี่วันน่ะเหรอ?!

“ฉันจะบอกลุงโอลฟอร์ดให้ปล่อยคุณไป...

“แต่คุณจะต้องมอบสูตรยานั้นให้กับตระกูลคอบบ์!

“ถ้าคุณประพฤติตัวดีฉันก็อาจจะให้คุณรอดพ้นออกไปจากเรื่องนี้ก็ได้!”

อัลเลนพยักหน้าก่อนจะแสดงสีหน้าเย็นชาราวกับน้ำแข็ง