สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 18

ตอนที่ 18 ขอบคุณต่อหน้า

ในห้องหนังสือของเย่เชินหลิน เขากำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้โบราณ ใบหน้าเขาเย็นชาอีกกว่าตอนอยู่ในห้องโถง

ดวงตาที่เย็นชาของเขาก็จ้องมองไปยังพ่อบ้านอย่างกดดัน เสื้อเชิ้ตของพ่อบ้านชุ่มไปด้วยเหงื่อ

เวลาผ่านไปครู่ใหญ่ เย่เชินหลินพูดอย่างเด็ดขาด “คุณแบ่งพรรคแบ่งพวก นี่เป็นครั้งแรกและจะเป็นครั้งสุดท้าย หากฉันพบเจออีก ผลลัพธ์จะเป็นอย่างไรคุณลองคิดเอาเอง!”

พ่อบ้านอยากจะแก้ตัว ไม่ต้องรอให้พูดอะไรก็โดนสายตาที่เย็นชาจ้องมอง จึงทำได้เพียงยืนอย่างสงบเสงี่ยม

“ขอโทษคุณเย่! ฉันผิดเอง หลังจากนี้ฉันจะไม่ทำเช่นนี้อีกแล้ว!”

“กลับไปได้แล้ว!”

“รับทราบ คุณเย่!”

พ่อบ้านพูดพร้อมทำความเคารพ เดินออกจากห้อง เมื่อออกมานอกห้องแล้วจึงหยุดซับเหงื่อที่ไหลลงมา

ทั้งหมดของที่นี่อยู่ภายใต้การตรวจสอบดูแล เขาเกลียดแล้วเกลียดอีก แต่ใบหน้าเขาก็ไม่แสดงอาการใดๆออก

เมื่อพ่อบ้านไม่อยู่ สาวใช้ทั้งหกคนก็แบ่งออกเป็นสองฝ่าย ทางฝั่งฟางลี่น่ายังคงกระซิบและพูดเรื่องราวที่ไม่ดีของเซี่ยชีหรั่น แม้ว่าเย่เชินหลินจะพูดแล้วว่าเซี่ยชีหรั่นไม่มีประสบการณ์ทางด้านการจูบเลย พวกเธอก็ยังคงไม่เชื่อ และคิดว่าหากเธอไม่มีทักษะการอ้อย เขาจะไม่จูบเธอต่อหน้าคนอื่นแบบนี้

มีเพียงฟ้าดินเท่านั้นที่รู้ว่าจูบที่ดุดันของเย่เชินหลินทำให้พวกเธอรู้สึกเกลียดและอิจฉา และคาดหวังว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนั้นกับพวกเธอบ้าง

และจิ่วจิ่วก็เปลี่ยนเรื่องในการพูดคุย ใบหน้าเธอแดง และพูดกับเซี่ยชีหรั่นอย่างอิจฉา “โอ๊ย คุณชายร้อนแรงเกินไปแล้ว หัวใจของฉันถูกเขาครอบงำไปแล้ว ชีหรั่น เธอโง่หรือเปล่า ทำไมเธอไม่ลองคล้องคอเขาแล้วจูบกลับล่ะ ไปผลักเขาออกทำไมกัน?”

หลิวเสี่ยวเจียวพูดเสียงเบา “ใช่ชีหรั่น ถ้าหากเธอคว้าโอกาสนี้ไว้เธออาจเป็นคนของคุณเย่ได้เลยนะ ยังกลัวพวกเขารังแกเธออีกเหรอ?”

ปัญหาของพวกเธอทำให้แก้มของเซี่ยชีหรั่นแดงระเรื่ออย่างรวดเร็ว การหายใจไม่ออกจากจูบนั้นจริงแล้วๆ....ไม่ เซี่ยชีหรั่น เขาไม่ใช่เสี่ยวโม่จุน ดังนั้นการจูบตอบเขาจะเป็นการกระทำที่น่าขยะแขยง