สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 197

ตอนที่197 สาวใช้ตัวแสบ101

“เด็กน้อยเอ๊ยย！”เขายิ้มถอนใจแล้วจูบลงบนริมฝีปากของเธอ

ครั้งนี้เธอรู้สึกได้ถึงความห่วงใยและทะนุถนอมของเขา เขาค่อยๆบรรจงจูบลงอย่างอ่อนโยน ไม่มีความรุนแรงเลยแม้แต่น้อย เหมือนกับว่าเขาจะเป็นห่วงและแคร์ความรู้สึกของเธอจริงๆ กลัวว่าจะทำให้เธอเจ็บยังไงยังงั้น

เซี่ยชีหรั่นเองก็ไปตามเขา เธอรับจูบของเขาอย่างอ่อนโยน ในใจก็ยิ่งวุ่นวาย รู้สึกว่าถ้าหากโดนเขาจูบแบบนี้ต่อไป เธอคงต้องหลงเขาเข้าแน่ๆ

เธอมักคิดว่าจูบของเขามันเกี่ยวข้องกับความต้องการของเขา แต่ครั้งนี้กลับไม่ใช่ จูบพักหนึ่งเขาก็ผละจูบออกจากเธอ

“คืนนี้เธอก็นอนที่เตียงฉันนี่แหละ ฉันไปอาบน้ำก่อน”

น้อยครั้งที่เวลาเขาจะทำอะไรแล้วบอกเธอให้รู้ ไม่ใช่ง่ายๆเลยที่จะเห็นทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างปรองดองเช่นนี้ เธอเองก็หวังว่าพวกเธอจะเป็นแบบนี้ต่อไป ถึงแม้ว่าจะไม่สามารถเหมือนกับคู่รักคู่ทั่วๆไปได้ แต่อย่างน้อยก็หวังว่าสามารถรักษาความเคารพซึ่งกันและกันอย่างนี้ไว้ได้ต่อไป

เพียงแค่เขามีความคิดเรื่องอย่างว่า เธอก็ต้องทำตามหน้าที่ ดังนั้นถ้าหากเขาต้องการให้เธออยู่บนเตียงกับเขา เธอก็ต้องเชื่อฟัง

“ค่ะ ต้องการให้ฉันช่วยอะไรไหมคะ？”เธอถาม

“ถ้าให้เธอช่วยก็คงไม่ใช่แค่อาบน้ำแล้วล่ะ ยังอยากไปไหม？”เขาถามอย่างมีเลศนัย ยิ้มมุมปากอย่างชั่วร้าย เซี่ยชีหรั่นหน้าแดง ส่ายหัวไปมา

“คุณไปเถอะค่ะ ฉัน ... ฉันไม่ไปดีกว่าค่ะ”กลัวว่าเขาจะโกรธ เธอจึงพูดปฏิเสธเขาเบาๆ

ในใจเขาคิดกังวลฝู้เฟิ่งหยีอยู่ตลอด และก็ไม่ได้คิดที่จะแช่น้ำด้วยกันอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่ได้ฝืนใจ

เขาเดินไปยังตู้เสื้อผ้าหยิบชุดนอนออกมา แล้วเข้าไปในห้องน้ำ อาบน้ำร้อนพักหนึ่ง ไม่นานนักเขาก็ออกมา

ตอนเช้าวันนี้เซี่ยชีหรั่นก็พึ่ง......กับเขาไปและตอนกลางวันก็เหมือนว่าจะ....กับเหอเหวิน ดังนั้นคืนนี้เธอจึงไม่อยากให้ระหว่างเธอกับเขาต้องเกิดอะไรขึ้น

แต่เรื่องนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอจะตัดสินใจได้ เธอนอนลงบนเตียง นอนรออยู่บนนั้นอย่างเงียบๆ　　

ได้ยินเสียงเขาออกมาแล้ว เธอเริ่มกระวนกระวาย จนกระทั่งนอนกอดเข่าแน่น

เย่เชินหลินกวาดสายตาไปบนเตียงแล้วถามเธอว่า“เข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้ว นอนไม่ห่มผ้า เธอไม่หนาวหรอ？”

เซี่ยชีหรั่นทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย พูดแบบนี้ก็คือให้นอนเลยงั้นหรอ？

“หนาวค่ะ หนาวนิดหน่อยค่ะ”เธอตอบกลับ แล้วรีบดึงผ้าห่มมาห่มอย่างรวดเร็ว ห่อตัวแน่นอย่างกับห่อบ๊ะจ่างยังไงยังงั้น