สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 268

ตอนที่ 268 สาวใช้ตัวแสบ 172

จริงๆแล้วไห่ลี่หมิน รู้สึกขอบคุณ เย่เชินหลิน จริง ๆ ที่เชื่อฟังคนในบ้านของเขา

ไม่ทำให้เกิดความวุ่นวาย

เมื่อเขาโยนรองเท้าแตะให้เย่เชินหลิน เขาไม่ลืมที่จะมองไปที่เซี่ยชีหรั่น ให้เธอมั่นใจได้ว่า

เย่เชินหลิน จะไม่ทำสงครามในบ้านของเขา

ในตอนนั้นเช่นเดียวกันเมื่อคุณนายไห่ และฝู้เฟิ่งหยี พวกเขาต้องแก้ปัญหานี้

เย่เชินหลินโกรธมากจน ออกไปข้างนอกวิลล่าอย่างจงใจ

สำหรับครั้งที่สอง ก็เป็นตอนเช้าเช่นกัน และไม่ได้อยากให้คนชรารู้

เพราะจะทำให้กังวลเกี่ยวกับพวกเขา

คุณปู่ไห่มองขึ้นและลงที่เซี่ยชีหรั่น เธอคนนี้สวยงามจริงๆ ไม่เหมือนจริงเลย ราวกับออกมาจากรู้ภาพ

ใบหน้าเล็ก ๆ คาดว่าผู้ชายคนใดที่เคยเห็น จะไม่มีวันลืมมัน

ในเวลานี้สวมชุดของไห่ลี่หมิน ซึ่งค่อนข้างใหญ่

แต่ดูแบบนี้แล้วจะต้องเป็นแฟนของหลานชายของเขาแน่ๆ

เมื่อมองแวบแรกก็ดูดีกว่าพานหยู และ พานหยูค่อนข้างเอาแต่ใจตัวเอง มันดูไม่ดีในสายตาของเขา

ปู่ไห่ไม่ชอบมันมากขมวดคิ้วเป็นคนมีเสน่ห์มาก เงียบเรียบร้อย เหมือนดอกไม้ชนิดหนึ่ง

ที่กระจายกลิ่นหอมอ่อนออกมา

เขาอาจแก่แล้ว ดังนั้นเขาจึงมักจะคิดถึงสิ่งต่าง ๆ ในบทกวี

แต่เซี่ยชีหรั่นให้ความรู้สึกทางวิญญาณแก่เขา

"ชีหรั่นใช่มั้ย ?คุณเป็นแฟนของลี่หมินหรือเปล่า?" คุณปู่ไห่ถามเขาเห็นว่าเธอใส่เสื้อผ้าของ

ไห่ลี่หมินนอน และเขาไม่คิดเลยว่าจะมีคำตอบที่ต่างออกไป

“ใช่！”

“ไม่ใช่！”

ชายทั้งสองพูดในเวลาเดียวกัน แต่เนื้อหานั้นแตกต่างกัน

ไห่ลี่หมินพูดว่าใช่ ไห่ลี่หมิน ผู้ที่เข้ามาทางประตูบอกว่าไม่ใช่ และคำว่าไม่ใช่ยังคงกัดฟันอย่างหนัก

คุณปู่ดูการแสดงออกของเย่เชินหลินอีกครั้ง และรู้สึกสับสนเล็กน้อยกับสถานการณ์นี้

แต่ไม่ช้าเขาก็เข้าใจสถานการณ์คร่าวๆ นั่นคือ - หลานของเขาตกหลุมรักผู้หญิงคนนี้

มันเป็นเรื่องปกติ สำหรับเรื่องนี้ที่จะเกิดขึ้นเด็กผู้หญิงที่ดีมากคนนี้ อย่าพูดว่าพวกเขาสองคนชอบ

แม้ว่าคนสองหมื่นสองพันคนจะชอบเขาก็ดูเป็นปกติ คำที่ว่าสุภาพสตรีอ่อนโยน

สุภาพบุรุษก็ไล่ตามกันทั้งนั้น

ในเวลานี้คุณนายไห่ออกมาจากห้อง และถามว่า: "คุณพ่อ บอกว่าใครจะมาเหรอ？

เมื่อกี้อยู่ในห้องได้ยินไม่ชัด"

หลังจากถามเสร็จ เธอมองไปที่ประตู และเธอก็ไม่เข้าใจ

เธอไม่รู้จักผู้หญิงคนนี้ แต่เธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงสวมเสื้อผ้าของ ไห่ลี่หมิน

และทำไมเธอถึงอยู่ในห้องนั่งเล่นของเธอในตอนเช้า

แปลกใจสักครู่ก่อนที่เธอจะจำได้ว่า ไห่ลี่หมิน ดูเหมือนว่าจะกลับมาช้ามากเมื่อคืน

เธอได้ยินเสียงบางอย่าง และเธอกำลังหลับสบาย ดังนั้นเธอจึงไม่สนใจ

"ฉางหลิง ฉันพูดว่าเชินหลินมาที่นี่ ดูเหมือนว่าเขายังไม่ได้กินอาหารเช้า

คุณไปเตรียมอาหารเช้าเถอะ ใช่แล้ว ยังมีเด็กผู้หญิงคนนี้ซึ่งเป็นแฟนสาวของลี่หมิน"

เย่เชินหลินขมวดคิ้วอย่างรุนแรง เพราะเขาเป็นปู่ไห่ลี่หมิน และเขาก็ไม่สามารถคัดค้านได้

"คุณป้า!" เขาผ่อนคิ้วออกแล้วตะโกนไปที่คุณนายไห่ที่กำลังเข้ามาใกล้เขา

เมื่อคุณนายไห่เห็นคนหลายคนอยู่ในห้องนั่งเล่น เธอปวดหัวอย่างมาก

ครั้งที่แล้วมีผู้ชายสองคนเพื่อผู้หญิงคนเดียว ต่อยกันจนจมูกและใบหน้าบวม

เธอไม่ต้องการที่จะให้เกิดสิ่งที่คล้ายกันอีกครั้ง

โชคดีที่พวกเขาทั้งสองไม่ถือว่าไม่รู้เรื่อง อย่างน้อยเย่เชินหลินก็ไม่ได้คัดค้านต่อต้าน

ต่อหน้าคุณปู่ที่คุณปู่พูดว่าเซี่ยชีหรั่นเป็นแฟนสาวของไห่ลี่หมิน

"ลูกหลิน รีบเข้ามานั่ง ทำไมคุณยังยืนอยู่ที่นี่ ฉันได้ยินจากแม่ของคุณว่า คุณชอบกินปาท่องโก๋

และป้าจะไปซื้อให้คุณ" คุณนายไห่ยิ้มให้ และลูกหลิน ความหมายของสองคำนี้นั้นลึกซึ้งมาก

เธอเตือนให้ เขาพิจารณาถึงแม่ของเขา และไม่ควรทำให้ที่บ้านของเธอวุ่นวาย

แน่นอนเย่เชินหลิน รู้ว่าเธอหมายถึงอะไร แต่สถานการณ์ตอนนี้ทำให้เขาไม่สามารถหัวเราะได้

เขาทำได้แค่พูดให้ไม่ดูเย็นชามากนัก

"ขอบคุณป้า งั้นฉันไม่กวนแล้ว"

"เฮ้ พูดรบกวนอะไรอีก ตอนเด็กคุณไม่เคยมากินข้าวที่บ้านฉันเหรอไง?"

คุณนายไห่พูดพร้อมกับหัวเราะ แล้วกลับไปบอกไห่ลี่หมิน: "ลูกหลิน และชีหรั่นเป็นแขกทั้งคู่

คุณต้องดูแลดีๆ อย่ามัวแต่ยืนอยู่ที่ประตู "

เย่เชินหลินพอใจมากกับคำพูดของเธอ อย่างน้อยเขาก็เอาชีหรั่นกับเขาไว้ด้วยกัน

ไม่ใช่ให้กับลูกชายของเธอ

"พวกคุณคนหนุ่มสาวสองสามคนคุยกัน ฉันไปดูว่าภรรยาของฉันตื่นหรือยัง" คุณปู่ไห่พูดด้วยความรัก

เซี่ยชีหรั่นมีความรู้สึกขอบพระเจ้าคุณในใจของเธอ คุณนายไห่ออกไปแล้ว

และคุณปู่ไห่ทิ้งให้เหลือเพียงสามคนเท่านั้น ดูเหมือนจะเครียดน้อยกว่ามาก

แต่อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่ามันมีแนวโน้มที่จะก่อให้เกิดสงคราม

คุณนายไห่ปิดประตูหลังจากออกไป และคุณปู่ไห่เข้าห้องนอนของตัวเอง มีคนเหลืออยู่สาม

คนในห้องนั่งเล่นแต่ไม่มีใครนั่งลง ยังคนยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น