สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 232

ตอนที่232 สาวใช้ตัวแสบ 136

เซี่ยชีหรั่นกำลังอยากให้เธอไปอยู่เลย ก็ตอบตกลงว่าอืม

หลังจากที่จิ่วจิ่วออกไป ก็บอกกับพ่อบ้านที่อยู่ข้างนอกว่า: “หนูต้องการนมกี่กิโลค่ะ”

“เอาไปทำไร” เมื่ออยู่กับจิ่วจิ่วสองต่อสอง ทัศนคติของพ่อบ้านไม่ดีมาก แต่จิ่วจิ่วก็เฉยๆ ยังคงยิ้มพูดอยู่

“หนูจะให้ชีหรั่นอาบน้ำนมบวกกับดอกไม้ ไม่ใช่แค่นมอย่างเดียว และยังเอากลีบดอกกุหลาบสดที่อยู่ในสวนดอกไม้อีกด้วย”

“ฉันไม่เคยได้รับคำแจ้งอย่างนี้ คุณเย่บอกแค่ว่าให้เซี่ยชีหรั่นอาบน้ำให้เสร็จแล้วก็รีบไปเลย” พ่อบ้านทำหน้าไม่อยากประสานด้วย

จิ่วจิ่วเท้าสะเอว พูดกับเขาอย่างเฉยชา: “หนูว่าคุณเนี่ย ทำไมไม่เคยสำคัญในสายตาของคุณเจ้าชายเลย ก็เพราะคุณทำงานโดยที่ไม่ใช้สมองในการคิดเลยไง คุณลองคิดดูนะ ถ้าคุณเจ้าชายไม่อยากเห็นเซี่ยชีหรั่นที่ตัวสะอาดหอม แล้วทำไมเขายังจะบอกเธอให้อาบน้ำก่อนแล้วค่อยไปห๊า”

พ่อบ้านไม่รู้ได้ไงว่าเย่เชินหลินอยากเห็นอะไร แต่เขารายงานเรื่องนี้ให้กับส้งหลิงหลิงแล้ว ส้งหลิงหลิงโกรธขนาดนั้น ถ้าเขายังทำอะไรพวกนี้ให้ยิ่งใหญ่นะ ส้งหลิงหลิงเห็นเข้าต้องทำสีหน้าใส่แน่ สีหน้าของเธอก็ไม่ค่อยเท่าไหร่หรอก แต่ปัญหาคือในใจของเขายังคิดถึงเซียวเสี่ยวลี่ที่เป็นผู้ช่วยของส้งหลิงหลิงอยู่เลย คราวก่อนเซียวเสี่ยวลี่ก็เคยพูดแล้ว ถ้าเขาอยู่ที่นี่ช่วยส้งหลิงหลิงได้ดี เธอก็จะมาที่นี่บ่อยๆ วันหลังเขาก็ยังมีเรื่องดีอีกเยอะ จนถึงตอนนี้เขายังจำได้อยู่เลยว่าหลังจากที่เซียวเสี่ยวลี่พูดประโยคนี้เสร็จเธอเล่นหูเล่นตายั่วยวนเขายังไง พูดจบ เธอก็เดินบิดเอวบางไป สะโพกอันกลมกลึงนั้นทำให้เขาเกือบวิ่งเข้าไปกอดไว้

ดังนั้น ณ เวลานี้ เขาจะยอมไม่เสียสละ “ความสุข”ของตัวเองเพื่อ “ความสุข”ของเย่เชินหลินหรอก

แต่จิ่วจิ่วก็ไม่คิดจะยอมแพ้ เธออยากทำกลีบดอกอาบน้ำอะไรพวกนั้น อย่างแรกก็อยากจะให้เซี่ยชีหรั่นอาบให้ตัวหอมจริงๆ ทำให้เย่เชินหลินเป็นบ้าไปเลย ยังมีอีกเหตุผลหนึ่ง ก็คือตั้งใจจะลดไฟอันก้าวร้าวของส้งหลิงหลิงลงหน่อย เธอจะไปเที่ยวกับเย่เชินหลินไม่ใช่เหรอ เมื่อจิ่วจิ่วนึกถึงหน้าตาของเธอวันนั้น ก็รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนเซี่ยชีหรั่น

“เธอยังไม่รีบเข้าไปดูแลหน่อยเหรอ ยังมายืนนิ่งเฉยอยู่ตรงนี้ทำไม เดี๋ยวถ้าคุณเย่โทรมาเร่งนะ ฉันก็จะรอดูเขาจัดการเธอยังไง” พ่อบ้านพูดอย่างรำคาญ แต่จิ่วจิ่วกลับเอามือเล็กพัดลม ท่าทางชิวสบาย

“อุ๊ย คุณยังรู้เหรอว่ารีบ ยังไงคุณเจ้าชายใช้คุณส่งเธอไป ไม่ใช่ใช้ฉันสักหน่อย ถึงจะไปช้าก็ไม่เกี่ยวกับฉัน ฉันเนี่ยนะ สนแค่ว่าต้องอาบน้ำให้ดียังไง เรื่องอื่นฉันไม่ยุ่ง งั้นพูดแบบนี้ดีกว่า วันนี้ถ้านมกับกลีบดอกไม่ถึงที่ ฉันก็จะคิดซะว่าการอาบน้ำนี้ไม่ผ่าน งั้นฉันก็ให้ชีหรั่นออกมาไม่ได้ ไม่อย่างนั้น ถ้าคุณเก่งจริงก็ไปหาวิธีเอาเธอออกมาเองละกัน”

“แก!” พ่อบ้านโกรธจนกัดฟันแน่น แต่ว่าเขาก็กลัวเย่เชินหลินจริง ตอนนี้เซี่ยชีหรั่นกำลังเป็นคนโปรดของเขาอยู่ ขนาดยัยจิ่วจิ่วนี่ยังปากดีเลย เขาก็แค่กลัวว่าถึงเวลานั้นจิ่วจิ่วไปฟ้องว่าเธอขอให้พ่อบ้านเตรียมของหน่อยแต่เขาไม่ยอม ถึงตอนนั้นก็ต้องเป็นเรื่องยุ่งยากเหมือนกัน

หมดหนทางแล้วจริงๆ พ่อบ้านบอกกับ รปภ.คนหนึ่งที่กำลังรอส่งเซี่ยชีหรั่นอย่างหงุดหงิดว่า: “ไม่ได้ยินหรือไง วิ่งไปห้องครัวหานมสิ! แล้วแกด้วย วิ่งไปเด็ดดอกกุหลาบเลย ให้มันเร็วๆ หน่อย!”