สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 277

ตอนที่ 277 สาวใช้ตัวแสบ181

ความพยายามฆาตกรรม ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการพิพากษาลงโทษ

แต่ส่งกระทบเพียงน้ำหนักของคดี เพราะฉะนั้นเธอจึงติดคุกแน่นอน

อย่างไรก็ตาม เขาจะไม่ปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้มีความสุขเป็นอิสระ ให้เธอเข้าคุกไปก่อน

เพื่อที่เธอจะได้ไม่มีโอกาสข่มขู่เซี่ยชีหรั่น และผู้คนที่อยู่รอบตัวเธอ และค่อย ๆ ตรวจสอบสิ่งอื่น ๆ

แผนของเย่เชินหลิน นั้นละเอียด และปลอดภัยมาก ตอนนี้เขาสามารถบอกผู้หญิงคนนี้ได้

ให้เธอสบายใจ

เขารู้ด้วยว่าเธอต้องการทราบอย่างแน่นอนว่าเขาทำอย่างไร เขามองไปที่เธอ

เธอมองดูเขาด้วยความคาดหวัง ซึ่งทำให้เขาคิดว่าเธออยากให้จับหวีซานซานได้ไวๆ

เลยเกลี้ยกล่อมเขาอย่างจงใจ

ถึงจะมาถึงตอนนี้แล้ว เขาก็ยังคงเคืองอยู่

“ ครั้งนี้เพราะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ ดังนั้นฉันไม่ได้วางแผนที่จะทำอะไรเธอ

เมื่อฉันตรวจสอบเรื่องของโม่เสี่ยวจุนเสร็จ ค่อยดูอารมณ์ของฉันก่อน” เขาพูดอย่างเยือกเย็น

ผลที่ได้ทำให้เซียวขมวดคิ้วผิดหวัง แต่ถ้าลองคิดคิดดู เขาก็ยังอิจฉาอยู่

ถ้าเธอขอร้องเขาตอนนี้เขาอาจจะโกรธมากกว่าเดิม เรื่องนี้ได้แต่ดูอารมณ์ของเขาไปก่อนเท่านั้น

สิ่งเดียวที่เธอทำได้ คือทำให้เขามีความสุขที่สุด

รู้สึกผิดหวังจริงๆเธอแค่หวังจะแก้แค้นให้โม่เสี่ยวจุน เขาจะไม่ยอมให้เธอทำแบบนั้นแน่ๆ

เธอไม่ได้สนใจเขา และเขาก็ไม่สนใจเธอ

สำหรับคืนนี้เขาบอกให้หลินหลิงจัดให้มีเฮลิคอปเตอร์เพื่อรับเขา แต่มันก็เป็นเพียง

การปกป้องศักดิ์ศรีของผู้ชาย และไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้

"ขอบคุณ คุณเย่ ถ้ามันไม่ใช่เพราะคุณ ฉันคงจะกังวลเกี่ยวกับเสี่ยวหนงมาก"

เซี่ยชีหรั่นพูดด้วยความจริงใจ

เธอผิดหวังมาก แต่พยายามปกปิดความผิดหวังของเธอ

โดยแกล้งทำเป็นพอใจกับการแก้ปัญหาครึ่งทางแบบนี้ สถานการณ์แบบนี้ยิ่งทำให้เขาโกรธมากขึ้น

เขาเกลียดการที่เธอต้องอดทนต่อนามสกุลโม่ ซึ่งทำให้เขามีความรู้สึกว่าเขาพ่ายแพ้ราวกับว่า

ไม่ว่าเขาจะมีวิธีการใด ๆ ไม่ว่าเขาจะรักแค่ไหน ไม่ว่าเขาจะดีแค่ไหน

เขาก็ไม่สามารถเอาคนตายคนนั้นออกไปจากหัวใจของเธอได้

“ ฉันไม่ได้ทำให้เธอปลอดภัยเพราะคุณ เธอเองก็น่ารักมาก” เสียงของเย่เชินหลินเยือกเย็น

และดูโกรธยิ่งกว่าตอนแรก

เซี่ยชีหรั่นไม่รู้ว่าจะพูดอย่างไรเพื่อทำให้เขามีความสุข บางครั้งเขาก็โกรธ

และไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็จะทำให้เขาโกรธมากขึ้น เขาจะคิดว่าเธอเกลี้ยกล่อมเขาเพื่อโม่เสี่ยวจุน

แต่เธอก็รู้ว่าถ้าเธออธิบาย เขาก็จะไม่ฟังคำอธิบายของเธอ

ในเวลานี้เธอได้แต่เงียบเท่านั้น

บูกัตติ เข้าไปจอดในลานจอดรถของอาคาร เขารีบจอดรถ เย่เชินหลินก็ลงจากรถ และ

เซี่ยชีหรั่นถอดเข็มขัดนิรภัยออก

เขาพาเธอขึ้นลิฟต์ไปที่ชั้นบนสุด โดยไม่พูดอะไรเลย

เมื่อคิดถึงครั้งที่แล้วที่เขาอยู่ที่ชั้นบนสุดเซี่ยชีหรั่น ยังรู้สึกละอายใจเล็กน้อย

ตอนนี้เขาไม่มีความสุข ไม่มีความอ่อนโยนกว่าครั้งที่แล้ว แต่นี่คือสิ่งที่เธอควรจะทนรับ

ตราบใดที่มันไม่ได้อยู่ในสถานที่ที่น่าอับอาย เธอก็ควรจะยอมรับมัน

และพยายามให้เขาให้เขาปลอดปล่อยร่างกาย และอารมณ์

ชั้นบนสุดเงียบมากราวกับว่า ยังหลับอยู่และไม่ตื่นขึ้นเซี่ยขมวดคิ้วตามเย่เชินหลินเข้าไป

และปิดประตู

เธอคิดว่าคราวนี้ มันจะเป็นที่ด้านหน้าต่างสูง หรือบนโต๊ะทำงานของเขา จริงๆแล้วเธอไม่ชอบมัน

ด้านหน้าต่างสูงเธอรู้สึกว่าไม่มีความเป็นส่วนตัว และไม่ปลอดภัยอย่างสมบูรณ์

ความเย็นชาบนโต๊ะจะทำให้ผู้ชายคนนี้ยิ่งนิ่งเฉย ไม่มีอุณหภูมิ และไม่มีอารมณ์

ปรากฏว่ามีประตูอยู่ตรงมุมห้องทำงาน ที่ครั้งที่แล้วเธอไม่ได้สังเกตเห็น

เขาเปิดประตูแล้วเข้าไปข้างใน และเธอก็ทำตามเขาเข้าไป

มีห้องชุดอยู่ในนั้น เหมือนกับห้องสำหรับครอบครัว

นี่น่าจะเป็นที่ที่เขาเหนื่อยจากการทำงานและมาพักผ่อน

มีเตียงโซฟาให้บริการ ทั้งห้องเป็นสีเบจเรียบง่าย และสดชื่น

"ถอดเสื้อผ้า!" เขาขมวดคิ้ว และสั่งเธออย่างเย็นชา เธอรู้ว่าจะเป็นแบบนี้

และโดยไม่ลังเลมือของเธอเหยียดตรงไปที่ซิป

ไม่รู้ว่าเขาไม่ชอบที่เธอทำอะไร ช้าเกินไป หรืออะไร เขาก้าวไปข้างหน้าพร้อมกับใบหน้าเย็นชา

และจับกระโปรงเสื้อของเธอ

รู้สึกว่าเขากำลังจะฉีก เธอกระซิบและอ้อนวอน: "คุณเย่อย่าทำอย่างนี้ กระโปรงนี้เป็นของนางสาวไห่"

“ แม้ว่าฉันจะไม่คืนให้เธอ ฉันก็ต้องใส่ออกไปข้างนอก” เธอกระซิบ และพยายามจับมือเขาออกไป

เขากดริมฝีปากอย่างเฉยเมยฉีกกระโปรงสีขาว

และร่างที่สั่นไหวของเธอก็ปรากฏตัวต่อหน้าเขาอีกครั้ง

"ต่อจากนี้ไม่มีสิ่งใดในนามสกุลไห่ที่จะได้รับอนุญาต ไม่ว่าจะเป็นไห่ลี่หมิน หรือ ไห่ฉิงฉิง

อยู่ให้ห่างจากคำว่าไห่!"

เขาเตือนอย่างเย็นชา และมองชุดชั้นในของเธออีกครั้ง และทำท่าให้เธอถอด

เขาไม่ได้ฉีกเธอทั้งหมด มันเป็นความโปรดปรานของเขา

แม้ว่าจะมีหลายครั้งที่ฉันบอกตัวเองว่านี่คือสิ่งที่เธอควรทำ เซี่ยชีหรั่นอายมาก

เมื่อสุดท้ายเธอต้องการปลดปล่อย

แต่เธอไม่สามารถปล่อยให้เขาเห็นว่าเธอไม่เต็มใจแม้แต่น้อย มิฉะนั้นเขาจะไม่มีความสุขมากขึ้น