รักหวานไม่เติมน้ำตาล นิยาย บท 13
“ร้านเน่าๆ ของพวกเธอนี้ รีบเรียกคนรับผิดชอบของพวกเธอมาสิ”
ในร้านเค้ก หญิงวัยกลางคนตบโต๊ะและเตะเก้าอี้ ตะโกนเสียงดัง
กีวี ได้ยินการเคลื่อนไหว ก็รีบออกมาถาม
“สวัสดีค่ะ ฉันเป็นคนรับผิดชอบของที่นี่ มีอะไรหรือเปล่าคะ？”
หญิงวัยกลางคนมองสำรวจเธอ“เธอเป็นคนรับผิดชอบของที่นี่？ทำไมฉันได้ยินว่าคนรับผิดชอบของที่นี่คือยัยอัปลักษณ์นะ？ทำไมเธอไม่ออกมา？ร้อนตัวหรือไง！”
ได้ยินคำนี้ กีวี ขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ก็ยังพูดดีๆ ไปว่า：“คุณน้าคะ พูดให้ชัดเจนดีกว่านะคะ คุณมีอะไรหรือคะ？”
“ใช่ คุณอย่าเอาแต่ตะโกนสิ อธิบายให้ชัดเจนก่อนว่าร้านนี้เน่ายังไง？”
“ใช่ ลองพูดก่อนสิ！”
ในร้านมีลูกค้าประจำที่ซื้อเค้ก ต่างช่วยพูดให้ กีวี
หญิงวัยกลางคนมองพวกเขา แล้วพูด：“ตอนเช้าฉันมาซื้อเค้กที่ร้านนี้ หลานฉันกินไปแล้วอ้วกท้องเสีย หมอบอกว่าอาหารเป็นพิษ พวกคุณว่า นี่ใช่ร้านเน่าๆ ไหมล่ะ！”
อาหารเป็นพิษ？
ลูกค้าประจำมองหน้ากัน ตื่นตระหนกเล็กน้อย
“ไม่มั้ง พวกเรามาซื้อเค้กร้านนี้บ่อยๆ ไม่เคยเจอเรื่องแบบนี้”
“ใช่ ร้านนี้ดูแล้วมีสุขอนามัยดีเลย”
“......”
ได้ยินเช่นนี้ หญิงวัยกลางคนก็ตะโกนเสียงดังว่า：“เรื่องนี้ไม่ได้เกิดขึ้นกับพวกคุณ พวกคุณก็พูดจาไร้สาระได้อยู่แล้ว！คนรับผิดชอบของร้านนี้เป็นคนขี้เหร่ หน้าตาขี้เหร่ จิตใจก็บิดเบือนง่าย ไม่แน่อาจจะถูกอะไรกระตุ้น จึงแก้แค้นสังคมก็เป็นได้！”
คำนี้พูดเกินไปมาก
กีวี ได้ยินก็โกรธ“คุณน้าคะ คุณน้าอย่าใส่ร้ายคนอื่นเลย พี่สาวฉันจิตใจดี ไม่ใช่อย่างที่คุณน้าพูดแน่”
“จิตใจดี？ฉันว่าขี้ขลาดโดยกำเนิดน่ะสิ！”
หญิงวัยกลางคนพูดอย่างโกรธเคือง：“ฉันได้ยินว่าพี่สาวเธอคือ คุณซูการ์ ใช่ไหม ？พวกคุณรู้สินะ สองวันก่อน สามีเธอนอนกับเพื่อนรักของเธอ แต่เพราะเธอรู้สึกต่ำต้อยตัวเองจึงไม่กล้าพูด และยังเห็นเธอเป็น เพื่อนรัก ด้วย คนขี้ขลาดแบบนี้ ถูกบิดเบือนได้ง่าย ที่จะทำเรื่องที่แก้แค้นสังคม”
คำนี้พูดออกมา ผู้คนรอบตัวก็มีใบหน้าตกใจ
“พระเจ้า มีเรื่องแบบนี้ด้วย？”
“ฉันว่าเธอพูดพอมีมูลนะ มันต้องเป็นความจริงแน่”
“งั้นเค้กร้านนี้ยังกินได้อยู่ไหม？”
“กินไม่ได้สิ น่ากลัวมากเลย”
“......”
จากความลังเลในตอนแรกของผู้คนรอบๆ ก็ค่อยๆ ยอมรับคำพูดของหญิงวัยกลางคน พากันเรียกร้องเงินคืน
หญิงวัยกลางคนยกแขนกอดอก ดูพอใจ
“ไม่ใช่ ไม่ใช่อย่างที่พวกคุณพูด”
กีวี ร้อนใจ อยากจะอธิบาย แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นจากตรงไหน
ตอนนี้เอง หน้าบันไดก็มีเสียงใสๆ ของผู้หญิง
“คุณน้า พูดอะไรต้องมีหลักฐาน การใส่ร้ายผู้อื่นในที่สาธารณะ ถือว่าผิดกฎหมาย”
ซูการ์ ลงมาชั้นล่าง พูดเบาๆ
“พี่”
กีวี รีบวิ่งไป ใบหน้าดูร้อนรน
ซูการ์ ยิ้มให้เธออย่างสบายใจ จากนั้นเดินไปที่หญิงวัยกลางคน
หญิงวัยกลางคนมองสำรวจเธอ“คุณเป็นใครเนี่ย？”
“ฉันเป็นใครคุณไม่ต้องสนหรอก คุณคือใคร ทางที่ดีอธิบายให้ชัดเจน”
ซูการ์ เขย่าโทรศัพท์ในมือ“เมื่อกี๊ที่เธอพูดฉันบันทึกไว้แล้ว ฉันหวังว่าคุณจะอธิบายเรื่องนี้ได้อย่างชัดเจน ไม่อย่างนั้น ฉันไม่ถือสาหรอกนะที่จะโทรหาตำรวจตอนนี้ แล้วพวกเราก็ไปคุยกันดีๆ ที่สถานีตำรวจ”
ได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหญิงวัยกลางคนก็นิ่งไปอย่างเห็นได้ชัด
“เธอจะให้ฉันพูดอะไร？เมื่อกี๊ฉันพูดไปชัดเจนแล้ว ร้านนี้เน่ามาก ทำหลานชายฉันป่วยเลย！”
“งั้นหรือคะ？งั้นคุณน้าคะ ตอนเช้ากี่โมงที่คุณน้ามาซื้อของร้านนี้คะ？”
“ฉัน น่าจะมาประมาณสิบโมงได้”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานไม่เติมน้ำตาล