ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4043

ไซลาสมองภาพที่เกิดขึ้นตรงหน้าเขาอย่างเคร่งเครียด

เคย์ลีเป็นผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้จากประตูสวรรค์ เธอเป็นหนึ่งในสิบผู้มีความสามารถชั้นยอดของสนามฝึกศิลปะการต่อสู้อันศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด

เขาได้จ่ายเงินจำนวนมหาศาลเพียงเพื่อจ้างผู้เชี่ยวชาญที่เก่งกาจขนาดนั้นมาอยู่ข้าง ๆ เขา...

แต่เขาไม่เคยคิดว่าฮาร์วีย์จะตบเคย์ลีล้มคว่ำไปง่าย ๆ แบบนั้น

“โอเคไหมครับคุณโลว์?!”

เหล่าบอดี้การ์ดของตระกูลจอห์นเริ่มตื่นตระหนกทันทีที่ได้สติ พวกเขารีบทรุดตัวลงกับพื้นเพื่ออุ้มเคย์ลีขึ้นมา ถึงแม้ว่าพวกเขาจะบาดเจ็บอยู่ก็ตาม

ดวงตาของเอลเลนยังตระตุกไม่หยุด ใบหน้าที่แต่งไว้อย่างงดงามของเธอถูกบดบังด้วยความรู้สึกตกใจสุดขีด

เธอไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าฮาร์วีย์มีความแข็งแกร่งถึงขนาดนั้นได้ยังไง

“รีบดูแลอาการบาดเจ็บของคุณโลว์เดี๋ยวนี้เลย!” ไซลาสร้องบอกออกไปทันที

“ฉัน… ไม่เป็นไร!”

เคย์ลีผลักผู้คนที่อยู่รอบตัวเธอออกไปด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

เธอกัดฟันกรอดในขณะจ้องหน้าฮาร์วีย์ เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฮาร์วีย์จะโค่นเธอลงได้ง่าย ๆ

“แกกล้าดียังไงมาตบหน้าฉัน?!

“แกรู้ไหมว่าฉันมาจากไหน?!”

เคย์ลีรู้สึกประหลาดใจในพละกำลังของฮาร์วีย์ แต่เชื่อว่าเธอโดนโจมตีเพราะความเผลอไผล

พูดง่าย ๆ ก็คือเธอคิดว่าเธอไม่ทันระวังตัว

ท้ายที่สุดแล้วประตูสวรรค์ก็กำลังให้ความช่วยเหลือเธออยู่ เธอรู้ว่าเธอมีภูมิหลังที่จะต่อต้านฮาร์วีย์ได้

แม้แต่ผู้คนจากสิบตระกูลชั้นนำหรือห้าตระกูลลึกลับก็ยังต้องให้ความเคารพเธอเลย

ฮาร์วีย์ดึงกระดาษทิชชูออกมาเช็ดนิ้วของเขา

“ฉันไม่สนหรอกว่าแกเป็นใครมาจากไหน

“ฉันจะฆ่าแกแน่ถ้าแกเข้ามาแตะต้องตัวฉันแม้แต่นิดเดียว!

“ฉันจะบดขยี้หัวหน้าประตูสวรรค์ด้วยซ้ำไปถ้าจำเป็นต้องทำ แล้วนับประสาอะไรกับเธอ"

“ฉันคงจะต้องเสียใจมากถ้าไม่ได้เป็นคนทำให้เธอต้องพิการด้วยตัวเอง"

ฮาร์วีย์เหวี่ยงเท้าออกไปข้างหน้า

“แก...ไอ้สารเลว!”

เคย์ลีทำสีหน้าที่ดูแย่มากหลังจากเห็นฮาร์วีย์พยายามจะเตะเธอ เธอรีบโซซัดโซเซไปข้างหลังอย่างรวดเร็ว...

แต่ก็ยังช้าเกินไป

ท้ายที่สุดแล้วการเตะของฮาร์วีย์นั้นเป็นไปอย่างรวดเร็วมากจนไม่มีใครสามารถโต้ตอบได้

ขาของฮาร์วีย์กระแทกเข้ากับหน้าท้องของเคย์ลีดังพลั่ก! เธอลอยกระเด็นไปทันทีพร้อมกับกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เธอไม่สามารถรวบรวมกำลังเพื่อลุกขึ้นยืนได้หลังจากหล่นกระแทกลงกับพื้นแล้ว

มีเลือดพุ่งออกมาจากปากของเธอก่อนที่เธอจะทำสีหน้าที่ดูหวาดกลัวเป็นอย่างมาก

“แกทำอะไรฉัน! แกทำอะไร?!” เธออุทานออกมา

ฮาร์วีย์ยืนกอดอกหลังตรง

“ก็ทำให้เธอต้องพิการอยู่นี่ไงล่ะ...”