ความรักสีคราม นิยาย บท 207

ฟาเบียนจ้องไปที่แอชลีย์และบอกให้เธอหุบปาก

ไม่ได้ตั้งใจเหรอ เธอคิดว่าฟินนิคและฉันตาบอดหรือไงกัน ถ้าไม่ใช่เพราะฝูงชนที่มาชุมนุมกันฟาเบียนคงจะสอนบทเรียนให้แอชลีย์ต่อหน้าวิเวียนแน่

ด้วยความกลัวว่าเรื่องจะบานปลายและทำให้ทุกคนอับอาย วิเวียนจึงริเริ่มที่จะคลี่คลายสถาน การณ์ “ในเมื่อไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ลืมมันไปเถอะ ไม่มีอะไรต้องขอโทษ ทั้งหมดเป็นเพียงความเข้าใจผิด ฉันพูดถูกไหมคะฟินนิค”

ฟินนิคเข้าใจความตั้งใจของเธออย่างรวดเร็วเมื่อเขาเห็นวิเวียนพยายามไม่สนใจเรื่องนี้

อย่างไรก็ตาม เขาไม่เต็มใจที่จะปล่อยแอชลีย์หลุดพ้นจากการถูกกล่าวโทษโดยไม่สอนบทเรียนให้เธอ ไม่ว่ายังไงเธอพยายามลอบทำร้ายวิเวียนหลายครั้ง นอกจากนี้เขาพบว่ามันแปลกที่สร้อยคอเพชรที่พวกเขาบริจาคให้กับการประมูลกลายเป็นเครื่องรางที่ราเชลมอบให้วิเวียน มีผู้ต้องสงสัยเพียงไม่กี่คน และแอชลีย์คือผู้ต้องสงสัยมากที่สุด

ฟินนิคจ้องเขม็งไปที่แอชลีย์จนเธอไม่กล้าสบตาและแสร้งทำเป็นถอยห่างออกไปด้วยความรู้สึกผิด

ฟินนิคหมุนรถวีลแชร์ที่เขานั่งวนรอบแอชลีย์อย่างช้าๆขณะที่เพ่งพินิจดูเธอ แอชลีย์กลัวมากจนเหงื่อเริ่มผุดบนใบหน้า

ฟินนิคเย้ยหยัน “คุณมิลเลอร์ พี่สาวคุณอยู่ที่นี่ แต่คุณยังไม่ทักทายเธอเลยเหรอ”

ทักทายเธอเหรอ ฉันเกลียดเธอ ทำไมฉันต้องทักทายนังผู้หญิงสารเลวคนนั้นด้วย แอชลีย์ไม่สนใจคำพูดของฟินนิค

วิเวียนดึงแขนเสื้อฟินนิคแล้วกระซิบว่า “ฟินนิค ปล่อยมันไปเถอะ”

แต่ไม่มีทางที่ฟินนิคจะยอมปล่อยแอชลีย์ให้รอดพ้นไปได้อย่างง่ายดาย

เขาบอกกับซาเวียร์ว่า “คุณแจ็คสัน ผมต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ให้คณะกรรมการจัดงานประมูลการกุศลตรวจสอบของที่เราบริจาคว่าหายไปได้ไหม มันคือสร้อยคอเพชรมูลค่าสองล้าน”

ขณะที่เขาพูด สายตาของฟินนิคก็จับจ้องไปที่แอชลีย์

ในนาทีเดียวกันนั้นใบหน้าของแอชลีย์ซีดขาวราวกับกระดาษ

ให้ตายเถอะ ถ้าพวกเขารู้ว่าฉันเป็นคนเปลี่ยนสร้อย ไม่เพียงแต่ฉันจะสูญเสียทุกอย่าง แต่ฉันอาจต้องติดคุกด้วย

ปฏิกิริยาตอบสนองของแอชลีย์รวดเร็วปานสายฟ้าแลบ รอยยิ้มปรากฏบนใบหน้าของเธอทันทีขณะที่เธอพูดกับวิเวียน “วิเวียน! ฟินนิคแกล้งฉันอีกแล้ว คราวหน้ากลับบ้านไปกินข้าวด้วยกันไหม”

วิเวียนคาดเดาได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ตอนนี้เธอเห็นได้ชัดว่าแอชลีย์เป็นผู้บงการอยู่เบื้องหลังเหตุการณ์เครื่องราง