ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 521

ชายที่เกิดมาคาบช้อนเงินช้อนทองคนนี้ชื่อ เอ็ดดี้ คิง เป็นรุ่นพี่โรงเรียนมัธยมอายุเท่ากันกับซีนเธียร์

เขาเป็นคนไม่มีความรับผิดชอบ ครอบครัวของเขามั่งคั่งด้วยเงินทองเหลือเฟือ อายุเท่านี้แต่ขับรถปอร์เช่ 718 แล้ว

เขาเป็นเจ้าภาพของงานในค่ำคืนนี้ ถ้าไม่ใช่เพราะเขา นักเรียนคนอื่น ๆ ก็คงไม่มีสิทธิ์ใช้เวลาอยู่ที่นี่ได้

ที่นี่คือ ดอร์เซ็ต เอ็มไพร เคทีวี ค่าบริการคืนเดียวหลายพันดอลลาร์!

เป้าหมายของเอ็ดดี้ในคืนนี้นั้น ก็เพื่อที่จะมอมเหล้าซีนเธียร์ แล้วถ่ายรูปสภาพเมามายของเธอสักสองสามภาพ พวกเด็กสาวที่โรงเรียนกลัวเรื่องแบบนี้

เมื่อพวกหล่อนถูกแบล็กเมล์ด้วยภาพ พวกหล่อนก็จะเชื่อฟังเขา!

ซีนเธียร์สวมใส่ชุดที่เพื่อนรักของเธอให้มา กระโปรงสั้นมาก พร้อมกับกระเป๋าสะพายข้างใบเล็ก ด้วยชุดแบบนี้ทำให้เห็นผิวขาวราวหิมะของเธอ เอ็ดดี้แทบจะน้ำลายไหล

ซีนเธียร์ไม่มั่นใจกับการแต่งตัวแบบนี้ เธอจึงนั่งลงช้า ๆ และครุ่นคิดอยู่ลึก ๆ

“พี่เขยของฉันอยู่ที่นี่แล้ว ถ้าฉันไม่ออกไปตอนนี้ พี่สาวของฉันคงจะดุฉันแน่นอน”

“ฉันจะให้เงินเขาสักสองสามร้อยดอลลาร์เพื่อให้เขากลับไป และบอกให้เขาบอกพี่สาวเธอว่าเขาหาเธอไม่เจอ!”

“เราเรียนอยู่ในช่วงมัธยมตอนปลายปีสุดท้ายและมีความกดดันมาก เราไม่ปาร์ตี้ซะบ้าง เราจะทำข้อสอบได้ดีได้ยังไง?”

“มันเรียกว่าสมดุลทั้งการเรียนและการใช้ชีวิต เธอต้องคลายเครียดนะรู้ไหม?”

เอ็ดดี้มองไปที่ใบหน้าที่สวยงามของซีนเธียร์ หัวใจของเขาก็เต้นแรงด้วยความตื่นเต้น แต่เขาบังคับให้ตัวเองใจเย็นไว้ก่อน

“มา มา มา! มาเล่นเกมแข่งกันดื่มกันเถอะ…”

“เพื่อนรัก” ของซีนเธียร์หมดสภาพไปเรียบร้อย พวกหล่อนตะโกนโหวกเหวกเพราะเล่นเกมกันตั้งแต่มาถึงที่นี่

ความจริงแล้วแผนของพวกเขาค่อนข้างง่าย เพื่อให้ซีนเธียร์เมา เธอคงไม่คิดว่าตัวเองจะตกเป็นเหยื่อในคืนนี้

ไม่นานประตูห้องก็เปิดออก และเห็นฮาร์วีย์กำลังเดินเข้ามา

“ไอ้แก่นี่เป็นใคร? เข้ามาทำอะไรที่นี่?” เด็กคนอื่น ๆ ลุกขึ้นด่าฮาร์วีย์

นั่นเพราะพวกเขาต้องการโอ้อวดต่อหน้าผู้หญิง

ฮาร์วีย์เมินเฉยพวกเขาและมองไปรอบ ๆ ห้อง ในที่สุดก็จ้องมองไปที่ซีนเธียร์

“ซีนเธียร์ กลับบ้านกันเถอะ”

“มาเถอะ”

ฮาร์วีย์มองไปที่ซียเธียร์

ซีนเธียร์เงยหน้าขึ้นมองฮาร์วีย์

“ฉันจะอยู่กับเพื่อน ๆ คุณกลับไปก่อนได้เลย ฉันจะกลับเอง”

“พี่สาวของคุณบอกให้ผมมารับคุณกลับบ้าน อย่าทำให้พ่อแม่เป็นห่วงสิ”

น้ำเสียงของฮาร์วีย์นั้นยังพอทนได้ แต่เขาก็เริ่มกระวนกระวาย

“ซีนเธียร์บอกให้คุณออกไป แล้วทำไมคุณยังยืนอยู่ที่นี่? คุณหูหนวกหรือไง? ไปซะ! มีสิทธิ์อะไรมาพาตัวซีนเธียร์ของเราออกไป?”

“ใช่! เอ็ดดี้ไปส่งเธอได้ ไม่ใช่เรื่องของคุณ! ออกไปให้พ้นสายตาของเราเดี๋ยวนี้!”

“ถ้าคุณไม่ไป ผมจะหักแข้งหักขาคุณ อย่ามาท้าทายผม!”

“มันไม่ใช่ธุระของคุณ! ออกไปเดี๋ยวนี้!” เพื่อนและลูกน้องของเอ็ดดี้สองสามคนตะคอกใส่ฮาร์วีย์