ตอนที่214สาวใช้ตัวแสบ118
“ไม่ต้อง ฉันทานเองได้ค่ะ” เซี่ยชีหรั่นรู้สึกอึดอัด แม้ว่าเธอจะหิวจนตัวสั่น เธอก็ไม่อยากให้ส้งหลิงหลิงมาป้อนเธอทานข้าว
“เธอให้เขาป้อน อย่างไรเขาก็เรียกเธอว่าน้องสาว บริการเธอ ก็ยังไม่ถือว่าตัดสถานะของเขา”
ส้งหลิงหลิงเข้าใจ ว่าเย่เชินหลินกำลังกดดันเธอ ในใจเธอเสียใจ แต่ใบหน้ายิ้ม แล้วพูด: “ใช่ น้องหรั่น ทำให้เธอหิว เป็นเพราะพี่ไม่ดีเอง ฉันเห็นเธอลำบากแบบนี้ ในใจรู้สึกไม่ดี ให้ฉันได้ชดเชย ไม่อย่างนั้นเย่เชินหลินคงไม่ปล่อยฉันจริงๆ”
เมื่อพูดแบบนี้ เซี่ยชีหรั่นก็ไม่ดีหากปฏิเสธ เหมือนสนับสนุนให้เย่เชินหลินไล่เธอไป
ส้งหลิงหลิงเคยบริการใครที่ไหนกัน เธอประกาศตัวเองเป็นลูกสาวของรองประธานหอการค้าระดับจังหวัด นั่นก็เหมือนกับเป็นชีวิตของเจ้าหญิง ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหนก็มีแต่เสียงชื่นชมล้อมรอบตัวเธอ ไม่คิดว่าวันนี้ต้องลดตัวลงมาป้อนข้าวให้ผู้หญิงต่ำต้อย นี่เป็นสิ่งที่น่าละอายที่สุดสำหรับเธอและเหมือนว่าเธอคุกเข่าลงให้เซี่ยชีหรั่น
ฉันจะนำความอัปยศ สิบเท่า ร้อยเท่าและพันเท่าคืนให้เซี่ยชีหรั่น เธอไม่เชื่อว่าเธอจะทำให้เย่เชินหลินชอบไปตลอด และเธอยิ่งไม่เชื่อ ว่าความฉลาดของเธอ เซี่ยชีหรั่นจะโชคดีได้ตลอดนั้นจะสามารถหลบหนีเธอได้
หลังจากเซี่ยชีหรั่นทานอาหารไปบ้าง ร่างกายก็ดีขึ้นเล็กน้อย เธอเอื้อมมือไปหยิบตะเกียบจากมือของส้งหลิงหลิง และพูดกับเธอ: “ขอบคุณมากค่ะคุณส้ง ฉันดีขึ้นแล้ว กินเองได้แล้ว”
เย่เชินหลินไม่พูดอะไร ส้งหลิงหลิงคิด เขาทำให้เธออับอายเพียงพอแล้ว คิดว่าเธอจะหยุดมือก็ได้แล้ว เลยไม่ได้ป้อนเซี่ยชีหรั่นต่อ
เซี่ยชีหรั่นหิวจนไม่สบายจริงๆ ตอนนี้กินไม่ค่อยลง แต่คิดว่าหากหิวตอนดึก ก็ไม่มีอะไรให้กินแล้ว เลยบังคับตัวเองกินเยอะหน่อย
ในห้องแปลกๆ เธอกำลังกินข้าว สองคนนั้นก็ไม่พูดอะไร
“คุณเย่คะ ฉันจะนำอาหารกลับไปกินที่ห้อง” เธอพูดเสียงเบา
“กินที่นี่” น้ำเสียงของเย่เชินหลินเย็นชา ไม่ค่อยอ่อนโยนกับเธอ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...