สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 245

ตอนที่245สาวใช้ตัวแสบ149

หลินต้าฮุยได้ยินคำว่าคุณเย่ ในใจพรางคิดว่าซวยแล้ว

เขาก็แค่กำลังอยากจะช่วยพวกเขาสองคนให้ดีขึ้น ทำไมเหตุการณ์ตอนนี้ทำเหมือนว่าเขากำลังตั้งใจจีบสาวอย่างงั้น?

เซี่ยชีหรั่นก็รับรู้และมองตามเสียงไป และเห็นเย่เชินหลินที่สีหน้าไม่ค่อยดีนัก หลายวันไม่เห็นเขา ตอนนี้เห็นเขา แม้จะมองเขาจากที่ไกลๆแค่นี้ เธอก็รับรู้ว่าตัวเองจะสงบไม่ได้แล้ว

แม้จะสงบไมได้เล็กน้อย แต่เธอก็ยังคงใจเย็น เห็นสีหน้าเขา รู้ว่านิสัยแบบนั้นของเขาจะออกมาอีกแล้ว เป้าหมายยังเป็นหลินต้าฮุยอีก

เธอไม่สามารถให้คนดีที่คิดเพื่อเขาทั้งใจโดนกล่าวหา เธอต้องอธิบายกับเขาที่มาของเรื่องทั้งหมด

สุดท้ายจากความรู้สึกว่างเปล่าที่ไม่เจอหน้ากันหลายวัน เซี่ยชีหรั่นเดินออกหนึ่งก้าวไปทางเย่เชินหลิน

“ชีหรั่น ท่านคุณชายหน้าหมองลงไปแล้ว เธอระวังหน่อย”จิ่วจิ่วก็มองเซี่ยชีหรั่นออก จึงพูดกับเธอเบาๆข้างหู

เย่เชินหลินมองเซี่ยชีหรั่นที่เดินมาทางเขา ในใจมีเสียงและความคิดที่สารพัด ยืนอยู่ตรงนี้รอเธอ รอเธอเดินมา จูบเธออย่างแรง ถามเธอ เย็นชากับเธอมาหลายวัน เธอมีความรู้สึกผิดหรือยัง　

ในใจคิดแบบนี้ แต่ศักดิ์ศรีแข็งแกร่งกำลังทำงาน เขาทำเป็นไม่สน เขาค่อยๆเดินไปหน้าโต๊ะทำงาน ถามหลินหลิงออกมาอย่างเย็นชา “คัดเลือกเป็นยังไงบ้าง?”　

หลินหลิงรายงานออกมา “คุณเย่ บอดี้การ์ดคัดเลือกเรียบร้อยแล้ว ที่ยืนด้านซ้ายนี้คือผ่านการคัดเลือกเรียบร้อยแล้ว ด้านขวานี้คือที่ตกรอบค่ะ”หลินหลิงพูดแล้วชี้ไปที่บอดี้การ์ดที่ยืนเป็นแถวในห้องโถง

“สาวใช้ยังไม่ได้ตัดสินใจ ฉันกับหลินต้าฮุยขัดแย้งกันเรื่องนี้ ส่วนตัวฉันคิดในเมื่อเป็นสาวใช้ เลือกคนที่ถนัดงานปฏิบัติ สามารถทนแรงทนเหนื่อยได้ จะสำคัญที่สุด”

เธอพูดได้สักแปบ หลินต้าฮุยก็วิ่งมาแล้ว พูดอย่างมีความเยาะเย้ย “ฉันหมายความว่า สาวใช้ของคุณเย่จำเป็นที่จะต้องสวย มองแล้วเจริญตา แบบนี้คุณเย่เห็นแล้ว อารมณ์ถึงจะดี”

สายัณห์ดวงตาเย่เชินหลินมองไปที่เซี่ยชีหรั่น เธอเดินมาถึงตรงนี้แล้ว เพราะเขากำลังพูดคุยกับเลขาสองคน เธอจึงยืนอยู่ตรงนั้นอย่างสงบ เหมือนมีอะไรจะพูด

หลินหลิงมองออกว่าตอนนี้เย่เชินหลินรู้สึกไม่พอใจกับหลินต้าฮุยเล็กน้อย อีกอย่างเขาปกติก็ไม่ใช่คนที่ดูคนแค่ภายนอก เธอจึงคิดในใจ ว่าเขาน่าจะทำตามมาตรฐานที่เธอกำหนด

เธอกลับคิดไม่ถึง ว่าสายตาเย่เชินหลินจะมองข้ามผู้หญิงที่กำลังคัดเลือกไป เขากวาดมองสักพัก พูดกับหลินหลิง “คนที่หนึ่ง คนที่สาม คนที่สี่ คนที่หก คนที่เจ็ด...เอาแค่สิบคนนี้ ฉันชอบแบบสวย ห้องแขกในบ้านหลักมีห้องว่างอยู่ คราวหลังพวกเธออาจจะจำเป็นต้องไปอาศัย”

หลินต้าฮุยอยากจะปาดเหงื่อตาย เจ้านายโดนลมอะไรพัดมา ตั้งใจจะทำให้เธอโกรธอีกแล้ว?