ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 559

ในที่สุด แมนดี้ ซิมเมอร์ก็ได้ผล็อยหลับไปตอนเที่ยงคืน

ฮาร์วีย์ ยอร์กสงสารเธอจับใจ เขาสูดหายใจเข้าลึกเพื่อทำให้ตัวเองสงบลง

เขาขึ้นไปที่ชั้นดาดฟ้าและโทรศัพท์โทรหาใครบางคน “ไทสัน ตอนนี้นายอยู่ไหน?”

“ผมอยู่ที่เมืองบัควู้ดแล้วครับ ท่านครับ ผมได้ทำตามคำแนะนำของคุณ และได้พบกับกลุ่มผู้อาวุโสของเมืองบัควู้ดเรียบร้อยแล้วครับ”

ฮาร์วีย์พูด “เร็ว ๆ นี้นายได้ยินข่าวอะไรมาบ้างไหม อย่างเช่น มีใครได้สร้างปัญหาให้กับไซต์งานก่อสร้างของโครงการเดอะ ซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เท้นรีสอร์ตอะไรแบบนี้”

ไทสันใช้เวลาคิดอยู่สักพักก่อนจะพูด “ผมไม่แน่ใจครับท่าน แต่มีชายคนหนึ่งที่ชื่อว่าผู้เฒ่าไนเนอร์ ดูเหมือนว่าเขากำลังทำบางอย่างให้กับคนชนชั้นสูงในเมืองบัควู้ด ผมไม่มั่นใจว่าเขาจะมีส่วนเกี่ยวข้องกับสิ่งที่คุณพูดหรือเปล่า”

“ไม่เป็นไรหรอก พรุ่งนี้เตรียมคนให้พร้อม และรอฉันอยู่ที่ไซต์งานก่อสร้างของโครงการ เดอะซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เท้นรีสอร์ต” ฮาร์วีย์ให้คำสั่งด้วยใบหน้าเย็นยะเยือก

“ไม่ต้องห่วงครับท่าน ผมจะคัดคนที่ตามผมมาจากที่เมืองบัควู้ดอย่างระมัดระวัง ผมไม่ทำให้ผิดหวังแน่นอน!”

ฮาร์วีย์รับรู้ได้ถึงความตื่นเต้นของไทสันผ่านทางโทรศัพท์

ในตอนแรก ไทสันกังวลว่าฮาร์วีย์จะทอดทิ้งเขาหลังจากที่เขามาที่เมืองบัควู้ด

แต่ฮาร์วีย์ไม่ได้ทอดทิ้งเขา แท้ที่จริงแล้ว ฮาร์วีย์กลับมอบหมายงานสุดพิเศษให้ไทสันและยอมให้คนธรรมดา ๆ อย่างเขา ก้าวเข้าสู่เมืองใต้ดินของบัควู้ด

นี่เป็นครั้งแรกที่ฮาร์วีย์มอบหมายงานที่แสนสำคัญอย่างนี้ในเมืองบัควู้ด!

ไทสันกำลังเตรียมพร้อม เขาอยากจะทำงานให้สำเร็จให้เร็วที่สุด

ทุกอย่างจะต้องเตรียมไว้อย่างสมบูรณ์แบบ!

***

ในวันถัดมา แมนดี้ได้ฟังคำแนะนำของฮาร์วีย์และดำเนินการโครงการก่อสร้างต่อไป เธอไม่สามารถที่จะละทิ้งมันไปได้เพียงเพราะถูกข่มขู่จากกลุ่มอันธพาลพวกนั้น

ชาวบ้านไม่กี่คนได้ตรวจสอบสถานที่ เมื่อพวกเขาเห็นเธอ ข้อมูลทั้งหมดก็ได้ถูกส่งให้กับโอลด์ ไนเนอร์อย่างเร็ว

โอลด์ ไนเนอร์ ซึ่งกำลังถือกาน้ำชาดินเผาสีม่วงอยู่พร้อมกับพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “ตระกูลซิมเมอร์มีความกล้าดีหนิ มีคนบอกมาว่าพวกเขาเพิ่มจะเริ่มธุรกิจในเมืองบัควู้ดเอง พวกเขาต่อต้านพวกเราได้เหรอ?”

“คืนนี้ส่งคนเข้าไป ถ้าจำเป็น ก็เพิ่มความก้าวร้าวเข้าไปอีก พวกแกทำร้ายพวกมันบางคนได้ แต่อย่าให้ถึงตาย!”

“จำไว้ สร้างสถานการณ์ให้เป็นอุบัติเหตุ อย่างเช่นว่า มีคนบางคนโดนรถชน…”

ร่องรอยของความเย็นยะเยือกแทรกเข้าผ่านเข้าสู่ดวงตาของหัวหน้ากลุ่มอันธพาล เขายิ้มพร้อมกับพนักหน้าอย่างเข้าใจ

“ฮ่าฮ่าฮ่า! คิดว่าคนพวกนี้ไม่กลัวตายซะะอีก! พวกมันหายหัวไปไหนกันหมด?”

หัวหน้ากลุ่มมองไปที่ไซต์งานก่อสร้างที่ว่างเปล่า ด้วยสีหน้าเยาะเย้ย

“ลูกพี่มาถึงที่นี่ด้วยตัวเอง ใครจะไม่กลัวบ้าง?”

ลูกน้องของเขาพูดประจบเขาทันที เกาะติดเขาอย่างไร้ยางอาย

“ในเมื่อไม่มีใครอยู่ที่นี่ งั้นพวกเราก็จะทำลายทุกอย่างให้ราบคาบ!”

เขาสั่งการอย่างดุเดือด พร้อมที่จะทำลายทุกอย่างภายในไซต์งานก่อสร้าง

ฮาร์วีย์และไทสันก้าวออกมาจากมุมที่พวกเขาซ่อนตัวอยู่ ทั้งคู่แสดงทีหน้าอย่างไม่แยแส

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า! มีคนอยู่ที่นี่ด้วย!”

“ไม่กลัวตายเหรอ?”

“มาสิ มา ทั้งคู่เลย มาตรงนี้ พวกแกเป็นคนจากทีมงานก่อสร้างหรือเปล่า?”