ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 861

คำพูดของเขาทำให้สีหน้าของแมนดี้เยือกเย็นลง เธอมาที่นี่เพื่อเจรจาเกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน เธอจะยอมรับความหยาบคายนี้ได้อย่างไร?

“มิสเตอร์วอเตอร์ บริษัทของเรามีความซื่อสัตย์และจริงใจในการทำงานกับคนอื่นเสมอ โปรดให้เกียรติกันด้วยนะคะ การที่ได้ทำงานร่วมกันเป็นสิ่งที่ดีสำหรับเราทั้งคู่ และมันจะไม่ดีสำหรับเราที่จะทิ้งโอกาสนั้น จริงไหมคะ?”

“ครั้งนี้ฉันจะปล่อยผ่านมันไป ครั้งต่อไปถ้าที่คุณดูถูกฉันอีก คุณจะได้รับจดหมายจากทนายของฉัน!”

“จดหมายเหรอ? ดูถูกกันรึไง?” แบร์รี่ยิ้มเยาะเย้ยออกมา “ซีอีโอซิมเมอร์ คุณคิดว่าคุณเป็นผู้หญิงที่เก่งจริง ๆ เหรอ?”

“ผมอยากจะบอกคุณว่าเรื่องวันนี้ยังไม่จบแค่นี้แน่นอน”

“คุณคิดว่าเราจะอยู่ไม่ได้ถ้าเราไม่ร่วมมือกับบริษัทของคุณงั้นหรือ? ผมขอบอกคุณไว้ว่ามีอีกหลายบริษัทที่อยากร่วมงานกับเรา!”

“แม้แต่สินค้าของเราก็ยังไม่เพียงพอสำหรับพวกเขาเลยด้วยซ้ำ!”

“วอร์เตอร์” แมนดี้ส่งเสียงเย้ยหยันกลับไป “คุณไม่รู้สึกขอบคุณสำหรับความช่วยเหลือที่ฉันหยิบยื่นให้คุณในวันนั้นเลยเหรอ?!”

แบร์รี่หัวเราะและกอดอก

“ทำไม ซีอีโอซิมเมอร์ ลืม ๆ มันไปซะเถอะ เราต่างก็เป็นนักธุรกิจเหมือนกัน ทั้งหมดที่ผมสนใจคือกำไร!”

“ถ้าหากโครงการซิลเวอร์นิมบัส เมาท์เทนรีสอร์ตชะงักไปหนึ่งวัน คุณก็จะเจอกับความสูญเสียครั้งใหญ่ ใช่ไหม?”

“ที่สำคัญที่สุดถ้าโครงการเสร็จไม่ทันเวลา คุณจะอธิบายให้สกาย คอร์ปอเรชั่นยังไง?”

“ในกรณีแบบนี้เงินเพียงจำนวนเล็กน้อยนี้ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร”

แมนดี้ขมวดคิ้ว

หากขึ้นราคาเพียงครั้งเดียวบริษัทของเธอยังคงสามารถซื้อมันได้

แมนดี้รู้ดีว่าในโลกธุรกิจแบบนี้ ถ้าหากพวกเขายอมประนีประนอม อีกฝ่ายก็จะคว้าโอกาสหาผลประโยชน์แน่นอน

ใครจะไปรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นหลังจากที่เธอตกลงที่จะยอมให้ปรับราคาขึ้นห้าสิบเปอร์เซ็น? มันอาจกลายเป็นหกสิบเปอร์เซ็นต์ เจ็ดสิบเปอร์เซ็นต์ในอนาคตอีกก็ได้ หรือแม้แต่เพิ่มเป็นสองเท่าในวันพรุ่งนี้เลยด้วยซ้ำ!

“ถ้าคุณมาอยู่กับผมห้าคืน เราจะไม่ปรับเพิ่มราคาอีก!”

“ดูสิ คุณสามารถทำเงินได้มากมายเพียงแค่อ้าขาของคุณออก มันไม่ใช่ข้อตกลงที่เลวร้ายอะไรเลย คุณยังได้ประสบการณ์ที่ไม่เคยมีมาก่อน ผมพูดเรื่องนี้เพื่อต่อรองกันหรอกนะ!”

แบร์รี่ยังคงยิ้ม ในจังหวะนั้นแมนดี้สาดชาร้อนใส่ใบหน้าของเขาทันที

การแสดงออกของเธอเยือกเย็นดุจน้ำแข็ง “วอเตอร์ คุณคิดว่าฉันเป็นคนยังไงกัน?”

แบร์รี่ยืนขึ้นตัวตรง แววตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ

วินาทีถัดมา เขากระชากผมของเธอแล้วตะโกนด่าว่า “ผู้หญิงชั้นต่ำ! เธอคิดว่าตัวเองเป็นใคร?”

“แกมันก็แค่ของที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว! กล้าดียังไงมาทำเป็นคนไร้เดียงสาต่อน้าฉัน?”

แมนดี้ดิ้นหนี “วอเตอร์ ปล่อยนะ! ถ้ายังทำแบบนี้อีก ฉันจะแจ้งตำรวจ!”