รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 20

หลังจากเส็จจากงานเลี้ยง​ เควินได้ขับรถให้ชลนิชา​ เขาได้แต่ฟังสิ่งที่ชลบ่นเขาเรื่องความใจอ่อนของเขา​ ที่ทำให้เขานั้นเป็นจุดอ่อนที่ทำให้ใครหลายคนที่จ่องจะทำร้ายเขา​ ในเมื่อฝ่ายเขานั้นยอมอ่อนข้อให้ตลอดแต่ตอนนี้​ เขาคงจะต้องถอนรากถอนโค้นสิ่งนั้นสักที....

ชลผมว่าคุณกลับบ้านดีกว่าไม?... มันเลยเวลานอนของคุณมาได้สักพักแล้วน่ะ​ "เขาบอกเธอด้วยความเป็นห่วง"

ไม่เป็นไรหรอกค่ะ... ฉันจะดูคุณจัดการคนที่มันไม่ยอมจำน้นต่อพวกเราก่อน​ ฉันถึงได้วางใจ​ "เธอตอบเขาด้วยสีหน้าที่ทำให้เควินต้องจำยอม"

ครับ... ครับ......แล้วแต่คุณล่ะกัน​ เขาได้แต่ตอบสั้นๆให้เธอไปเพราะยังไงเธอก้ออยากจะไปดูให้เห็นกับตาว่าผมจะทำจิงหรือป่าว

ณ​ โกดังร้างที่นอกชานเมือง​ เป็นที่ๆ​ ชลนิชาชอบเอาคนที่มาขัดแข้งขัดขา​เธอมาสั่งสอนที่นี่​ เพราะเป็นที่เงียบไม่มีรถผ่านไปมาเป็นที่เปลี้ยวอีกอย่างที่ดินตรงนี้เป็นที่ๆ​ คุณพ่อของเควินจะนำคนที่ทรยศ​มาจัดการที่นี่ด้วยเช่นกัน.... แต่มันเมื่อก่อนที่คุณพ่อเป็นหัวหน้าแก๊ง​ ตั้งแต่เธอเริ่มขึ้นมาปกครองแทน​ พื้นที่ตรงนี้เลยตกเป็นของเธอ​ แต่หลังจากนี้ท่าเควินทำสำเร็จ.... เธอก้อจะได้เลิกทำสิ่งพวกนี้สักที

ผมกับชลเดินเข้าไปในโกดัง​ ก้อต้องเจอกับสภาพของคนที่โดนมัดไม้มัดมือเกือบ7-8คน... แต่ละคนโดนมัดปากไว้เพื่อไม่ให้ส่งเสีย​ แต่บางคนก้อโดนซ้อมตามเนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือด​ ผมได้แต่ยืนมองพวกคนตรงหน้าที่ได้แต่ทำสายตาขอร้องอ้อนวอน

หญิงสาวไม่ได้คิดจะสนใจพวกคนที่โดนเธอสั่งจับตัวมาขังไว้​ เธอได้แต่เดินไปนั่งที่โซฟาขนาดใหญ่ที่ไม่เก่ามากซึ่งเป็นที่ประจำตำแหน่งเมื่อเธอไม่ลงมือเอง.....

ชายหนุ่มได้แต่มองชลนิชาอย่างไม่อยากจะเชื่อว่า​ ผู้หญิงที่น่าตาน่ารักนิสัยดียิ้มแย้มอย่างใสซือให้เขาเมื่อก่อนที่รู้จักกัน​ จะกล้ายเป็นคนที่ดูโหดเหี้ยมได้ขนาดนี้