ตอนที่ 104 สาวใช้ตัวแสบ8
ห้องนอนของเย่เชินหลินอยู่ทางด้านทิศเหนือ เขาตั้งใจยกห้องนอนที่มีแสงแดดส่องถึงให้คุณแม่
เซี่ยชีหรั่นเดินตามเย่เชินหลินมายังห้องนอนของเขา สังเกตเห็นว่าห้องนอนที่บ้านหลังนี้ของเขาค่อนข้างเหมือนห้องนอนปกติ เหมือนห้องนอนของผู้ชายทั่วไป สไตล์สีน้ำเงินเข้ม เป็นระเบียบเรียบร้อย
ทั้งห้องมีที่แปลกประหลาดอยู่จุดเดียวคือบริเวณหัวเตียงมีตู้หัวเตียงตั้งอยู่ แต่ในตู้นั้นว่างเปล่า ไม่มีรูปถ่ายแม้แต่รูปเดียว
สาเหตุที่เซี่ยชีหรั่นสำรวจห้องเขา เพราะจะได้ลดความสนใจในตัวเขาลง เธอไม่อยากสนใจเขามาก
อยู่ในห้องแคบๆด้วยกัน คิดถึงว่าเขาอยู่ข้างๆเธอ ทำให้ใจเธอเจ็บปวดขึ้นมาแบบควบคุมไม่ได้ ความทรงจำเมื่อตอนที่เขาย่ำยีเธอผุดขึ้นมาอย่างห้ามไม่อยู่ แม้เธอจะพยายามเปลี่ยนความคิดยังไง ก็ทำให้สงบนิ่งเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นไม่ได้
สีหน้าเขาเย็นชามาก ริมฝีปากเคลือบไปด้วยรอยยิ้มเสียดสี มองเธอจากมุมสูง น้ำเสียงเยือกเย็นคุยกับเธอว่า
“เทคนิคแพรวพราวไม่เลวหนิ พอก้าวขามาถึง คนแซ่ไห่ก็รีบตามมาช่วยถึงที่”
เขาไม่เคยฟังคำแก้ตัวของเธออยู่แล้ว ครั้งนี้เธอจึงไม่แก้ตัวใดๆ ได้แต่ก้มหน้ามองพื้น
เย่เชินหลินใช้นิ้วเรียวยาวเชยคางเธอขึ้นมา บังคับให้เธอมองหน้าเขา
“ทำร้ายฉันยังไม่พอ ตอนนี้ยังวางแผนจะทำร้ายพ่อแม่ฉันอีกเหรอ? ”
เขากำลังพูดเรื่องอะไร? คิ้วสวยของเซี่ยชีหรั่นค่อยๆขมวดเป็นปม พร้อมกับส่ายหัว
“เปล่านะ ฉันไม่ได้อยากทำร้ายคุณ ยิ่งพ่อแม่คุณด้วยแล้ว ฉันมาที่นี่ เพราะแค่ไม่อยากทำให้คุณกับคุณส้งต้อง…”
“พอแล้ว!” เขาทำเสียงทุ้มดุ แล้วใช้เสียงเย็นชาพูดต่อ “ไม่ว่าเธอจะยอมรับหรือไม่ยอมรับ ฉันก็ไม่มีทางปล่อยให้เธออยู่ที่นี่ต่อ ทานข้าวเสร็จ ฉันจะพาเธอกลับ ”
“คุณ!” เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปากแน่น กว่าจะมาอยู่ที่นี่ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เขาบอกให้ไปก็ต้องไปงั้นเหรอ
ทำร้ายฉันขนาดนี้ยังไม่พออีกเหรอ?
“ทำไม?เย่เชินหลิน คุณก็ได้สิ่งที่คุณต้องการแล้วปล่อยฉันไปไม่ได้เหรอ? ฉันแค่อยากได้ความสงบสุข”
สีหน้าเย่เชินหลินเย็นชาลงอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...