ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4080

แดเรียลไม่เข้าใจว่าทำไมคนที่ดูเหมือนเป็นไอ้ขี้แพ้นั้นถึงมีสิทธิ์ได้รับนามบัตรของไคริมาตั้งแต่แรก

แต่ยังไงก็ตามเขาก็ยังไม่ยอมแพ้ เขาทึกทักเอาว่าฮาร์วีย์ได้ไปหยิบนามบัตรใบนี้ที่ร่วงหล่นอยู่บนพื้นมาอวดเบ่ง

เขากัดฟันกรอดพร้อมกับกดเบอร์โทรศัพท์ออกไป แล้วหลังจากนั้นเขาก็ตัวสั่นขึ้นทันที

ไคริพูดออกมาเพียงอย่างเดียวเท่านั้น…

ว่าฮาร์วีย์เป็นเพื่อนที่ดีของเธอ

คำพูดที่เรียบง่ายนั้นก็เพียงพอจะทำให้แดเนียลหัวหมุน ความหวังที่เหลืออยู่ของเขาถูกบดขยี้ลงทันที

เขาวางสายโทรศัพท์แล้วกระแทกเข่าลงกับพื้นอย่างไม่ลังเลอะไรเลย

เหล่าฝูงชนเต็มไปด้วยความสับสน

ทุกคนต่างไม่เชื่อตาตัวเองที่มองเห็นภาพนั้น พวกเขาคิดไม่ออกจริง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น

'ไอ้คนขี้แพ้อย่างเขาทำให้หนุ่มหล่อและร่ำรวยต้องคุกเข่าลงได้ยังไง?'

“ผมขอโทษครับคุณยอร์ก ผมต้องขอโทษจริง ๆ!

“ผมเป็นคนโง่เขลา! ได้โปรดปล่อยผมไปเถอะครับ!

“ได้โปรด!

“ทั้งหมดนี่เป็นความผิดของผมเอง!"

จากนั้นแดเรียลก็ตบหน้าตัวเองสองสามทีก่อนจะเริ่มคร่ำครวญ

เขารู้ดีว่าเขาจะต้องตายแน่ถ้าฮาร์วีย์ไม่สบอารมณ์กับเรื่องนี้

“ได้โปรด! ให้โอกาสผมด้วยครับ!”

เขาคงต้องจบลงอย่างเลวร้ายถ้าฮาร์วีย์ไม่ยอมยกโทษให้เขา!

เหล่าลูกค้าต่างตกตะลึง พวกเขาไม่รู้ว่าจะรู้สึกอย่างไรดีเมื่อกำลังเฝ้าดูว่าเรื่องราวจะคลี่คลายออกมายังไง

ไม่มีใครคาดคิดว่าฮาร์วีย์จะน่าประทับใจได้ถึงขนาดนี้!

ยิ่งไปกว่านั้นก็คือสิ่งที่เขาทำก็เพียงแค่ขว้างนามบัตรออกไปเท่านั้นเอง!

แม้แต่แมนดี้ก็มีสีหน้าประหลาดใจ เธอไม่คิดว่านามบัตรที่ฮาร์วีย์ขว้างออกไปนั้น จะทำให้คนอย่างแดเรียลต้องคุกเข่าลงได้

เพราะท้ายที่สุดแล้วเขาเป็นคนของตระกูลพาเทล

พนักงานเสิร์ฟสาวสวยคนนั้นตัวแข็งทื่อก่อนจะพยายามดึงแดเรียลขึ้นมา