รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 22

มิ้นนี่เธอได้แต่ร้องไห้​ ในสิ่งที่ผู้หญิงตรงหน้าสั่งการบอดดีการ์ด​ของเธอ.... ใครจะคิดว่าผู้หญิงคนนี้จะโหดร้ายเลือดเย็นกับผู้หญิงด้วยกันได้เธอได้แต่เสียใจในสิ่งที่เธอทำลงไป

ณ​ ชลนิชาบ้านทุ่ง.. เป็นชื่อสวนที่ผมนั้นได้ตั้งขึ้นมาเอง​ แต่ก้อมีตาแกคนหนึ่งมาอยู่สวนผมแท้ๆ​ ยังจะมาทำนู้นทำนี่เพิ่มที่สวนผมอีก.... เห้อ

จิงหรอ... 55555....โอเคๆเดียวฉันจะเหล่าให้คุณวิทฟังด้วย.... คุณเอกราชคุยโทรศัพท์​ด้วยร้อยยิ้มที่มีความสุข​ เขาไม่คิดว่าลูกชายของเขาจะทำเรื่องพวกนี้เป็นด้วย​ ที่เขารู้ก้อมีแต่ลูกสะไภ้เขาที่ทำส่วนลูกชายเขานั้นเป็นพวกใจอ่อนกล้วคนอื่นเขาจะตายนั้นนี่​ แต่ไม่เคยคิดเลยว่าวันนี้จะทำให้คุณเอกราชนั้นยิ้มจนไม่หุป

วิทซึ่งเป็นพ่อของชลนิชา.... เขาได้แต่งงส่าเหตุใดทำให้ตาแกตรงหน้ายิ้มมีความสุขได้ขนาดนั้น???

หลังจากเอกราชได้วางชายจากบอดี้การ์ด​คนสนิทของลูกสะไภ้เส็จ​ เขาได้แต่เดินไปหาตาวิท เขาได้แต่ยิ้มไปเดินไปจนตาวิทต้องเอยถาม

คุณเอกราช... ผีเข้าหรอครับยิ้มอยู่นั้นแหละ​ เขาถามตาเฒ่าตรงหน้าอย่างสงสัย

ป่าวครับคุณวิท.... คืออย่างงี้น่ะครับ

หลังจากคุณเอกราชเหล่าเรื่องทั้งหมดให้ผมฟัง​ ผมได้แต่ยิ้มตามคุณเอกราช​ ใครจะคิดล่ะว่าลูกผมนั้น​ ยังกับแม่เขาที่เสียไปอย่างกับท๊อดแบบกันมาขนาดนี้.... บางทีผมก้อสงสารลูกเขยผมนะ

ออครับ....เขาได้แต่ตอบคุณเอกราชพร้อมกับยิ้มบางๆ

ผมว่านี่มันก้อดึกมากแล้ว.... ไปนอนเถอะครับ.​ วิทได้แต่บอกคนตรงหน้า

ครับๆ...เอกราชได้แต่ตอบสั้นๆแล้วเดินขึ้นบ้านไม้ชั้นบ่นไป

วิทพ่อของชลนิชาได้แต่นึกถึงผู้เป็นลูกสาว​ ว่าทำน้อลูกถึงได้แม่มาเยอะเหลือเกินทั้งรูปร่างหน้าตา​ แถมนิสัย!! ยังเหมือนกันอีก​ แบบนี้ลูกเขยเขาไม่โดนลูกสาวเขากดเอาหรือไงนะ​ เขาได้แต่คิดอยู่ในใจ