ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4114

'โทรหาใครก็ได้ตามที่ฉันต้องการเหรอ?'

เคลแลนแทบจะกระอักออกมาเป็นเลือดเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น

เขามักจะเป็นคนพูดแบบนั้นก่อนที่จะเหยียบย่ำคนที่คอยหนุนหลังคนนั้น

ช่างเป็นความรู้สึกสดชื่นเสียจริง ๆ...

เขาไม่เคยคิดว่าอะไร ๆ จะกลับตาลปัตรอย่างนี้

เคลแลนมีแต่ความรู้สึกเกลียดชังอย่างมาก

เขาเป็นคนที่คอยควบคุมดูแลหอการค้านิวเกต แต่ในที่สุดเขาก็พบกับคู่ต่อสู้ของเขาจนได้

เขารู้สึกไม่พอใจเป็นอย่างยิ่ง และได้รับความอับอายขายหน้าเป็นอย่างมาก

เขาอยากจะพูดอะไรบางอย่างออกมา เพื่อกอบกู้ความภาคภูมิใจของเขา…

แต่เขารู้ว่าเขาจะต้องอับอายขายหน้ามากขึ้นถ้าเขายังตัดสินใจที่จะทำเช่นนั้น

เขามีแต่จะโดนทำร้ายมากขึ้นไปเท่านั้น

“รอไปก่อนเถอะไอ้เด็กเมื่อวานซืน! ฉันไม่จำเป็นต้องให้ประตูสวรรค์มาจัดการกับแกหรอก!” เคลแลนร้องบอกอย่างเย็นชา

“องค์กรแห่งนี้มีพี่น้องเป็นร้อย ๆ คน และยังมีผู้เชี่ยวชาญเป็นสิบ ๆ คนด้วย!

“พวกเขาจะโค่นแกลงได้อย่างง่ายดาย!”

เคลแลนเริ่มกดเบอร์โทรศัพท์ออกไปในเวลานี้

แน่นอนว่าเขาพร้อมที่จะเรียกผู้คนทั้งองค์กรออกมา

เวสตินเริ่มรู้สึกตัว เขามีแต่ความรู้สึกดูหมิ่นเหยียดหยามเมื่อจ้องมองไปที่ฮาร์วีย์

ฮาร์วีย์เป็นนักสู้ที่มีความชำนาญเป็นอย่างมาก แถมยังเป็นคนกล้ามาก ๆ ด้วย...

แต่ในยุคนี้ความชำนาญเพียงอย่างเดียวยังไม่สามารถบังคับใครให้ทำอะไรตามใจชอบได้!

ความแข็งแกร่ง อำนาจ เส้นสาย อิทธิพล และภูมิหลังล้วนแต่มีความสำคัญทั้งนั้น!

'เขาสู้ได้แล้วยังไงล่ะ?'

'เขาหักมือของเคลแลนแล้วยังไงล่ะ?'

'เขาไม่รู้ว่าควรจะหยุดเมื่อไหร่! เขากล้าดียังไงถึงเอาแต่ท้าทายหัวหน้าใหญ่และผู้คนที่อยู่เบื้องหลังเขา?!'

'เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นแค่ไอ้คนบ้านนอก!'