สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 203

ตอนที่203 สาวใช้ตัวแสบ107

ส้งหลิงหลิงก็เปลี่ยนกลับมายิ้มอีกครั้ง ตบมือเธอ

“ฉันเชื่อเธอ”

เธอให้ความสำคัญเท่าเทียม ฟางลี่น่าคนนี่ไม่ค่อยมีสมอง ควบคุมง่าย มีเงินก็บังคับได้ ไม่มีเรื่องอะไรที่เธอทำไม่ได้

วันนี้ขอให้เธอไปช่วยถ่ายรูปและให้เธอไปฟ้อง ทั้งหมดนี้เป็นแค่เรื่องเล็กน้อย

ในวันหน้า เมื่อถึงเวลาสำคัญ จะยืมมือของเธอส่งเซี่ยชีหรั่นลงนรกด้วย

ส้งหลิงหลิงออกมาจากห้องนอนของฟางลี่น่า และยังให้แม่บ้านส่งอาหารไปให้เหอเหวิน อีกเช่นเคยเมื่อแม่บ้านส่งอาหารเสร็จแล้วเดินจากไป เธอไปหาเหอเหวิน

เหอเหวินรู้ฐานะตัวเองดี ไม่กล้าสร้างปัญหาให้ผู้มีพระคุณ เขาเคารพและเกรงใจต่อส้งหลิงหลิงมาก

ส้งหลิงหลิงเดินเข้ามาห้องนอนของเหอเหวิน เธอนั่งลงเก้าอี้ข้างเตียง แต่ก็ไม่ได้ให้เธอลุก พูดอย่างกันเองกับเธอ: “เหวินเหวิน วันนี้ไม่ได้เรียกเธอไปทานข้าวบนโต๊ะ ไม่พอใจไหม? เฮ้อ ดีที่ฉัน นึกถึงเธอ ไม่อย่างนั้นข้าวที่เธอจะต้องกินพ่อบ้านคงลืมไปแล้ว”

“ไม่หรอกค่ะ ฉันรู้ฐานะตัวเองดี ขอบคุณพี่หลิงหลิงที่ยังจำฉันได้” เหอเหวินตอบอย่างสุภาพ

“นี่ พูดแบบนี้ทำไม ฉันต้องนึกถึงน้องสาวอยู่แล้ว ฉันเคยบอกไว้ก่อนหน้าแล้วไม่ใช่เหรอ? เธอช่วยฉันดูแลเชินหลิน เขามีความสุข ฉันก็มีความสุขแล้ว ร่างกายของพวกเธอ ฉันเป็นห่วงอยู่แล้ว เอาล่ะ เธอกินช้าๆ ทางนั้นพวกเขายังต้องให้ฉันไปคุยด้วย ฉันต้องไปก่อนแล้ว”

เหอเหวินไม่ได้แตะตะเกียบ รอให้ส้งหลิงหลิงออกไปก่อน หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เธอถึงหยิบอาหารชุดนั้นเดินออกจากห้อง ไปเคาะประตูของเซี่ยชีหรั่น

เธอมองออกว่าส้งหลิงหลิงเป็นคนหน้าไหว้หลังหลอก อยากซื้อใจเธอ เพื่อจัดการเซี่ยชีหรั่น

เธอมีคนส่งอาหารให้ เป็นไปได้ว่าเซี่ยชีหรั่นอาจไม่มีคนส่งอาหารให้

หลังจากเซี่ยชีหรั่นบอกให้เข้ามา เหอเหวินนำอาหารเข้าไป พูดกับเซี่ยชีหรั่น: “เธอยังไม่ได้กินข้าวใช่ไหม ฉันเอาอาหารมาส่งให้เธอ”

หลังจากเซี่ยชีหรั่นกลับถึงห้อง ยังคงนึกถึงเรื่องของไห่ลี่หมิน รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ เธอไม่กลัวว่าเย่เชินหลินจะปฏิบัติต่อเธอยังไง เธอไม่อยากเห็นเขาไม่มีความสุขจริงๆ คิดจนบ้า ทำให้ไม่รู้สึกหิว ตอนนี้เห็นอาหารแล้วทำให้หิวขึ้นมาบ้างแล้ว

ก่อนหยิบตะเกียบขึ้นมา เธอก็รู้สึกมีอะไรแปลก ทำไมถึงเป็นเหอเหวินส่งอาหารให้

หากพูดด้วยเหตุผลวันนี้เขาไม่ได้ทานข้าวบนโต๊ะ เหอเหวินก็ฐานะเดียวกันกับเธอ คิดว่าเธอก็ไม่ได้ไป