ตอนที่217สาวใช้ของคุณชายเย้121
หากเธอไม่มีความลับ จากมุมมองของการเป็นภรรยา ถือว่าส้งหลิงหลิงนั้นเหมาะสม
เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่น่ารัก เธอรับมือเคยชินกับคนหลายรูปแบบ สามารถประสานงานกับทุกคนและสิ่งต่างๆได้ นี่ไม่ใช่สิ่งที่ผู้หญิงธรรมดาจะทำได้
หลังจากที่เย่เชินหลินเข้าไป ส้งหลิงหลิงลุกขึ้นยืน เดินมาหาเขาพร้อมกับยิ้ม คล้องแขนของเขาและพูด: “คุณมาแล้ว คุณน้าหลี่บอกว่าชอบฟังคุณพูดมากที่สุด”
อารมณ์ของส้งหลิงหลิงดูไม่ออกเมื่อกี้เธอโดนเขาทำโทษ และเล่นบทบาทของคู่หมั้น
ในความเป็นจริงเขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขาไม่มีความรู้สึกต่อส้งหลิงหลิงเลย อย่างไงก็เคยมีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง และยังเต็มใจหมั้นกับเธอ เขาเพื่อเซี่ยชีหรั่น ลงโทษเธอหนักแบบนั้น เหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอ เธอยังสามารถทำเช่นนั้นได้ ก็คงจะมีใจให้เขาบ้าง
ครั้งนี้เย่เชินหลินไม่ได้ปัดมือเธอออก ก็ไม่อยากทำให้เธอลำบากในต่อหน้าคุณแม่ทั้งสอง
เย่เชินหลินนั่งลงบนเก้าอี้ เริ่มสนทนากับคุณนายไห่ ฝู้เฟิ่งหยีไม่ได้แทรกการสนทนามากนัก มองดูลูกชายที่ยอดเยี่ยมของเธอ เวลานี้เธอพึงพอใจในความเป็นจริงสำหรับฝู้เฟิ่งหยีแล้ว หากไม่มีเรื่องของเย่เชินหลิน ชีวิตของเธอนั้นสมบูรณ์แบบมาก เสียดายชีวิตคนเราไม่เป็นที่พึงพอใจเสมอไป
“เชินหลิน เมื่อกี้ฉันยังถามหลิงหลิง ไหนๆก็หมั้นแล้ว เมื่อไหร่จะได้ดื่มน้ำชาในงานแต่ง?” คุณนายไห่ถามอย่างกระตือรือร้น
ส้งหลิงหลิงหน้าแดง ก็กลัวว่าเย่เชินหลินจะพูดทำให้เธออึดอัด เธอรีบตอบแทน: “คุณน้าคะ ไม่รีบร้อน เราสองคนรู้สึกว่าความรักแบบนี้ใกล้ชิดสนิทสนมมากกว่าแต่งงาน”
“เฟิ่งหยี เธอดูสิ ความคิดคนหนุ่มสาวในปัจจุบันแปลกๆ ทั้งทดลองแต่งงาน ทั้งไม่อยากมีลูก หรือไม่ก็ไม่รีบมีแฟน หรือไม่ก็ไม่รีบแต่งงาน แต่งงานแล้วก็ไม่รีบมีลูก ให้คนปวดหัวจริงๆ”
ฝู้เฟิ่งหยีเพียงยิ้มให้กับคุณนายไห่ แล้วพูด: “ใช่แล้ว ฉันก็ขี้เกียจยุ่ง ปล่อยให้พวกเขาอยู่กันแบบนี้ อยู่แบบนี้เบื่อแล้ว ก็มีลูกเอง”
ทุกคนต่างกำลังคุยกันเรื่องนี้ ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู พ่อบ้านรายงานนอกประตู: “คุณไห่ถึงนอกประตูแล้วครับ”
“รีบให้เข้ามาสิ!” ฝู้เฟิ่งหยีสั่ง
“ครับ คุณนาย!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...