ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 492

ฮาร์วีย์พูดแบบสบาย ๆ ไม่ใส่ใจว่า “ผมไม่ชอบทำงาน ผมชอบให้ภรรยาเลี้ยงดู”

ฮาร์วีย์ดูใจเย็นในขณะที่ฌอนและคนอื่น ๆ อีกฟากหนึ่งของโทรศัพท์กำลังเดือดดาลด้วยความโกรธ

พวกเขาไม่เคยเห็นใครที่ตรงไปตรงมาขนาดนี้มาก่อน นี่มันแมงดาในตำนานตัวจริง

“ไม่เป็นไร งั้นบอกฉันสิ นายต้องการอะไร?”

ฌอนยังคงโกรธอยู่

เขากลัวว่าน้ำเสียงของเขาจะดูหยาบคายและทำให้ฮาร์วีย์วางสายใส่อีกครั้ง

“เงื่อนไขนั้นง่ายนิดเดียว ใครก็ตามที่ไล่เธอออกก็ต้องมาพาตัวเธอไปเอง!” ฮาร์วีย์พูดอย่างไม่ใส่ใจ

“ใช่ ฉันไล่เธอออก ฉันจะไปเอง!” ฌอนรีบพูด

ฮาร์วีย์หัวเราะเสียงดัง

“คุณลุง คุณคิดว่าผมเป็นคนโง่งี่เง่าจริงงั้นเหรอ?”

“ถ้าคุณลุงมีอำนาจในตระกูลซิมเมอร์ คุณลุงจำเป็นต้องโทรหาผมตอนนี้ไหม?”

“ให้ผู้อาวุโสซิมเมอร์มาด้วยตัวเอง ถ้าไม่อย่างนั้นเราจะไม่กลับไป”

ตู๊ด… ตู๊ด… ตู๊ด…

ฮาร์วีย์เริ่มไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ

ฌอนดูเวลา ตอนนี้ก็แปดโมงเช้าแล้ว เขาไม่กล้ารีรออีกต่อไป เขารีบกลับบ้านและรายงานสถานการณ์

ผู้อาวุโสซิมเมอร์ไม่ได้พักผ่อนตลอดทั้งคืน

เขาหอบหายใจแรง ๆ หลังจากได้ยินสิ่งที่ฌอนพูด

“อะไรนะ? ไอ้ลูกเขยกาฝากพูดแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?”

“คนที่จะถูกเราไล่ออกเมื่อไหร่ก็ได้ กล้าทำขนาดนี้เลยหรือไง?!”

“มันอยากตายหรือไง?!”

ในขณะนั้น ผู้อาวุโสซิมเมอร์รู้สึกอับอายอย่างมาก

มือของเขาสั่นไม่หยุด ด้านหนึ่ง ศักดิ์ศรีของเขาอยู่บนเส้น อีกด้านหนึ่ง นี่เป็นงานที่เขาสร้างมาทั้งชีวิต

เขามีคำตอบอยู่แล้วว่าจะเลือกทางไหน

***

ในเวลาเดียวกัน ณ ห้องแต่งตัวที่โอลเด้น เทรด

แมนดี้ตื่นแล้ว

เธอมองฮาร์วีย์ด้วยความรู้สึกแปลก ๆ

ตั้งแต่พวกเขามาที่บัควู้ด ดูเหมือนว่าฮาร์วีย์จะเปลี่ยนไป