ตอนที่ 153 สาวใช้ตัวแสบ 57
“ปล่อยฉัน เล่นอะไรแบบนี้ ไม่กลัวคุณเย่โกรธ?” เซี่ยชีหรั่นยกคิ้ว
ฟางลี่น่าใช้แรงดึงอีก เซี่ยชีหรั่นก็ร้องดังขึ้นมา “โอ๊ย”
เวลานี้ก็ได้ยินเสียงคนเดินมา แล้วเสียงก็ตามมา “นี่มันอะไรกัน” ฟังก็รู้ว่ามันคือเสียงของเย่เชินหลิน ฟางลี่น่ารีบปล่อยผมของเซี่ยชีหรั่นทิ้ง ก็ร้องไห้บอกว่า “คุณเย่ คุณจะช่วยฉันนะ เขาสองคนพี่น้องร่วมกันมาตบตีฉัน ฉันคาดว่าขาฉันโดนแตะจนบวมหมดล่ะ”
เย่เชินหลินเอาสายตามองไปทั่วห้อง สบตากับเซี่ยชีหรั่นไว้
ฟางลี่น่าทำเกินไปล่ะจริงๆ เดิมทีเขาก็อยากจะด่าสักคำสองคำอยู่แต่ตอนที่สายตาเขาไปอยู่ที่โม่เสี่ยวหนง สีหน้าเขาก็มืดลง เสื้อที่เธอใส่ไว้เป็นเสื้อที่ซื้อให้กับเซี่ยชีหรั่น ป้ายราคายังติดอยู่
เธอกำลังใช้ท่าทางบอกกับเขา ของที่เขาให้เธอ เธอไม่สนใจเลยสักนิด
เซี่ยชีหรั่น!
“พวกเธอเป็นผู้หญิงของฉันหมด ต่อไปห้ามทะเลาะกันแบบนี้อีกล่ะ เซี่ยชีหรั่น ฟางลี่น่า คืนนี้มารับใช้ที่ห้องฉัน ....”
พอเขาพูดแบบนี้ออกมา หน้าของเซี่ยชีหรั่นก็ซีดขาวทันที
เซี่ยชีหรั่นคิดว่าเรื่องวันนี้ที่เขาเอาเธอต่อหน้ากระจก ก็เป็นเรื่องที่น่าอายล่ะ แต่ไม่คิดเลยว่าเขาจะพูดข้อเสนอแบบนี้ออกมาได้
หลายครั้งที่เธอจะปลอบใจตัวเอง ไม่ว่าเขาจะทำอะไร เธอก็ยอมใจหมด
แต่ตอนนี้เขาต้องการให้เธอกับผู้หญิงอีกคนไปนอนกับเขา เธอรับไม่ไหวจริงๆ
เธออยากพูดกับเขาตรงๆว่ามันเป็นไปไม่ได้ แต่เห็นสายตาอันเย็นชานั้นแล้ว เธอก็อดไว้
เธอคิดว่าคงเป็นเพราะเขาเห็นโม่เสี่ยวหนงใส่เสื้อเธอก็เลยโกรธ เลยจะลงโทษเธอ แต่ถึงตอนนั้นเขาจะทำแบบนี้รึเปล่า ยังคงไม่รู้เหมือนกัน
แต่ถ้าตอนนี้เธอข้อร้องเขา รึว่าคัดค้าน บางทีอาจจะทำให้เขาโกรธมากกว่าก็ได้
เซี่ยชีหรั่นพลางคิดพลางลุกขึ้นจากพื้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...