ตอนที่259สาวใช้ตัวแสบ 163
“เข้ามา!” เขาพูดขึ้น ประตูเปิดออก สิ่งที่เห็นคือจิ่วจิ่วยื่นหน้าเข้ามาดู
ส้งหลิงหลิงรู้ว่ายัยนี่จะทำแผนพัง ฝู้เฟิ่งหยีแอบเตี๊ยมกับเธอ บอกเธอว่าไม่ต้องห่วง เธอจะสั่งในจิ่วจิ่วนอนเป็นเพื่อนเธอ
ไม่รู้ว่ายัยนี่หาข้ออ้างอะไรมาพูด ถึงทำให้ฝู้เฟิ่งหยีปล่อยนางออกมา
ส้งหลิงหลิงทำท่าทางให้เย่เชินหลินนั่งลงบนเตียง จากนั้นจึงหันไปถามจิ่วจิ่ว: “ดึกดื่นป่านนี้แล้ว มีธุระอะไร? ทำไมปล่อยให้คุณนายอยู่ในห้องคนเดียวล่ะ?”
จิ่วจิ่วไม่สนใจหล่อน แล้วพูดกับเย่เชินหลิน
“คุณเย่คะ ฉันมาเพื่อถามคุณว่า พรุ่งนี้เช้าคุณนายจะทานอะไรคะ?”
“แถวนี้ก็ไม่ได้มีอะไรให้เลือกมาก เธอไปถามคุณแม่เอาแล้วกัน” เย่เชินหลินพูดอย่างเป็นมิตร
“อือ!” จิ่วจิ่วรู้สึกไม่ได้ดั่งใจ ในใจเธอคิด คุณชายใหญ่ คุณไม่รำคาญนังนี่บ้างหรอ? ที่ตัวเธอมาอยู่ตรงนี้ก็เพื่อให้เขาหาโอกาสไล่หล่อนออกไปไม่ใช่เหรอ?
จิ่วจิ่วก็ทำได้แค่ปิดประตูแล้วเดินจากไป พอเธอไป ส้งหลิงหลิงก็ถอดรองเท้า แล้วนอนลงบนเตียงของเย่เชินหลิน จากนั้นจึงพูดเสียงอ่อย: “เชินหลิน มาให้ฉันนวดไหล่ให้นายเถอะ วันนี้เดินทางทั้งวัน นายคงจะเหนื่อยแย่”
ไม่ทันที่เย่เชินหลินจะมีปฏิกิริยาตอบรับ เสียงเคาะประตูก็ดังขึ้นอีกครั้ง เย่เชินหลินไม่ได้เปลี่ยนสีหน้า ในใจเขาคิดว่า ผู้หญิงคนนั้นเลือกเพื่อนได้ซื่อสัตย์ดี
ส้งหลิงหลิงขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ อยากให้เย่เชินหลินถามยัยจิ่วจิ่วมามีอะไร แล้วไล่เธอไปให้พ้น
ไม่คิดว่า เขาจะพูดขึ้น: “เข้ามา!”
จิ่วจิ่วจึงเปิดประตูเข้ามาอีกรอบ ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม พูดขึ้น “คุณเย่ ขอโทษนะคะ เมื่อกี้ฉันลืมถามว่า พรุ่งนี้เช้าคุณจะทานอะไรคะ?”
“ที่นี่ไม่มีอะไรเยอะแยะ ฉันกินแค่ก๋วยเตี๋ยวชามเดียวก็พอแล้ว”
“อือ!” จิ่วจิ่วส่งสายตาให้เย่เชินหลิน แต่ดูเหมือนว่าเขาก็ไม่ได้สนใจ เธอเห็นส้งหลิงหลิงนอนอยู่บนเตียงของเขา ทำให้จิ่วจิ่วกระวนกระวายสุดๆ
เธอก็ทำได้แค่ปิดประตูแล้วเดินออกไปอีกเช่นเคย ส้งหลิงหลิงกลัวว่าเธอจะเข้ามาอีก หล่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า: “พรุ่งนี้เช้าฉันก็กินแบบเดียวกับคุณเย่ ก๋วยเตี๋ยวชามเดียวก็พอ เธอรีบกลับห้องไปอยู่เป็นเพื่อนคุณนายเถอะ ไม่ต้องมารบกวนฉันกับคุณเย่แล้ว”
จิ่วจิ่วเบะปากอย่างไม่พอใจ แล้วมองไปยังเย่เชินหลิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...