ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 4141

"เลิกทำอวดดีต่อหน้าฉันได้แล้วไอ้เด็กเหลือขอ!”

ไอดริสกัดฟันกรอดในขณะที่เขานอนชักกระตุกอยู่บนพื้น เขามีสีหน้าที่ดูแย่มาก

“แกเสร็จแน่!

“แกต่อต้านฉัน คุณลี และหอการค้านิวเกต!

“ฉันจะทำให้ชีวิตของแกเหมือนตกอยู่ในนรกเลย!

“แกเหลือทางรอดเดียวเท่านั้น!”

โจวี่ เวียนนา และคนอื่น ๆ รู้สึกยินดีเป็นอย่างมากในขณะที่รอคอยอย่างอดทนให้ฮาร์วีย์คุกเข่าลง

แกร๊ก!

ในขณะเดียวกันฮาร์วีย์ก็ไม่ยอมเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียวในกดหมายเลขบนโทรศัพท์ จากนั้นเขาก็โยนให้กับคุณลีด้วยท่าทีที่ดูสบาย ๆ

“ในเมื่อเคลแลนชอบคุณ ผมก็จะให้เวลาคุณได้ปะติดปะต่อเรื่องราวทุกอย่างสักพักหนึ่งก่อน

“หลังจากนั้นคุณก็ตัดสินใจเอาแล้วกัน ว่าคุณจะคุกเข่าลงหรือจะต่อสู้กับผมจนตาย"

คุณลีคว้าโทรศัพท์ของฮาร์วีย์ขึ้นมาพร้อมกับยิ้มอย่างหยิ่งผยอง

“ทำอวดดีต่อไปเถอะ!

“คุณคิดว่ามันจะมีประโยชน์อะไรในตอนนี้เหรอ?”

ฮาร์วีย์นั่งบนเก้าอี้ด้วยท่าทีสบาย ๆ แล้วรินชาให้ตัวเอง โดยไม่รู้สึกสะทกสะท้านกับคำดูถูกของเธอเลย

“คุณมีเวลาห้าสิบวินาที"

ทันใดนั้นคุณลีและไอดริสก็ตัวแข็งทื่อ

'ผู้ชายคนนี้คือใครกัน?'

'น้ำเสียงและท่าทีของเขาดูน่ากลัวมาก...'

โจวี่และเวียนนาอดที่จะหัวเราะอย่างเย็นชาไม่ได้ โดยคิดว่าฮาร์วีย์แค่จัดฉากขึ้นมาเท่านั้นเอง

หลังจากกวาดสายตาสำรวจฮาร์วีย์อย่างละเอียดอยู่พักหนึ่ง คุณลีก็เลิกทำลังเลแล้วกดปุ่มโทรออก

บิ๊ป บิ๊ป บิ๊ป!

“คุณยอร์ก! มีอะไรจะบอกผมเหรอครับ?”

“คุณลีมือสั่นขึ้นมาทันทีที่ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย ใบหน้าของเธอดูซีดเผือดและรู้สึกกลัวจนพูดไม่ออก

คนที่คอยหนุนหลังเธออย่างมาก ซึ่งทำให้เธอมีความกล้าได้ถึงขนาดนี้ ได้เรียกผู้ชายที่ยืนอยู่ตรงหน้าเธอว่าคุณยอร์ก!

คุณลีคุกเข่าอยู่ต่อหน้าฮาร์วีย์อย่างไม่ลังเลอะไรเลย

“ฉันช่างโง่เขลาเบาปัญญาเหลือเกินค่ะคุณยอร์ก! ฉันไม่รู้เรื่องรู้ราวอะไรในเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเลย!

“ฉันขอโทษ! ฉันขอโทษอย่างมาก!

“ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย!”

เธอรีบตบหน้าตัวเองไปหลายครั้งในขณะที่พูดอยู่นั้น ซึ่งทำให้ใบหน้าของเธอดูบวมเป่งอย่างมาก และมีเลือดไหลออกมาจากมุมปากด้วย

เมื่อเหล่าบอดี้การ์ดเห็นดังนั้นก็รีบคุกเข่าตามทันที

เพราะท้ายที่สุดแล้วการที่พวกเขายืนอยู่ในขณะที่เจ้านายนั่งคุกเข่าอยู่บนพื้นนั้น ช่างเป็นภาพที่ดูไม่เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง

“อะ-อะไรกัน?!'

ไอดริสตกตะลึงเป็นอย่างมากเมื่อเห็นเหตุการณ์ที่พลิกผันอย่างไม่คาดคิด

“คุณบ้าไปแล้วเหรอ?!

“ทำไมถึงได้นั่งคุกเข่าอย่างนั้นล่ะ?

“ลุกขึ้นยืนแล้วเล่นงานเขาเลยสิ!”