ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4040

เอลเลนโกรธมาก เรื่องราวต่าง ๆ กำลังจะดูเลวร้ายลงอย่างมาก

เธอรู้สึกว่าเธอทำดีกับฮาร์วีย์เพียงพอแล้วนะ...

เธอทุ่มเทใจเพื่อให้ฮาร์วีย์มีโอกาสรอดชีวิต แล้วยังให้โอกาสเขาได้แก้ไขข้อผิดพลาดของตัวเองด้วย...

แล้วจากนั้นเกิดอะไรขึ้นล่ะ?

เขาไม่เพียงแต่ไม่ชื่นชมในความดีของเธอเท่านั้น แต่ยังถึงขั้นตบหน้าไซลาสด้วย

'เมื่อมาถึงขั้นนี้ก็แปลว่าเขามันรนหาที่ตาย!'

'ใครให้สิทธิ์นั้นกับเขาเหรอ?!'

'ใครทำให้เขากล้าถึงขนาดนั้น?!'

'ช่างน่าประทับใจ! ช่างน่าประทับใจ!'

ไซลาสเป็นคนมีประสบการณ์โชกโชน เขากลับมาได้สติอีกครั้งก่อนจะจ้องมองฮาร์วีย์อย่างเย็นชา ในขณะที่ยับยั้งความอาฆาตแค้นเอาไว้ ในเวลานี้เขาไม่ได้แสดงความรู้สึกโกรธเกรี้ยวออกมาเลย

“ฉันเคยเห็นพวกบ้า ๆ มามากมายในโกลด์เด้น แซนส์...

“แต่ถึงแม้ว่าเขาจะมาจากห้าตระกูลลึกลับหรือสิบตระกูลชั้นนำ...

“พวกเขายังไม่กล้าทำอวดดีต่อหน้าฉันแบบนี้หรอก!

“แกไม่เพียงแต่เสียโอกาสเดียวที่มีอยู่ไปเท่านั้น แต่ยังทำให้ฉันโกรธเป็นอย่างมากด้วย!

ไซลาสเอามือลูบหน้าที่บวมเล็กน้อย

“วันนี้แกจะต้องชดใช้ในความโอหังของแก!

“โอ้โห? แกคิดว่าแกดูน่าประทับใจขนาดนั้นจริง ๆ เหรอ?

ฮาร์วีย์ทำสีหน้าเหมือนไม่แยแส

“เอาอย่างนั้นก็ได้! แกมีดีอะไรก็ปล่อยออกมาให้หมด!

“พระเจ้ารู้ดีว่าในแต่ละเดือนฉันต้องบดขยี้นายน้อยและเจ้าชายที่โอหังไปมากมายขนาดไหน...

“แต่ฉันก็ไม่รังเกียจที่จะปล่อยแกไปก่อน แล้วค่อยจัดการกับแกทีหลัง"

ฮาร์วีย์จ้องมองด้วยสายตาเย็นชา

'คุณไม่มีความสามารถอะไรเลย แต่กลับเสแสร้งทำเป็นเก่ง!'

'เพื่ออะไรกัน?!'

ในสายตาของเอลเลนนั้นภูมิหลังของฮาร์วีย์เทียบไม่ได้กับของไซลาสเลยด้วยซ้ำ

เธอเชื่อว่าเขาแค่ระบายความคับข้องใจออกมาด้วยการท้าทายนายน้อยเท่านั้นเอง

เขาแค่อารมณ์เสียกับพิธีหมั้นนี้เท่านั้น...

นั่นคือเหตุผลที่เขาคิดจะต่อสู้กับบุคคลสำคัญให้ตายกันไปข้างหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะไม่มีความสามารถอะไรเลยก็ตาม

'ผู้ชายที่ตกหลุมรักมักไร้เหตุผล! ช่างเป็นผู้ชายที่ไม่รู้จักโตเอาซะเลย!'

เอลเลนถอนหายใจเฮือกใหญ่พร้อมกับส่ายหัว เธอค่อนข้างผิดหวังในตัวฮาร์วีย์ในขณะที่รู้สึกภาคภูมิใจในตัวเองเล็กน้อย

เธอรู้สึกประทับใจกับสายตาอันแหลมคมของแม่ ที่มองเห็นความดื้อรั้นและความไม่รู้จักโตของฮาร์วีย์ได้อย่างทะลุปรุโปร่ง โดยแค่เหลือบมองเพียงแวบเดียว

ถ้าไม่อย่างนั้นแม่ของเธอก็เชื่อว่าเธอจะต้องใช้ชีวิตไปด้วยความหวาดกลัวทั้งชีวิต

เอลเลนส่งสายตาแสดงความสงสารในขณะจ้องมองฮาร์วีย์อย่างไม่ต้องคิดทบทวนอะไรอีกแล้ว