สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 240

ตอนที่240 สาวใช้ตัวแสบ144

ฝู้เฟิ่งหยีมองเย่เชินหลินอย่างสงบ ส้งหลิงหลิงก็มองเขาอย่างคาดหวัง เซี่ยชีหรั่นมองเขาแค่ครั้งเดียวก็ก้มหน้าลง รอคำสั่งจากเขา

ห้องอาหารใหญ่เงียบแบบสุดขีด ทุกคนต่างรู้สึกถึงความกดดันและตื่นเต้น

เย่เชินหลินไม่มีสีหน้าอะไรแบบนั้น ทุกคนต่างรอคำพูดเขา แต่เขาไม่ยอมพูดอะไร นั่งอย่างสงบ คนอื่นก็ไม่กล้าเปิดปากพูดอะไรออกมา

โม่เสี่ยวหนงลุ้นอย่างไม่ไหว ถ้าพี่สาวต้องออกไป เธอก็จะออกไป ถ้าจากที่นี่ อย่าพูดถึงความหรูหราที่ไม่มีแล้ว ออกไปตอนนี้　ไม่แน่อาจจะโดนหวีซานซานสั่งคนทำร้ายหรือฆ่า

ณ เวลาจะตายจะเกิดนี้ แม้เธอจะกลัว แต่เธอก็รวบรวมความกล้าออกมา　

เธอลุกขึ้น วิ่งกี่ก้าวไปที่ด้านข้างเย่เชินหลิน และไม่สนว่าฝู้เฟิ่งหยีจะมองเธอยังไง เธอแค่มองเย่เชินหลินอย่างเร่งรีบ　

“พี่เชินหลิน พี่ให้พี่ฉันไปไม่ได้นะ เธอรักพี่ ที่จริงเธอรักพี่มาก เธอ....”

“เสี่ยวหนง!”เซี่ยชีหรั่นขมวดคิ้วและพูดตัดคำพูดของเธอ:“ที่นี่ไม่มีพื้นที่ให้เธอมาพูด เธอกลับไปนั่งที่เธอ!”

“พี่! พี่รีบพูดสิว่าพี่รักเขา!แค่พี่พูดว่าพี่รักพี่เชินหลิน เขาจะไม่อยากให้พี่ไปแน่นอน”

เย่เชินหลินมองเซี่ยชีหรั่นอย่างเย็นชา น้องสาวเธอก็พูดแล้วว่าเธอรักแล้ว เธอจะพูดไหม?

“เสี่ยวหนง!”เซี่ยชีหรั่นตะโกนเตือนเธออีกครั้ง สายตาเธอไม่พอใจอย่างมาก โม่เสี่ยวหนงไม่คิดว่าจะมี

สักวันที่จะโดนสายตาของพี่สาวตกใจ เธอหยุดคำพูดตัวเองทันที

ความหมายของเซี่ยชีหรั่นชัดเจนแล้วว่าเธอจะไม่พูด ส้งหลิงหลิงยิ้มเบะปาก　

ฝู้เฟิ่งหยียังคงมองลูกชายตัวเอง ตอนนี้ก็ไม่พูดอะไร แล้วรอคำสั่งจากเขาอย่างเดียว　

จิ่วจิ่วก็ลุ้นอย่างกระวนกระวาย แต่เหตุการณ์แบบนี้ แม้ปกติเธอจะฉลาดคิดได้ ตอนนี้เธอไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไร มองเย่เชินหลินที่เขาแค่พยักหน้าเธอก็ต้องจากไป แต่เย่เชินหลินก็ยังเหมือนตีให้ตายเขาก็ไม่ยอมพูดอะไร เธอลุ้นอย่างเต็มไปด้วยเหงื่อ

เธอทนต่อไปไม่ได้จริงๆ เธอเดินขึ้นไปกี่ก้าวถึงด้านข้างฝู้เฟิ่งหยีโดยตรง พูดอย่างเสียงเบา:“คุณนายขอโทษค่ะ ฉันรู้ที่นี่ไม่มีสิทธิที่ฉันจะพูดได้ แต่ฉันก็อยากจะพูดอะไรอย่างหนึ่ง ชีหรั่นไม่ใช่คนที่อยากทำให้ตัวเองดูสูงส่ง ทั้งหมดนี้ของเธอเป็นคุณเย่ที่สั่งและจัดการให้เธอ....”

เซี่ยชีหรั่นพึ่งจะห้ามคำพูดของโม่เสี่ยวหนง ต้องไปห้ามคำพูดของจิ่วจิ่วอีก