พยาบาลส่ายหัว: "ไม่ใช่ชื่อนั้นค่ะ เหมือนว่าน่าจะแซ่หนิง ชื่ออะไรนะ หนิงเป่ย?"
“ข่าวเรื่องนี้กำลังถูกพูดถึงอย่างมากในโรงพยาบาล”
ตู้ม!
ปรากฎว่าเป็น หนิงเป่ยที่บริจาคเลือดให้ฉัน
แต่หยางซื่อเจี๋ยกลับได้หน้าแทน
เพื่อช่วยเหลือฉัน เขาถึงกับต้องเจาะเลือด จนกระทั่งเขาเป็นลมล้มลงไป
แต่ถึงอย่างนั้นตัวฉันเองกับครอบครัวยังปฏิบัติต่อเขาแบบนั้นอีก
ไม่น่าแปลกใจเลย ที่เขาโกรธมาก
จู่ๆ เธอก็รู้สึกผิด
อย่างไรก็ตาม อันเคอซินก็ไม่มีทางที่จะหันหลังกลับไปอีก
ไม่ว่าเขาจะทำดีกับตัวฉันเองแค่ไหน เขาก็ยังไม่สามารถให้สิ่งที่ฉันต้องการได้
ยกตัวอย่างที่ง่ายที่สุด เขาสามารถนัดให้ราชาเจิ้นเป่ยพบกับเธอได้หรือไม่?
สามวันต่อมา
ลุงฟู่โทรหาหนิงเป่ยเพื่อรายงานการดำเนินการ
“คุณชายครับ การโอนทรัพย์สินของคุณได้เริ่มขึ้นแล้วครับ และผมได้แต่งตั้ง โจวไห่ถง ประธานบริษัทโอเชีย คิวชู อินเตอร์เนชั่นแนล เป็นตัวแทนรับผิดชอบประสานงานการรับทรัพย์สิน”ของคุณครับ”
"นอกจากนี้ ผมได้สั่งให้โจวไห่ถงจัดงานเลี้ยงอาหารค่ําเพื่อรับรองให้คุณ ซึ่งจะมีกําหนดในอีกสามวันต่อมา เมื่อถึงเวลานั้น เผิงเล่าฮุ่ย ผู้นําระดับสูงของเขตทหารจังหวัดในฐานะตัวแทนของต้าเซี่ย จะเดินทางมาเพื่อต้อนรับคุณครับ"
หนิงเป่ย: "อืม"
ลุงฟู่: "คุณชายครับผมสังเกตเห็นว่าคุณกลับมาโสดอีกครั้ง จริงๆ แล้ว โจวไห่ถงเป็นหลานสาวของผม เธอได้รับปริญญาเอกสองใบจากมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด และเธอยังได้รับรางวัลมิสไชนีสอเมริกาสองครั้งติดต่อกันอีก เธอสูง 178 ซม. และ หนัก 55 กก. แถมยังไม่ได้แต่งงาน ถ้าคุณสนใจอยากได้... …”
หนิงเป่ย ขัดจังหวะลุงฟู่: "นี่ดูเหมือนจะไม่อยู่ในขอบเขตความรับผิดชอบของคุณนะ"
ลุงฟู่ตกใจ: "เข้าใจแล้วครับ เข้าใจแล้ว!"
“คุณชายครับ ผมควรขอให้ไห่ถงไปรับคุณตอนนี้ไหมครับ?”
หนิงเป่ย: "ไม่ต้อง ผมจะขับรถไปที่นั่นเอง"
ชื่อของโจวไห่ถง หนิงเป่ยก็เคยได้ยิน
หัวหน้าบริษัทท้องถิ่นชั้นนำ "จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนล" ในเมืองฉงเฉิง หนึ่งในสิบผู้หญิงที่น่าดึงดูดที่สุดในเมืองต้าเซี่ย และยังทำให้หัวใจผู้ชายนับไม่ถ้วนหวั่นไหวอีก
เขาคิดไม่ถึงว่าเธอเป็นหลานสาวของลุงฟู่
หนิงเป่ยมาที่หมู่บ้านชิงเถิง ซึ่งเขาและอันเคอซินอาศัยอยู่มาห้าปีแล้ว
เขาเดินเข้าไปในลานจอดรถใต้ดิน ตรงหัวมุมและหยุดอยู่หน้ารถคันหนึ่ง
รถคันนี้คือ "ลาเฟอร์รารี่" ที่ผลิตโดยเฟอร์รารี่ผลิตจำนวนจำกัดเพียง 50 คันทั่วโลกและมีมูลค่า 400 ล้านบาทต่อคัน
สหประชาชาติมอบให้แก่ราชาเจิ้นเป่ย เพื่อเป็นรางวัลสำหรับการแก้ไขวิกฤติการเงินโลก
หนิงเป่ยไม่เคยขับรถหรูขนาดนี้ในเมืองมาก่อน ดังนั้นรถจึงจอดอยู่ในโรงจอดรถใต้ดินเป็นเวลากว่าสี่ปีแล้ว
ในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา มีการถกเถียงกันอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับตัวตนของเจ้าของรถ รถคันนี้ก็กลายเป็น "รถชื่อดัง" ของเมืองฉงเฉิง
ในเวลาเดียวกัน
หยางซื่อเจี๋ยและหลีชุนฮวา ได้พาอันเคอซินออกจากโรงพยาบาล แล้วรีบกลับบ้าน
ระหว่างทาง หยางซื่อเจี๋ยพูดแปลกๆ: " เคอซิน ผมขอแจ้งข่าวใหญ่เกี่ยวกับราชาเจิ้นเป่ย กับคุณหน่อยครับ"
เมื่อได้ยินว่ามันเกี่ยวข้องกับราชาเจิ้นเป่ย อันเคอซินก็รีบตอบกลับทันที: "ข่าวอะไรหรอคะ?"
หยางซื่อเจี๋ยพูดต่อ: "คุณน่าจะเคยได้ยินว่า ราชาเจิ้นเป่ยแต่งตั้งโจวไห่ถงจากจิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลเป็นตัวแทนของเขา"
“และบังเอิญว่าคนขับรถของโจวไห่ถงเป็นเพื่อนของผม เขาบอกผมว่า โจวไห่ถงยอมรับเป็นการส่วนตัวว่ารถของราชาเจิ้นเป่ย คือลาเฟอร์รารี่ รุ่นลิมิเต็ดที่จอดอยู่ในเมืองฉงเฉิง”
อะไรนะ!
“ฉันขอเตือนแกว่า รถสองคันนี้เป็นทรัพย์สินก่อนแต่งงานของเคอซิน แกไม่มีสิทธิ์ได้มันไป”
หยางซื่อเจี๋ยก็เต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและพูดว่า: " หนิงเป่ย ผมมองคุณผิดไปจริงๆ"
“เคอซินยังไม่หายดี ไม่เพียงแต่คุณไม่ใส่ใจเธอเท่านั้น แต่ยังต้องการยึดเอาทรัพย์สินของเธอไปอีกด้วย คุณนั้นไม่มีสมองคิดเลยหรอ”
“รีบไสหัวไปให้ไกลจากสายตาฉันทันที ไม่อย่างนั้นอย่าโทษว่าฉันหยาบคายกับแกแล้วกัน”
อันเคอซินก็คงผิดหวังกับหนิงเป่ยอยู่เช่นกัน
หนิงเป่ยโลภมากขนาดนี้ได้ยังไง ตนให้เงินเขาห้าล้านยังไม่พออีก กลับอยากได้รถของฉันอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดว่าหนิงเป่ย บริจาคเลือดให้จนตัวเขาเองเป็นลมล้มพับไปเพื่อช่วยตัวเอง ดังนั้นเธอจึงโยนกุญแจรถให้หนิงเป่ย
“คุณขับ Mercedes-Benz คันนี้ออกไปได้เลยค่ะ เราสองคนไม่มีอะไรติดค้างกันอีกต่อไป”
หนิงเป่ยมองดูคนแปลกหน้าสามคนนี้ด้วยสายตาแปลก ๆ พึมพำว่า "เป็นบ้าหรอ" จากนั้นจึงหันหลังกลับและเดินไปหารถลาเฟอร์รารี่
หลีชุนฮวา โกรธมาก: "ไอ้หนิง แกว่าใครเป็นบ้า บอกฉันให้ชัดเจน... "
แต่เธอก็หยุดกะทันหันกลางประโยค
เพราะต่อหน้าทุกคน หนิงเป่เดินเข้าไปในรถลาเฟอร์รารี่ สตาร์ทเครื่องยนต์ และขับออกไปทันที
ทั้งสามคนแข็งกลายเป็นหินทันที ในใจเกิดคำถามลูกใหญ่
โอ้พระเจ้า ฉันเห็นอะไรผิดปกติหรือเปล่า?
หนิงเป่ยขับรถลาเฟอร์รารี่มูลค่ากว่า 400 ล้านบาทจริงๆ!
เขาเป็นเจ้าของรถลาเฟอร์รารี่เหรอ?
หรือพูดอีกอย่าง เขา... เขาคือ ราชาเจิ้นเป่ย!
ไม่น่าแปลกใจเลยที่รถลาเฟอร์รารี่จอดอยู่ที่นี่ แต่กลับกลายเป็นว่าเจ้าของนั้นอาศัยอยู่ในหมู่บ้านนี้!

ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา