สามีเก่าฉันไม่ใช่คนธรรมดา นิยาย บท 5

ในที่สุด โจวไห่ถงก็ทนไม่ไหวอีกต่อไป และพูดออกมาด้วยเสียงต่ำ: "เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย พาตัวคนเสียสติคนนี้ออกไป"

รับทราบ!

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยสองคนเข้ามา เพื่อไล่หนิงเป่ยออกไป

ก่อนที่พวกเขาจะเข้ามารวบตัวหนิงเป่ย ก็นับถึง "หนึ่ง" แล้ว

ทันทีที่คำว่า หนึ่ง สิ้นสุดลง ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันขึ้น

เด็กน้อยอ้าปากและถ่มเลือดมาจากปาก ในเวลาเดียวกัน ร่างกายของเขาก็กระตุก มีน้ำลายฟู่เต็มปาก หายใจแรง และใบหน้าของเขาซีดขาว

เหตุการณ์ฉับพลันนี้ทำให้แม่ของเด็กชายร้องไห้ทันที: "ลูกจ๋า ลูกเป็นอะไรไป อย่าทำให้แม่ตกใจแบบนี้สิ"

หลิวเว่ยก็ตกใจเช่นกัน: "ศาสตราจารย์หวัง เกิดอะไรขึ้น? นี่...เป็นเรื่องปกติหรือเปล่า? พูดอะไรสักหน่อยสิ"

ศาสตราจารย์หวังรีบตรวจสอบอาการเด็กชาย: "คุณหลิว ไม่ต้องกังวล..."

หลังจากการตรวจสอบอาการ ศาสตราจารย์หวังหน้าซีด: "สิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร? สิ่งนี้ไม่ควรเป็นเช่นนั้น"

สมควรตาย!

โจวไห่ถงด่าออกมา และรีบวิ่งเข้าไปดูอาการเด็กชาย

หลังการตรวจสอบ มือและเท้าของโจวไห่ถงก็เย็นวาบ

การหายใจของผู้ถูกทดสอบถูกขัดขวาง เมื่อพิจารณาจากสถานการณ์ปัจจุบัน เขาไม่สามารถมีชีวิตอยู่ต่อได้เกินห้านาที

ถ้าเขาตาย... โจวไห่ถงไม่กล้าแม้แต่จะคิดเรื่องหลังจากนี้

หลิวเว่ยรู้ว่ามีบางอย่างผิดปกติ เมื่อเขาเห็นปฏิกิริยาของคนทั้งสอง

เขาตะโกนด้วยความโกรธ: "โจวไห่ถง ฉันไม่สนใจว่าคุณจะใช้วิธีการไหน คุณต้องช่วยลูกชายของฉัน"

“ไม่เช่นนั้น คุณจะรับผลที่ตามมาไม่ไหว”

แม่ของเด็กชายก็ทรุดตัวลงและตะคอกใส่หน้าของโจวไห่ถง: "คนสารเลว แกต้องชดใช้ให้ลูกชายของฉัน ชดใช้ให้ลูกชายของฉัน"

โจวไห่ถงหลับตาด้วยความสิ้นหวัง

สิ่งเดียวที่เธอทำได้ตอนนี้คือปล่อยให้อีกฝ่ายระบายความโกรธและขอการให้อภัย

โจวไห่ถงจะลืมตาด้วยความประหลาดใจที่รู้ว่าฝ่ามือของอีกฝ่ายไม่ได้โดนหน้าตัวเอง

เห็นมือใหญ่จับมือคุณนายหลิวไว้แน่น เพื่อปกป้องกันตัวเธอ

เมื่อมองไปยังมือใหญ่พบว่าเป็นมือของหนิงเป่ย

ในขณะนี้ ความรู้สึกแปลก ๆ แวบขึ้นมาในใจของเธอ

ที่ตรงนี้มีคนอยู่มากมาย รวมทั้งเพื่อนสนิทของเธอหลายคนด้วย

แต่สุดท้ายกลับเป็รคนแปลกหน้ามาปกป้องเธอ เป็นเรื่องที่น่าขันจริงๆ

แม่ของเด็กชายกรีดร้อง: "ไอ้สารเวร ปล่อยมือฉัน ฉันจะฆ่าคนน่ารังเกียจคนนี้!"

หนิงเป่ยพูดอย่างใจเย็น: "เมื่อลูกชายของคุณสมัครใจเข้าร่วมในการทดลองนี้ และพวกคุณยังเซ็นชื่อในแบบฟอร์มยินยอมแล้ว"

"จิ่วโจวอินเตอร์เนชั่นแนลจะไม่รับผิดชอบต่ออุบัติเหตุทางการแพทย์ใดๆ ที่เกิดขึ้นระหว่างการทดลอง"

“คุณไม่มีสิทธิ์ที่จะให้พวกเขารับผิดชอบ ไม่มีสิทธิ์จะเอาชีวิตของพวกเขา”

ประสาท!

แม่ของเด็กชายตะโกนว่า "ถ้าแกปกป้องพวกเขา แกก็ต้องตายเหมือนกัน"

หนิงเป่ยพูด: "ถ้าฉันตาย ผู้ถูกทดสอบก็จะตายด้วย"

“ในทางตรงกันข้าม ถ้าขอให้ฉันช่วยชีวิตเขาตอนรี้ ก็มีโอกาสที่เขาอาจจะรอดอยู่”

ทุกคนหุกปาก!

หลิวเว่ยตะโกนขึ้น สายตาของเขาจับจ้องไปที่หนิงเป่ย “แกบอกว่าสามารถช่วยลูกชายของฉันได้เหรอ?”

หนิงเป่ยพยักหน้า

หลิวเหว่ยเหลือบมองลูกชายของเขาที่กำลังดิ้นรนด้วยความเจ็บปวด เขากัดฟัน และตัดสินใจว่า: "เอาล่ะ ถ้าอย่างนั้นก็มาช่วยลูกชายของฉัน"

ฉันไม่เห็นด้วย!

โจวไห่ถงตะโกนออกไปทันที: "เขาเป็นแค่คนขับรถและไม่เข้าใจทักษะทางการแพทย์ เพราะฉะนั้นการขอให้เขารักษาถือเป็นเรื่องผิดจรรยาบรรณของแพทย์"

จากนั้นเธอก็ลดเสียงลงและพูดกับหนิงเป่ยว่า “คุณไม่รู้หรอกว่าเรื่องนี้มันน่ากลัวแค่ไหน คุณไม่ควรลงไปลุยน้ำโคลน ควรออกจากที่นี่ไปทันที”

เธอไม่ต้องการให้ผู้บริสุทธิ์มารับเคราะห์ด้วย

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน