สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 42

ตอนที่ 42 มาเป็นผู้หญิงของฉัน

ท่านพ่อบ้านเหลือบตามองเธออย่างหงุดหงิดใจ เอ่ยออกมาด้วยความไม่พอใจ “หล่อนไปตั้งใจเต้นให้ดีก่อน ถ้าเต้นดีไม่แน่ว่าพรุ่งนี้อาจจะเตะตาให้คุณเย่มองเธอขึ้นมาก็ได้”

จิ่วจิ่วและหลิวเสี่ยวเจียวกลับดีใจแทนเซี่ยชีหรั่นด้วยใจจริง ในขณะเดียวกันก็อิจฉาในความโชคดีของเธอด้วยจริงๆ

เซี่ยชีหรั่นได้ยินข่าวที่เย่เชินหลินให้เธอรีบไปห้องของเขา ยิ่งคิดต่อไปถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อตอนบ่าย ภายในใจของเธอก็กังวลกลัวไปหมด ไม่รู้ว่ามันจะเป็นโชคดีหรือว่าโชคร้ายกันแน่

สายตามองไปยังท่านประธานเย่ หวังว่าเขาเพียงอยากจะใช้งานเธอเท่านั้น ไม่ได้มีแผนอะไร

เธอเคาะประตูห้องของเย่เชินหลินด้วยใจกระสับกระส่าย เสียงเย็นๆของเขาดังออกมาจากด้านใน

“เข้ามา!”

ในห้องที่แอร์เย็นเฉียบของเย่เชินหลิน ร่างท่อนบนที่กำลังเปลือยเปล่าของเขา ผิวขาวดั่งข้าวสาลีออกมาสัมผัสอากาศด้านนอก ส่วนท่อนล่างก็มีผ้าขนหนูพันเอาไว้อย่างไม่ใส่ใจ

เขาเป็นเหมือนกับเสือดาวที่ดูสง่างาม เอนกายบนเตียงอย่างเกียจคร้าน แม้ว่าจะเป็นเพียงการเอนกายอย่างไม่ใส่ใจอะไร แต่ร่างกายโดยรวมแล้วกลับเผยเสน่ห์แบบผู้ชายออกมา

เซี่ยชีหรั่นมองไปยังเขา ใบหน้าก็แดงก่ำขึ้นมาทันใด เลยต้องรีบเบนสายตาไปทางอื่น ใจเต้นแรงอย่างผิดปกติ

ก็ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นเหมือนกัน ครั้งที่แล้วที่เห็นร่างเขาเปลือยเปล่านั้นกลับสู้ครั้งนี้ที่เพียงเหลือบเห็นเขาแต่งกายไม่เรียบร้อยก็ทำให้เธอว้าวุ่นใจกว่าเดิมซะงั้น

เธอยืนอยู่ตรงหน้าประตู แล้วก้มหน้าลง พยายามถามออกมาอย่างเรียบนิ่ง “คุณเย่คะ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ฉันรับใช้หรือคะ?”

“เข้ามา!” เพียงคำสั่งสั้นๆแต่กลับเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม เซี่ยชีหรั่นต่อสู้กับความคิดเพียงครู่นึง ก็ก้าวเดินเข้าไปยังทิศทางของเตียง

“คุณเย่ ไม่ทราบว่ามีอะไรให้ฉันรับใช้หรือคะ?” เธอเดินไปจนถึงข้างเตียงของเขา แล้วเริ่มถามขึ้นมาใหม่อีกครั้ง

“มาเป็นผู้หญิงของฉัน!”