ปฏิบัติการ ตามล่า อำนาจ ของ ฮาร์วีย์ ยอร์ก นิยาย บท 922

“เจ้าชายเซอร์เรย์ มีคนพูดต่อ ๆ กันมาว่าคุณนั้นหยิ่งผยองมาตั้งแต่สมัยยังเด็ก ดูเหมือนว่าคุณจะมีเสน่ห์ที่เหนือกว่าเจ้าชายยอร์กเสียอีก!”

“คุณนี่ช่างเกิดผิดยุคเสียจริงเชียว! หากคุณก้าวเข้าสู่สังคมตั้งแต่เมื่อสมัยสามปีก่อน เจ้าชายยอร์กก็คงไม่ได้ผุดได้เกิดมามีชื่อเสียงในบัควู้ดตราบเท่าทุกวันนี้หรอก!”

"ใช่! ดูเหมือนว่าโลกภายนอกจะเกินความสามารถของเจ้าชายยอร์กอยู่มากโข อีกอย่างคุณคือคนที่อายุยังน้อยแต่ประสบความสำเร็จมามากมาย!”

ฝูงชนรอบ ๆ ต่างก็เริ่มสรรเสริญให้กับลุค

หลังจากนั้น ลุคก็ได้แสดงท่าทีน้อมรับความเคารพด้วยท่าทางที่นอบน้อม ซึ่งแน่นอนว่าเหล่าฝูงชนต้องตอบแทนเขาด้วยความโปรดปรานอยู่แล้ว

ถ้าการเอาไปเปรียบเทียบกับเจ้าชายยอร์กนี่ก็คงจะเป็นเรื่องที่ปกติ

เพราะในท้ายที่สุดแล้ว เจ้าชายยอร์กเขาก็คือบุรุษอันดับหนึ่งในเซาท์ไลท์ทั้งหมด

เมื่อฟังคนเหล่านี้เปรียบเทียบตัวเองกับเจ้าชายยอร์กในตำนาน ลุคก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกพึงพอใจอย่างมาก

การถูกนำไปเปรียบเทียบกับเจ้าชายยอร์กถือว่าเป็นเกียรติสูงสุดในเซาท์ไลท์

“ท่านสุภาพบุรุษทั้งหลายหยุดยกยอปอปั้นผมจนมากเกินงามเถอะ ผมรู้ตัวเองดีว่าผมมีความสามารถแค่ไหน” ลุคมีสีหน้าที่เรียบเฉย

“ผมไม่ได้มีความสามารถพิเศษอื่นใด แต่ผมสามารถทำความสะอาดพวกขยะได้ดีมากเลยนะครับ”

เสียงหัวเราะดังมาจากทั่วทุกมุมเมื่อพวกเขาได้ยินสิ่งที่ลุคพูด

ดวงตาของลุคจ้องไปที่ฮาร์วีย์ เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ออกไปซะ นายไม่สมควรที่จะอยู่ที่นี่”

“นี่ลุค นายอย่าใจร้ายไปหน่อยเลย เรามีการ์ดคำเชิญนะ” ยูนาโกรธมาก เห็นได้ชัดว่าลุคจงใจมุ่งเป้าไปที่พวกเขา

ลุคเย้ยหยัน "การ์ดเชิญเหรอ? ท่านประธานกรรมการโรงเรียนมัธยมบัควู้ดก็มาจากตระกูลเซอร์เรย์ พวกเธอคงขโมยการ์ดคำเชิญจากเขาไปแล้วใช่ไหม?”

“เธอกล้าดียังไงมาขโมยของจากตระกูลเซอร์เรย์? คุณยูนา ถ้าคุณไม่รีบให้คำอธิบายในตอนนี้ แล้วคุณจะเสียใจ!”

ขณะที่เขาพูด ลุคก็เดินเข้ามาหายูนา

ใบหน้าของยูนาเริ่มซีดลงเล็กน้อย อย่างไรก็ตาม ฮาร์วีย์ได้ก้าวไปข้างหน้าและยืนขวางอยู่ตรงหน้าเธอ ก่อนที่เธอจะกลับมามีสติสัมปชัญญะอีกครั้งและเริ่มขยับตัว

ยูนาผงะไปและตกอยู่ในความงุนงงชั่วขณะ

ลุคเอามือปิดหน้าตัวเอง เขาหน้าสั่นจากแรงตบและเซถอยหลัง ก่อนที่เขาจะล้มลงกับพื้นพร้อม ๆ กับอาการวิงเวียนโลกหมุน

การตบของฮาร์วีย์นั้นทำให้เขาถึงกับช็อก

“แก แก แก…”

“กล้าดียังไงถึงมาตบหน้าฉัน?! แม้กระทั่งพ่อของฉันเองก็ยังไม่เคยตบตีฉันมาก่อนเลย!”

ขณะนั้น ลุคดูซีดเซียวไปถนัดตา

เขาถูกเพ่งเล็งให้เป็นทายาทของตระกูลเซอร์เรย์ตั้งแต่สมัยที่เขายังเด็ก และเมื่อเขาเติบโตเป็นผู้ใหญ่เขายังได้รับตำแหน่งเป็นถึงเจ้าชายแห่งตระกูลเซอร์เรย์

เขาสมควรเป็นคนที่จะเหยียบย่ำคนอื่น ๆ แต่ทว่าวันนี้กลับมีคนกล้าที่จะมาล่วงเกินเขา

ฮาร์วีย์ตบเขาต่อหน้าฝูงชนตั้งมากมาย!

เขาลุกขึ้นยืนตัวสั่นเทาใบหน้านั้นเต็มไปด้วยความโกรธ เขาขู่อย่างเย็นชาว่า “ไม่ว่าแกจะเป็นใคร วันนี้ฉันจะทำลายล้างแกอย่างแน่นอน!”