รักนี้ขอมีเพียงเธอ นิยาย บท 32

นี่ก้อผ่านมาเกือบอาทิตย์แล้วมั่งที่ฉันอยู่บ้านแบบไม่ได้ออกไปไหน.... ไหนจะเด็กสาวตัวน้อยที่ติดฉันแจไม่ยอมกลับบ้านกับปู่ของเธอ​ ปู่ของเด็กน้อยก้อต้องอยู่ที่นี่จนกว่าหลานสาวตัวน้อยจะยอมกลับ​ ท่าลูกชายฉันติดฉันแบบนี้บ้างคงจะดีเธอได้แต่คิดในใจ

พี่ดาวเรืองค่ะ.... รบกวนเอาน้ำค้างกับชนพไปที่บ้านก่อนนะค่ะ​ชลมีงานที่รีสอร์ท​ค่ะ....... หญิงสาวบอกพี่ดาวเรืองพร้อมกับหันไปหาพี่แจ็กซันอีกทางเพื่อเป็นการบอกว่สเอาชนพไปที่บ้านพร้อมกับน้ำค้าง

ออได้ค่ะน้องชล..... ดาวเรืองได้แต่ยิ้มให้เด็กสาวอน่างเอนดูแล้วอุ้มเธอไปพร้อมกับแจ็กซันที่อุ้มหนูน้อยชนพอยู่

ฉันขับรถกระบะออกมาจากส่วนส้มเพื่อที่จะไปรีสอร์ท​ที่อยู่ไม่ไกลจากส่วนส้มเท่าไรประมาน5-6กิโลได้กริ่ง.... กรี้ง... กรี๊ง

ใครโทรมาตอนนี้เนี้ย..... คนขับรถอยู่???

ค่ะชลนิชาค่ะ..... เธอจอดรถข้างทางเพื่อที่จะรับโทรศัพท์

พี่ชลค่ะ... มีแขกVlPจะเข้ามาที่รีสอร์ท​แล้วอ่ะค่ะ.... พี่จะให้แก้วทำยังไงค่ะ​เลขาสาวบอกผู้เป็นนายของเธอแบบจิงจัง​ เพราะแขกคนนี้เขามาพักที่รีสอร์ท​เป็นครั้งแรกแถมเขายังเป็นคนที่เนียบเป็นอย่างมาก​ เธอรู้เพราะคนของเขาได้ส่งข้อมูลบางส่วนมาให้เธอรับรู้ก่อนเมื่อ2ชั่วโมงที่แล้ว​

เดียวฉันจะเข้าไปแล้ว..... เธอก้อไปบอกให้คนจัดห้องที่แพงที่สุดของรีสอร์ท​ของเราไว้ให้แล้วอย่าลืมสั่งคนให้เตรียมข้าวของแบบอย่างดีไว้ด้วยล่ะ เอออีกเรื่อง?? อย่าลืมเครื่องดื่มสำหรับแขกที่พี่เคยบอกเธอ​ ต้องมีระดับหน่อย​ เพราะแขกบางคนไม่เหมือนกัน

ค่ะพี่..... แก้วหลังจากวางสายก้อได้แต่ทำตามที่เจ้าของรีสอร์ท​สั่ง

ชลนิชาหลังจากวางสายจากเลขาสาว​ เธอได้แต่ดูข้อมูลที่เลขาเธอส่งมาให้ ส่วนชื่อของลูกค้าเธอจะไม่รู้เพราะท่าเป็นแขกระดับVIP พวกเจ้าจะสั่งคนให้มาจองห้องพักไว้และเป็นการพักแบบส่วนตัว​ คือง่ายเอาบ้านพักไปเลยหลังหนึ่งพร้อมกับยริเวรพื้นที่ที่เป็นส่วนตัว​ ทางเธอมีหน้าที่แค่จัดอาหารเครื่องดื่มและจัดคนไปทำความสะอาดเท่านั้น

ผู้ชายคนนี้น่าจะมีเงินน่าดูสั่งที่พักสามหลังเลย​ หลังหนึ่งราคาก้อเกือบแสนแล้วไหนจะคนที่จะมาเข้าพักก้อเป็นสิบคน​ คงมีอำนาจอยู่นะเนี้ย​ เธอได้แต่อ่านข้อมูล​และจำนานคนที่จะเข้ามาพัก

ฮันเตอร์ได้แต่มองหน้าด้วยสายตาเป็นห่วง..... ใครจะคิดว่านายของตนจะลืมนายหญิงไม่ได้นี่ก้อผ่านมาหลายปี.... เขาก้อยังคิดถึงนายหญิงอยู่ทุกลมหายใจ​ ตอนนี้ผู้เป็นนายของเขาตั้งแตาไม่มีนายหญิง... นายเอาแต่ทำงานแม้เวลาจะนอนแทบจะไม่มีส่วนเรื่องผู้หญิงนายก้อไม่แม้จะมองแม้แต่หางตาด้วยซ้ำ.... เหมือนคนที่ไม่มีความรู้สึกต่อใครอีกเลย

ชลนิชาหลังจากที่มาถึงรีสอร์ท​ เธอได้แต่สั่งงานคนที่รีสอร์ท​ให้จัดแจงทุกอย่างให้เรียบร้อยเพื่อตอนรับแขก​ ที่อีกไม่กี่นาทีก้อจะถึง​ หลังจากสั่งงานเรียบร้อยเธอก้อเห็นรถยนต์​คันหรูสีดำดูกระจกรถที่กันกระสุน​ ช่างเหมือนมาเฟียเหลือเกิน​ ไหนจะบอดี้การ์ด​ที่ยืนรออยู่หน้าทางเข้ารีสอร์ท​ ความรู้สึกเหมือนที่เธอเคยได้รับการตอนรับแบบนี้มัน..... เธอได้แต่คิดแต่ก้อคงเป็นไปไม่ได้อีกแล้ว....

หลังที่รถจอดสนิทชายอีกคนก้อโพล่มาเปิดประตูรถให้ผู้เป็นนาย

นั้นมัน??.... ชลนิชาได้แต่พูดแต่ก้อไม่ทันแล้ว​ ชายที่ลงมาจากรถช่างเป็นร่างที่คุ้นเคย... ร่างกายที่ดูกำยำขึ้นไหนจะไปหน้าที่นิ่งเหมือนน้ำแข็งนั้น​ ช่างแตกต่างจากเมืาอ3ปีก่อนโดยสิ้นเชิง

เควินหันมามองทางด้านคนที่มาตอนรับเขาด้วยสายตานิ่ง​ แต่ข้างในใจเขานั้นตกใจอยู่ไม่น้อย..... ทำไมเธอถึงมาตอนรับเขาหรือว่าเธอเป็นเจ้าจองรีสอร์ท​แห่งนี้​ ใบหน้าที่ดูผ่องใสกับเครื่องสำอ่างที่แต่งบางๆบ่นใบหน้าของเธอ.... รูปร่างที่มีน้ำมีนวลหน่อยๆผิวพันที่ดูผุดผ่องต่างจากตอนที่อยู่กับเขาเป็นอย่างมาก..... เธอช่างดูสวยกว่าตอนที่เจอเธอครั้งแรกเสียอีก​ เขาได้แต่คิดในใจ