สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 172

ตอนที่172 สาวใช้ตัวแสบ 76

“ชีหรั่น เธอทำอะไรอยู่ นั้นมันเสียงอะไร”จิ่วจิ่วถามอย่างกังวลก็ไม่สนว่าเธอจะให้เธอเข้าไปแล้ว พอเธอกังวลก็เปิดประตูเข้าไป

“อย่าเข้ามา”สุดท้ายเย่เชินหลินก็ตะโกนออกมา แล้วจับผ้าห่มมาคลุมร่างทั้งสองคนเอาไว้

แต่จิ่วจิ่วเข้ามาแล้ว พอมองไปก็เห็นแผ่นหลังของเย่เชินหลิน แถมยังมีเท้าสีตัวนั้น

แม้เธอจะบริสุทธิ์ถึงเพียงใดตอนนี้ก็เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอกรีดร้องรีบกุมตาของตนเองแล้วปิดประตูแรงๆ

แม้เซี่ยชีหรั่นจะโดนเย่เชินหลินคลุมไว้แล้ว ไม่โดนจิ่วจิ่วเห็น แต่หน้าของเธอก็ยังแดงจนเหมือนเลือดออก

ดวงตาที่สดใสนั้นเขม็งเขาด้วยความโกรธเล็กน้อย แล้วเธอก็พูดออกมาว่า“เพราะคุณนี่แหละ”

ท่าทางเขินอายของเธอทำให้เย่เชินหลินตกใจ ต่อมาก็ง้อเธออย่างอ่อนโยน

“ได้ โทษฉันเลย ฉันจะชดเชยให้เธอ”

แต่นี่ไม่รู้จะเป็นชดเชยเธอหรือว่าชดเชยเขาแล้ว สุดท้ายก็ไม่รู้ว่าใครจมอยู่ในนั้นยิ่งกว่าใคร

“เธอรู้สึกดีไหม”เขาถามอย่างอ่อนโยน

“อื่ม”เธอตอบเบาๆ

นี่แหละเป็นเซี่ยชีหรั่นที่เขาอยากได้ เชื่อฟังเหมือนแมวที่ขี้เกียจ

“อยากได้อะไร ฉันส่งให้”เมื่อรู้ว่าตนเองอ่อนโยนกับเธอเกินไป สีหน้าของเย่เชินหลินก็เปลี่ยนทันที แต่น้ำเสียงของเขาก็ยังอ่อนโยนอยู่ แต่ความหมายนั้นก็เปลี่ยนไปแล้ว

เซี่ยชีหรั่นฟังออกความแตกต่างในนั้น เพียงแค่ยิ้มแล้วพูดว่า“คุณรู้ดีว่าฉันต้องการอะไร อย่างอื่นฉันไม่สนใจ”

สายตาเขาลึกขึ้นแต่ก็ยังเล่นผมเธออยู่“การแสดงออกของเธอดีขนาดนี้ ฉันจะให้หลินต้าฮุยรีบไปจัดการ”

“ขอบคุณมาก ฉันเชื่อคุณ”สีหน้าของเซี่ยชีหรั่นดูจริงใจมาก แต่ความจริงใจนั้นก็แฝงไปด้วยความห่างไกล

หลังเสร็จเรื่องพวกเขาทั้งสองก็ใส่หน้ากากกลับไป เขาดื้อแต่เธอก็ไม่ต่างกัน

เย่เชินหลินมองเธอจางๆและไม่พูดอะไรอีก

เขาใส่เสื้อผ้าเรียบร้อยแล้วก็ออกไป ตอนประตูปิดขึ้น ในใจของเซี่ยชีหรั่นมีความรู้สึกที่แปลกๆโผล่ออกมา เธอแยกไม่ออกว่านั่นเป็นความเหงาหรือว่าความผิดหวัง หรือเป็นความโล่งใจ

เธอควรดีใจ อย่างน้องคราวนี้นี้ที่เธอทำกุ๊กกี้ก็ได้บรรลุเป้าหมายของตนเองแล้ว