ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4088

"บอกมาว่าแกจะออกไปพร้อมกับเช็คใบนั้นหรือเปล่า!” ฮาร์วีย์รองถามอย่างเย็นชา

“บอกมาว่าแกจะหยุดคุกคามซีนเธียร์ไหม!”

“แกเป็นใครกันแน่ไอ้สารเลว?!” ฮาร์ลีย์ร้องคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว

“แกไม่รู้จักพี่ชายของฉันเหรอ?!

“แกแกล้าดียังไงมาท้าทายเขาแบบนี้?”

เวสตินหัวเราะออกมาอย่างชั่วร้าย

“แกอยากจะต่อกรกับฉันจริง ๆ เหรอ?”

เป็นธรรมดาที่เขาไม่เชื่อว่าฮาร์วีย์จะมีเงินจำนวนมากมายขนาดนั้นจริง ๆ

ถึงแม้ว่าฮาร์วีย์จะมีเงินจริง ๆ เวสตินก็จะไม่ยอมรับหรอกไม่ว่าจะยังไงก็ตาม

ท้ายที่สุดแล้วภารกิจของเขาไม่ใช่แค่การคว้าสาวสวยมาอยู่ในอ้อมแขนของเขาเท่านั้น

แต่เขายังพุ่งเป้าไปที่ตระกูลฌองในมอร์ดูด้วย ซึ่งเป็นตระกูลที่คอยหนุนหลังซีนเธียร์อยู่นั่นเอง

แต่ยังไงก็ตามฮาร์วีย์ตัดสินใจว่าเขาต้องการให้เวสตินเลิกล้มความตั้งใจนั้นอย่างเด็ดขาด

“ฉันไม่สนหรอกว่าแกต้องการเงินนั้นหรือไม่ ถ้าแกยังคุกคามซีนเธียร์อยู่ล่ะก็ ฉันก็จะไม่ปล่อยแกไปง่าย ๆ หรอก" เขาเตือนพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาเย็นชา

“นั่นเป็นการข่มขู่เหรอ?”

เวสตินทำเสียงเยาะเย้ย

“แกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร?! แกกล้าดียังไงมาต่อสู้เพื่อแย่งผู้หญิงกับฉัน?

“ฉันเป็นลูกชายของประธานบริษัทดีพสกาย คอร์ปอเรชั่น! ตระกูลของฉันมีทรัพย์สินหลายพันล้านดอลลาร์เลยนะ!”

“แล้วยังไง? ฉันเป็นคนรักของซีนเธียร์" ฮาร์วีย์โต้กลับทันที

“ฉันเรียนที่มหาวิทยาลัยนอร์ธวาสท์ตั้งแต่อายุสิบแปด ฉันได้รับปริญญาสองใบตอนอายุยี่สิบ และได้รับปริญญาเอกจากมหาวิทยาลัยเบลดฟอร์ดตอนอายุยี่สิบสี่!”

"ฉันเป็นคนรักของซีนเธียร์"

"ฉันเป็นลูกชายของประธานบริษัทดีพสกาย คอร์ปอเรชั่น! ฉันมีธุรกิจ 18 แห่งที่อยู่ภายใต้การดูแลของฉัน และได้ขยายกิจการไปทั่วโลก!

“นี่น่าจะเพียงพอที่จะแสดงให้เห็นถึงความรักของผมที่มีต่อคุณได้นะ!”

เวสตินทำเมินเฉยต่อฮาร์วีย์อย่างสิ้นเชิง แล้วมองเข้าไปในดวงตาของซีนเธียร์อย่างหลงใหลได้ปลื้ม

“ให้โอกาสผมเถอะนะซีนเธียร์!”

ในขณะที่ซีนเธียร์กำลังขมวดคิ้วอยู่นั้น ฮาร์วีย์ก็ก้าวไปข้างหน้า แล้วคว้าแหวนเพชรที่น่าจะมีมูลค่ามหาศาลออกมาจากมือของเวสติน

“แกเรียกสิ่งนี้ว่าเพชรเหรอ?”

ฮาร์วีย์หัวเราะเบา ๆ

“ไอ้สารเลว! แกกล้าดียังไงเอามือสกปรก ๆ ของแกมาแตะต้องของ ๆ ฉัน?!”

เวสตินรู้สึกเดือดดาลเป็นอย่างมากกับการกระทำหน้าด้าน ๆ ของฮาร์วีย์

“แหวนวงนี้มีราคาเป็นล้านเลยนะ! พวกปลาซิวปลาสร้อยอย่างแกไม่มีสิทธิ์แตะต้องมันหรอก!

“เอากลับมา! แกกำลังทำให้มันมัวหมองด้วยนิ้วสกปรก ๆ ของแกอยู่นะ!”