ตอนที่212 สาวใช้ตัวแสบ116
เธอเห็นเย่เชินหลินอุ้มเซี่ยชีหรั่น เข้ามาในบ้าน
“ฉันจะไปถามเซี่ยชีหรั่นว่ากินข้าวรึยัง!” จิ่วจิ่วกล่าวกับเหอเหวิน ก็เดินมาจากที่ไกล
เซี่ยชีหรั่นกำลังคุยกับเย่เชินหลิน เสียงประตูดังขึ้น จิ่วจิ่วถามจากด้านนอก: “คุณเย่คะ รบกวนถามว่าเซี่ยชีหรั่นอยู่ในห้องของคุณไหมคะ?”
“เข้ามา!” เสียงเข้มของเย่เชินหลินดังออกมาจากด้านใน จิ่วจิ่วบิดประตูเข้าไป มองเห็นเซี่ยชีหรั่นนอนอยู่บนเตียง ที่ดูอ่อนแอ ก็รู้ว่าเธอไม่ได้กินข้าวทั้งวัน
“ชีหรั่นเรื่องที่เธอไม่ได้กินข้าว ได้บอกคุณเย่รึเปล่า?” จิ่วจิ่วเดินไปอีกฝั่งของเตียง พร้อมกับถามเซี่ยชีหรั่น
“เขารู้แล้ว” เซี่ยชีหรั่นไม่อยากให้จิ่วจิ่วพูดมาก เลยพูดสามคำนี้ไป
จิ่วจิ่วเข้าใจเซี่ยชีหรั่น เธอรู้สึกว่าตัวเองไม่ใช่ผู้หญิงที่เป็นที่ยอมรับของเย่เชินหลิน ดังนั้นจึงอยากอดทน
ในฐานะเพื่อนที่ดีของเธอ ไม่อยากเห็นเธอเป็นที่รองรับอารมณ์โดยไม่สนใจ
“คุณเย่คะ! เธอคงไม่ได้บอกว่าเธอถูกคุณส้งสั่งไม่ให้กินข้าวทั้งวัน?”
สีหน้าเข้มของเย่เชินหลิน ทันใดนั้นน้ำเสียงก็เข้มเพิ่มขึ้นให้จิ่วจิ่วพูดเรื่องทั้งหมดให้ชัดเจน
“เป็นแบบนี้ค่ะ วันนี้คุณนายไห่มา คงเพราะทุกคนรู้สึกว่าสถานะของเซี่ยชีหรั่นอึดอัด ไม่เหมาะที่จะทานข้าวในบ้าน ดังนั้นคนที่อยู่ร่วมทานข้าวกับคุณนายไห่และคุณนาย ก็มีเพียงแค่คุณส้ง ฉันได้ยินมากับหูตัวเองว่าคุณนายสั่งคุณส้ง ว่าอย่าลืมส่งข้าวไปให้ซีหรั่นพวกเขา เธอยังตอบตกลง ใครจะรู้ตอนที่เจอเข้ากับเหอเหวิน เธอบอกว่าชีหรั่นยังไม่ได้กินข้าว ฉันเห็นฟางลี่น่าอารมณ์ดี คาดว่าเธอน่าจะมี ก็มีแต่ชีหรั่น ที่หิวอยู่ทั้งวัน”
ไม่แปลกที่ไห่ลี่หมินพูดแบบนี้กับเขาที่ประตู ดูแล้วก็อยากด่าตัวเอง ที่ปล่อยให้ผู้หญิงที่บอบบางหิวจนเป็นลม
“ไปเรียกส้งหลิงหลิงมาให้ฉัน!” เย่ชีหรั่นส่งการอย่างเย็นชา
“ค่ะ คุณเย่!” จิ่วจิ่วตอบอย่างมีความสุข
เธอก็ไม่ยอม และก็อยากจะเห็นหลิงหลิงถูกไล่ออกจากวิลล่าหลังนี้ แบบนี้เรียกว่าทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...