รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 24

ณ​ สวนชลนิชาบ้านทุ่ง

เควินได้มาหาผู้เป็นพ่อและพ่อของชลนิชา​ เพื่อที่จะเลือกระหว่างเด็กอีกคนหรือครอบครัว​ เขาได้แต่ทำหน้าหนักใจจนคนแก่ทั้งสองต้องหันหน้ามาคุยกัน

เอาไงคุณวิท... คุณเอกราชถามพ่อชลนิชาว่าควรทำไงต่อ

ผมว่าบอกไอ้ชลไปตามตรงเถอะ... ยังไงสะมันก้อต้องรู้อยู่ดี​วิทได้แต่ทำใจในสิ่งที่ลูกสามของตนต้องพบเจอ​ ถึงแม้ว่าไอ้ชลมันรู้มันก้อเลิกอยู่ดียังไงสะถือว่าเป็นเวรกรรมที่ต้องชดใช้ละกัน... เขาได้แต่คิดในใจ

เควินกับคุณเอกราชได้ยินเข่นนั้นก้อได้แต่ทำสีหน้าเศร้าเสียใจ.... ถึงบอกชลนิชาไปยังไงเธอก้อเลือกที่จะไปจากเขาอยู่ดี

มีทางอื่นอีกไมครับคุณพ่อ.... ชายหนุ่มไม่อยากเสียเธอไปจึงต้องเอยถามออกไป

ก้อคงต้องเอาเด็กคนนั้นออกอ่ะ.... แต่พ่อไม่อยากทำร้ายชีวิตใคร​ ชลมันก้อเหมือนกันพ่อรู้นิสัยมันดี.... อีกอย่างมันก้อท้องเหมือนกัน​ เด็กทั้งคนเลยนะวิทได่แต่พูดบอกลูกเขยด้วยสีหน้าจิงจัง

ชายหนุ่มน้ำตาเริ่มไหลแบบสำนึกผิด.....ผมควรจะเลือกทางไหรดีครับ​ ผมควรทำยังไงต่อดีผมไม่อยากเสียชลไปและผมก้อไม่อยากฆ่าลูกตัวเองด้วย.... "เควินได้แต่ร้องไห้คร่ำครวญ​ เขาไม่รู้จะเลือกทางไหนดี"

เอกราชเห็นลูกชายร้องไห้แถมยังตบตีใบหน้าตัวเองอย่างหน้าสงสาร​ ท่าให้เขาเลือกเขาก้อคงไม่ต่างกับลูกชายเขาหรอก.... เมื่ออยู่เอกราชก้อนึกหาวิธีแก้ปัญหาได้

พ่อ!!!.... พ่อคิดจะทำไร​เขาถามผู้เป็นพ่อด้วยความตกใจ​ เขากลัวพ่อจะฆ่าเจนนี่​ เพราะยังไงสะเจนนี่ก้อเป็นแม่ของลูกเขาเหมือนกัน

ไม่ใช่อย่างที่แกคิด..... ฉันไม่ให้เธอตายง่ายๆหรอก..เอกราชบอกลูกชาย​ แต่ในใจเขาจะให้เธอคนนั้นตายทั้งเป็นต่างหาก

ครับ.. ชายหนุ่มตอบสั้นๆกับผู้เป็นพ่อออกไป

วันนี้พรุ่งนี้ผมจะให้วันเดย์มาชลมาที่นี่พรุ่งนี้น่ะครับ​ ชายหนุ่มลุกขึ้นแล้วบอกชายทั้งสอง​ แต่สีหน้าของเขาก้อคงเศร้าเสียใจอยู่ไม่น้อย