ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 413

ฮาร์วีย์ยิ้มและพูดว่า “คุณน่าสนใจทีเดียว คุณนี่พูดอะไรโดยไม่มีการไตร่ตรองก่อนเลย”

“ผมยินดีให้คำแนะนำ การกระทำของคุณแบบนั้นไม่เหมาะกับคุณ ถ้าวันหนึ่งคุณเจอปัญหาและถูกทุบตีทำร้ายจนตาย จะไม่มีใครช่วยคุณได้ ท้ายที่สุดแล้ว ในสายตาของคนรวย ๆ พวกนี้ คุณก็แย่ยิ่งกว่าสุนัขเสียอีก”

“ฉันขอเป็นหมาของคนรวย แล้วมันก็ไม่ใช่ธุระอะไรของคุณ” พนักงานยกกระเป๋าดูถูก “นี่คือโอกาส คุณเข้าใจไหม? คนอย่างคุณไม่มีโอกาสแบบนี้ด้วยซ้ำ! มันก็สมควรแล้วล่ะ”

“ใช่” ฮาร์วีย์พยักหน้า

ผ่านไปซักพักได้ยินเสียงเครื่องยนต์ของรถเฟอร์รารี 448 สีแดงเข้ามาจอดอยู่ข้างหน้าฮาร์วีย์

อีวอนน์ซึ่งนั่งอยู่ประจำที่คนขับรีบออกจากรถและเดินไปหาฮาร์วีย์ด้วยความนอบน้อมว่า “ท่านประธานคะ ถ้าคุณมีปัญหาอะไรคุณควรโทรหาฉันให้เร็วกว่านี้”

“ไม่เป็นไร ผมขอไปอยู่ที่บ้านคุณคืนนี้แล้วกัน” ฮาร์วีย์ยิ้มและเข้าไปในนั่งประจำที่นั่งผู้โดยสาร เขาตบลงบนไหล่ของพนักงานยกกระเป๋าในจังหวะที่กำลังจะเดินผ่านไป

พนักงานยกกระเป๋าตกตะลึง

ท่านประธานงั้นเหรอ?!

เขาเป็นท่านประธานงั้นเหรอ!

แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าฮาร์วีย์เป็นเจ้าของบริษัทอะไร แต่เลขาของเขามารับเขาด้วยระเฟอร์รารี มันก็เพียงพอแล้วว่าเขาเป็นท่านประธานจริง ๆ

สิ่งที่ฮาร์วีย์พูดก่อนหน้านี้เขาไม่คิดเอะใจอะไรเลย ไม่อย่างนั้นเขาจะ…

พนักงานยกกระเป๋าตัวสั่นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้

ไม่ เขาคงไม่สามารถทำงานนี้ได้อีกต่อไป สมัยนี้คนรวยชอบทำตัวงี่เง่า หากเขามองข้ามอะไรไปอีกครั้ง เขาคงไม่มีโอกาสเหมือนวันนี้…

***

ณ ทางเข้าห้องฉุกเฉินโรงพยาบาลประจำมณฑล

เอลล่าในชุดเสื้อคลุมสีขาวยังไม่สามารถซ่อนรูปร่างที่สง่างามของเธอได้

เธอกำลังมองไปยังชายหนุ่มรูปงามที่อยู่ข้างหน้าเธอ