ตอนที่ 20 การลงโทษ
เมื่อพ่อบ้านไปถึงห้องโถง เขาก็ทำตัวปกติ ราวกับไม่ได้ถูกตำหนิมา
เมื่อเซี่ยชีหรั่นกลับมาหาทีม พ่อบ้านก็พูดต่อหน้าทุกคนว่า “คุณเย่หยุดพักกลางวัน ตอนนี้พวกเธอไปทำความสะอาดสวนหลังบ้าน”
เมื่อมาถึงสวนหลังบ้าน เขามอบหมายงานกำจัดวัชพืชให้กับเซี่ยชีหรั่น หลิวเสี่ยวเจียวและจิ่วจิ่วถูกแยกให้ไปล้างทำความสะอาดทางเดิน
“พวกเธอสามคน ตามฉันมา!” พ่อบ้านเรียกฟางลี่น่า จ้าวเทียนอั้ยและซุนเหมิงเหมิงไปยังมุมที่ไม่สามารถมองเห็นได้ด้วยกล้องวงจรและมองไม่เห็นใบหน้าของพวกเขา
ฟางลี่น่าอยากรู้มาตลอดว่าพ่อบ้านถูกตำหนิมาอย่างรุนแรงใช่หรือไม่ หลังจากนั้นเซี่ยชีหรั่นก็เข้าไปอ้อยคุณชายอีกครั้งใช่หรือเปล่า
ในที่สุดก็เหลือเธอเพียงแค่พรรคพวกของเธอและเธอก็เริ่มพูดขึ้น เพียงแค่พูดไปสองคำก็ถูกขัดจังหวะโดยพ่อบ้าน
“ทำไมเธอโง่จัง คำที่พูดไม่ได้ผ่านการคิดจากสมองเหรอ?”
ทันใดนั้นใบหน้าของฟางลี่น่าก็เปลี่ยนเป็นสีแดง จ้าวเทียนอั้ยก็รีบพูดขึ้น “ลี่น่า วันนี้เธอใจร้อนจังนะ พูดถึงหลานชายของพ่อบ้านแบบนั้นได้อย่างไร สิ่งนี้ทำให้เขารู้สึกยากลำบากแค่ไหน?”
จ้าวเทียนอั้ยไม่ได้จะบอกเรื่องนี้เพียงแค่กับฟางลี่น่าเพียงคนเดียว เธอแค่ต้องการพูดต่อหน้าพ่อบ้าน
แน่นอนว่าพ่อบ้านต้องให้คำชื่นชมเธอเล็กน้อย เขาขมวดคิ้วและพูดต่อ “เธอค่อยๆเรียนรู้และศึกษากับจ้าวเทียนอั้ย เธอพูดได้ดีมาก เธอสามคนไม่ต้องไปสร้างความลำบากใจให้เซี่ยชีหรั่นแล้ว”
“เอ๊ะ ? เป็นไปได้ไง? พ่อบ้าน วันนี้เธอทำให้คุณถูกดุ แล้วก็ปล่อยเธอไปเหรอ? คุณเห็นเราทุกคนทำหน้าที่ของเรา เธอเองไม่ซื่อสัตย์และพยายามอ้อยคุณเย่ภายใต้การดูแลของคุณ” ฟางลี่น่ากระวนกระวาย
“น่า เธออย่าใจร้อน ย้อนกลับไปคิดความหมายของพ่อบ้านดีๆ” จ้าวเทียนอั้ยดึงกระโปรงฟางลี่น่าและพูด
“อืม!” พ่อบ้านหยักหน้า และโบกมือให้พวกเขา
“ช่วงกลางวันร้อน พวกเธอกลับหอไปพักหนึ่งชั่วโมงเถอะ”
“ขอบคุณพ่อบ้าน” ทั้งสามคนพูดพร้อมกัน
พ่อบ้านมองไปยังดวงอาทิตย์ดวงใหญ่และมองไปยังเซี่ยชีหรั่นและยิ้มอย่างเย็นชา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...