สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 402

ตอนที่402 สาวใช้ตัวแสบ306

คนที่เคยติดตามเขา ล้วนเป็นหลานชายของพ่อบ้าน ตอนที่ถูกไล่ออกเขายังให้เงินหนึ่งแสนเพื่อให้ไปเปิดร้านเล็กๆ และยังเป็นการไล่ออกที่กระทำความผิดอีกด้วย

สถานะของเซี่ยชีหรั่น แม้ว่าวันหนึ่งเขาอาจจะไม่ได้มีความรู้สึกดังเช่นวันนี้กับเธอแล้ว เขาก็จะเตรียมชีวิตหลังจากนั้นให้เธอ รับประกันว่าเธอจะ ไม่ขาดแคลนเสื้อผ้าอาหารตลอดชั่วชีวิต และจะมีชีวิตที่สะดวกสบายกว่าผู้หญิงส่วนใหญ่แน่นอน

“ไม่ใช่ค่ะ ฉันไม่ได้กังวลเรื่องนี้ ฉันรู้ว่าคุณเป็นคนใจกว้าง”

“แล้วทำไมจะต้องหางานทำ? ฉันทำให้เธอรู้สึกไม่ปลอดภัยขนาดนั้นเลยเหรอ?” เย่เชินหลินขมวดคิ้วเบาๆ วันนี้ผู้หญิงของเขาทั้งถอนหายใจ ทั้งอยากทำงาน หมายความว่าเขาล้มเหลวงั้นเหรอ ไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกถึงไร้กังวลและสะดวกสบายเหรอ?

“ฉันแค่คิดว่าเป็นคนควรจะยืนหยัดด้วยตัวเอง ผู้หญิงคนหนึ่งหากชีวิตนี้เป็นเพียงแค่เครื่องประดับของผู้ชาย เธอไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง ชีวิตก็ไร้ประโยชน์ ฉันอยากทำงาน อยากเป็นผู้หญิงที่มีงานทำ และหวังจะมีชีวิตอยู่ คุณรู้ไหมคะ? ว่าทุกครั้งที่คุณจากไป ฉันอยู่ในวิลล่าแห่งนี้ นอกจากชมดอกไม้แล้วก็ชมปลา หรือไม่ก็เหม่อลอย ฉันคิดว่าชีวิตของฉันเหมือนจะผุพัง และไม่มีความหมายเลย คุณให้ฉันไปทำงานเถอะ ถือว่าฉันขอร้องคุณนะคะ ฉันอยากมีชีวิตเป็นของตัวเอง

เย่เชินหลินเงียบ ราวกับว่าเธอจะเห็นความหวังเล็กๆ แล้วยังคงพูดต่อด้วยความจริงใจ: “คุณวางใจได้ ฉันออกไปทำงานก็จะไม่ชายตาแลชายอื่น ฉันจะคอยเตือนตัวเองว่าฉันมีผู้ชายของตัวเองอยู่แล้ว ช่วงเช้าฉันทำงาน เลิกงานฉันใช้เวลาทั้งหมดอยู่ข้างๆกับคุณ เพียงแค่คุณเต็มใจ แบบนี้ได้ไหมคะ”

เย่เชินหลินยังคงไม่ได้พูดอะไร จริงๆแล้วเขากำลังคิดอยู่ว่า หากเซี่ยชีหรั่นเป็นคนที่มีความทะเยอทะยาน เขาทำให้เธอเป็นเหมือนกับนกขมิ้นในวิลล่าของเขา บางทีเธออาจจะไม่มีความสุขเลย

แต่ถ้าหากเธอออกไปทำงานแล้ว เขาก็ไม่สามารถเห็นเธอได้ทุกที่ทุกเวลา และก็เป็นไปไม่ได้ที่จะมีงานสำหรับผู้หญิงที่จะให้เธอไปทำได้ อย่างนั้นเธอก็จะต้องติดต่อกับผู้ชายคนอื่นอย่างเลี่ยงไม่ได้ แม้ว่าเธอจะรักนวลสงวนตัว ไม่ได้เริ่มยั่วยุคนอื่นก่อน แต่ปัญหาคือเธอมีอารมณ์และรูปร่างหน้าตาแบบนี้ ผู้ชายเหล่านั้นจะต้องเป็นเหมือนแมลงวันที่บินรอบตัวเธออย่างแน่นอนเก่อต้าลี่เป็นแค่ตัวอย่าง เธอแค่พูดกับเขาเพียงแค่สองประโยคก็เกิดเรื่องแบบนั้น ดังนั้นให้เธอออกไปทำงานข้างนอก เขาไม่สบายใจจริงๆ

เมื่อเซี่ยชีหรั่นพูดจบแล้ว ก็ทำได้เพียงรอคำตอบจากเขา เธอมองเขาอย่างเงียบๆและเต็มไปด้วยความหวัง ในใจนั้นตึงเครียดมาก

ตามลักษณะนิสัยของเขาแล้ว ต้องไม่เห็นด้วยอย่างแน่นอน เขาพูดง่ายที่ไหนกัน

แต่ว่าเธอก็ได้ตัดสินใจแล้วว่า แม้วันนี้เขาจะไม่ตอบตกลง ต้องมีสักวันที่เธอจะทำให้เขาเห็นด้วยให้ได้

“เธอสามารถทำงานอะไรได้บ้าง ในใจมีคิดไว้รึยัง? การตลาดเหรอ?” เย่เชินหลินถามขึ้นมาอย่างกะทันหัน

เซี่ยชีหรั่นไม่คิดว่าเขาจะตั้งใจคิดทบทวนคำพูดของเธอ ในใจมีความสุขเล็กน้อย

“ฉันยังไม่เคยมีประสบการณ์ด้านการทำงาน แต่ฉันเรียนด้านการตลาดมา ดังนั้นจึงต้องการหางานทำในด้านนี้”

“ฉันรู้แล้ว เรื่องนี้ไว้พูดกันทีหลัง ฉันจะพิจารณาก่อน”

เขาสามารถพิจารณาได้นั้น ถือว่าดีกว่าที่เธอคาดไว้มาก เธอยิ้มบางๆ และพูดอย่างสุดซึ้งว่า: “ได้ ขอบคุณค่ะ คุณจะต้องพิจารณาให้ดี ฉันจะรอคำตอบจากคุณค่ะ”

มองดูยัยตัวเล็กระมัดระวัง ท่าทางที่กลัวว่าเขาจะไม่ตอบตกลง ความภาคภูมิใจของคนบางคนเหมือนได้รับความพึงพอใจเป็นอย่างมาก

เขาดึงเธอเข้ามากอดไว้ และได้พูดด้วยน้ำเสียงแหบที่น่าดึงดูดข้างหูของเธอว่า: “จะพิจารณาดีไหม ต้องขึ้นกับว่าเธอจะประพฤติตัวยังไง”

“คุณ!” เซี่ยชีหรั่นกัดริมฝีปาก ใบหน้าก็ร้อนแดงขึ้นมาอีกครั้ง

เขาคงจะไม่ทำอีกครั้งจริงๆใช่ไหม เธอรับไม่ไหวแล้วจริงๆ

...

หลังจากที่เย่เชินหลินและเซี่ยชีหรั่นได้ทานอาหารเช้าเรียบร้อยแล้วนั้น ได้รับสายจากฝู้เฟิ่งหยี ตั้งแต่หลังจากเหยนชิงเหยียนกลับมาที่ตระกูลเย่ น้ำเสียงของฝู้เฟิ่งหยีนั้นปนไปด้วยความตื่นเต้นเสมอ

“ลูกชายใหญ่ เสี่ยวห้านได้โทรหาลูกรึยัง? วันนี้ฉันมีนัดกับคุณน้าหลี่แล้ว เรียกให้เขาไปเดทกับฉิงฉิง สองคนนั้นก็กระไร หน้าบางกันเหลือเกิน ไม่มีทางอื่นแล้ว ลูกพาลากพวกเขาไปด้วยกัน อ้อ ใช่แล้ว ลูกจะไปคนเดียวก็ไม่ดี ลูกก็เรียกหลิงหลิงให้ไปด้วยกัน ลูกสองคนช่วยทำให้มีชีวิตชีวา”

“ผมรู้แล้วครับแม่ นัดเมื่อไหร่ มื้อเที่ยงรึมื้อเย็น?” เย่เชินหลินถามเสียงดัง

“มื้อเย็น สถานที่ลูกนัดกันเอาเองละกัน กลางคืนยังไงฉิงฉิงก็มีเวลาอยู่แล้ว”

“ครับ!”

เมื่อเย่เชินหลินพูดจบ และวางสายไปแล้ว และมองไปยังเซี่ยชีหรั่นที่ดูผิดปกติไปเล็กน้อย สายตาของเขาแอบยิ้มเล็กน้อย

สายของโทรศัพท์ในวันนี้ เสียงของฝู้เฟิ่งหยีถือว่าดังมากพอ เกรงว่าเซี่ยชีหรั่นคงจะได้ยินเรื่องที่ให้เขาเรียกส้งหลิงหลิงไปด้วย

เธอพยายามยิ้ม และแสดงท่าทีเหมือนไม่สนใจ แต่ในใจกลับหึงหวง เขาจะดูไม่ออกได้ยังไง