รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 27

ณ.​ ที่ว่าการอำเภอ

เธอได้แต่นั่งรอชายที่เคยเป็นสามีเธอเมื่อก่อน​ นี่ก้อเกือบ3เดือนแล้วที่เธอเริ่มทำใจและก้อไม่ได้เห็นหน้าเขา​

นี่คงเป็นครั้งสุดท้ายที่ชลจะต้องเจอเขาค่ะ.... เธอพูดกับผู้เป็นพ่อด้วยความรู้สึกเกลียด

หนูจะเกลียดพ่อของลูกจิงๆหลอ... ในเมื่อตาชนพหน้าเหมือนเขาเลยนะลูก​ วิทพูดกับลูกสาวด้วยความเห็นใจหลานตัวเอง

ลูกถึงจะหน้าเหมือนเขาไปบ้าง​ แต่หนูก้อไม่ให้ลูกของหนูมีนิสัยเหมือนผู้ชายคนนี้หรอกค่ะ​ ... เธอพูดกับพ่อด้วยความรู้สึกว่าเธอไม่มีวันให้ลูกได้พบเจอกับเขาและลูกของเธอจะต้องนิสัยเหมือนเธอด้วย!!!

เควินเดินเข้ามาก้อเจอชลนิชานั่งคุยกับพ่อของเธอด้วยสีหน้าจิงจังพร้อมกับที่เขารู้สึกถึงการที่เขาทำกับเธอนั้นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ.. แม้แต่หน้าลูกเขาคงไม่ได้เจอตลอดชีวิต

คุณมารอนานแล้วหรอ??.... ชายหนุ่มถามเธอด้วยความรู้สึกคิดถึง

หญิงสาวพยักหน้าแล้วลุกขึ้นเดินไปที่ห้องของนายอำเภอเพื่อจะได้ไปเซ็นเอกสาร... จะได้จบๆกันไป

ชายหนุ่มได้แต่รู้สึกคาดไม่ถึงว่า... เขาถามเธอเธอยังไม่ตอบได้แต่พยักหน้าให้เหมือนเป็นการบอกเขาว่า​ ใช่​ แล้วยังดูว่าจะไม่มองหน้าเขาเลย

โอเคครับ..... การหย่าถือว่าเป็นไปด้วยดีและขอตกลงต่างๆ​ คุณ2คนถือว่าไม่เป็นสามีภารยากันแล้ว​ ขอให้มีชีวิตใหม่ที่ดีครับ.... นายอำเภอวัยกลางคนพูดกับทั้งสองแล้วถือว่าเป็นคำอวยพรด้วย

ครับ/ค่ะ...... ทั้งสองได้แต่ตอบเขาสั้นๆ​ แล้วพากันเดินออกไป​ส่วนชลนิชาไม่แม้จะหันมองชายหนุ่มแม้แต่นิดเดียว​...... ส่วนชายหนุ่มได้แต่มองเธออย่างสำนึกผิดตลอดที่เซ็นเอกสาร