สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 499

ตอนที่ 499 สาวใช้ตัวแสบ 403

ถ้าเธอตกลงแล้ว อนาคตก็คงไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับเด็กอีก ไม่ จุดนี้ยังไม่น่ากลัวพอ พอถึงเวลาเด็กต้องการแม่ เธอไม่เชื่อว่าเย่เชินหลินจะใจโหดจนไม่ให้เด็กเจอกับแม่

ในระหว่างที่ส้งหลิงหลิงกำลังคิดในใจ ความคิดของรองประธานส้งก็ไม่ได้อยู่เฉย

ถ้าให้พูดจริง สำหรับเขาก็ไม่มีอะไรเสียหาย

เด็กไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับลูกสาวเขา ลูกสาวเธอยังสามารถแต่งงานต่อได้ ไม่ได้เสียหายอะไร

เชินหลิน ฉันตกลงกับข้อแม้ส่วนใหญ่ของคุณ แบบนี้ได้ไหม ฉันไม่ไปต่างประเทศ ฉันดูแลลูกอ่อนในครรภ์ในประเทศ ฉันสัญญาว่าจะไม่ให้เซี่ยชีหรั่นรู้เรื่องที่ฉันมีลูก ได้ไหม ? หลายเดือนนี้ ฉันอยู่ต่างประเทศ นอนไม่หลับกินไม่ดี คุณดูฉันสิ ฉันผอมขนาดไหน เด็กคนนี้เป็นของคุณ คุณรับเขา คุณจะไม่สนใจสุขภาพเขาไม่ได้นะ ! ส้งหลิงหลิงใช้นํ้าเสียงขอร้องพูดกับเย่เชินหลิน

ไม่ไปต่างประเทศ ข่าวก็จะเปิดเผยออกไป เพราะฉะนั้นจำเป็นต้องอยู่ต่างประเทศ ส่วนเรื่องสุขภาพที่เธอพูด ฉันจะหาเชฟจีนให้เธอ เธออยากทานอะไร ก็สั่งได้เลย

งั้นก็ไม่ได้เหมือนกัน หลิงหลิงท้องใหญ่ขนาดนี้แล้ว ฉันเป็นแม่ของเธอ ถ้าฉันไม่ได้ตามติดดูแลเธอ จะไว้ใจได้ยังไงคุณนายส้งรีบพูด แต่รองประธานส้งกลับตะโกนออกมาเบาเสียง : พอเถอะ ! เขาก็บอกแล้วว่าจะหาคนดูแลอย่างดี เธอยังห่วงอะไร ? เอาเถอะ ข้อแม้นี้ ฉันตกลง แต่มีจุดหนึ่ง ถ้าพวกฉันไม่พูด บนโลกนี้ก็ไม่มีกำแพงที่ลมพัดเข้ามาไม่ได้ ถ้าเซี่ยชีหรั่นไปรู้จากที่อื่น คุณก็จะโทษพวกฉัน ?

พวกคุณสัญญาว่าจะไม่พูดก็ได้แล้ว อย่าไปทำอะไรลับหลัง เป็นพวกคุณที่ปล่อยข่าวออกไปหรือไม่ ก็ไม่ได้สืบยาก เย่เชินหลินพูดอย่างเย็นชา

ยังมีหลายอย่างที่เขายังไม่ได้พูด เขาจะเริ่มจากจุดเริ่ม นั่นก็คือลงมือจากเซี่ยชีหรั่น ไม่ให้เธอรู้เรื่องนี้

ถ้าไม่มีปัญหาอะไร ส้งหลิงหลิงวันนี้ ก็ให้ฉันสั่งคนพาไป ตอนเย็นพวกคุณสั่งคนให้ส่งบัตรประชาชนและพาสปอร์ตเธอ ให้เลขาฉันหลินต้าฮุย ฉันจะจัดการให้เธอออกนอกประเทศเอง ก่อนที่เธอจะบำรุงร่างกายและกลับประเทศ ก็ไม่ต้องติดต่อกันแล้ว หลังจากเด็กคลอดออกมา พวกคุณก็ไม่ต้องหวังว่าจะหาเขาเจอ อย่ามีใจที่ได้ใจขึ้นมา

คุณนายส้งยังคงยืนยันที่จะไปดูแลส้งหลิงหลิง ครั้งนี้กลับเป็นส้งหลิงหลิงที่ส่ายหัว ให้แม่ไม่ต้องพูดแล้ว

เธอประเมินค่าต่ำไป คิดว่าครั้งนี้กลับประเทศจะทำให้เย่เชินหลินใจอ่อนได้ แล้วจะรีบรับเธอและลูก

เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เด็กก็เกือบจะไม่มีแล้ว เธอก็เสียใจภายหลังมากพอแล้ว ถ้ารู้แบบนี้ ก็รอเด็กคลอดออกมา แล้วค่อยกลับประเทศ แค่มีลูกอยู่ เธอก็มีโอกาสเข้าใกล้เย่เชินหลินแล้ว

ในใจเธอตอนนี้ สับสนมาก ต้องเรียบเรียงความคิด ถ้าไม่มีวิธีที่ดีกว่า เธอก็ต้องไว้ใจออกนอกประเทศ

วิธีที่ดีคือ .....

หลังจากเย่เชินหลินพูดจบ ก็ไม่ได้อยู่ต่อแล้ว เขาเม้มปากแน่น ยืนแล้วจากไป

รองประธานส้งมองแผ่นหลังเขา เกลียดจนต้องกัดฟัน

เขาไม่เชื่อ เขาจะสู้ไอนี่ไม่ได้

หลิงหลิง เธอต้องดูแลตัวเองนะ เธอจะยอมทำเพื่ออะไร แม่เตือนเธอแล้ว เอาเด็กออกง่ายกว่า แล้วข้อแม้ข้อตกลงอะไรนั้นก็ไม่ต้องเอาแล้ว คุณนายส้งมีเวลาแค่ตอนนี้ ยังคงเตือนเธออย่างไม่ตายใจ

ไม่เอา ! เย่เชินหลินก็ไม่พูดแล้ว ยังมาให้ทำแท้งอะไรอีก นํ้าเสียงรองประธานส้งแย่มาก เขาไม่เชื่อว่าลูกของเย่เชินหลินจะไม่รู้ว่าแม่เขาคือใครไปตลอดชีวิต

สักวัน เขาจะให้เด็กคนนั้นรู้เรื่องทั้งหมดนี้ แล้วเอาคืนเหตุการณ์ในวันนี้

พวกเขาคุยกันได้ไม่กี่คำ หลินต้าฮุยก็พาคนเข้ามาเชิญส้งหลิงหลิงแล้ว

หลินต้าฮุยมองความหมายที่จะเก็บเด็กของเย่เชินหลินออก ไม่ว่าจะยังไง เขาก็จะทำหน้าที่ตามคำสั่งและจะช่วยทำหน้าที่เก็บเป็นความลับนี้

เย่เชินหลินมองเวลา ใกล้จะถึงเที่ยงแล้ว จึงกลับบริษัทโดยตรง

ส้งหลิงหลิงโดนคนที่หลินต้าฮุยสั่งมาพาไปอีกสถานที่หนึ่ง ส่วนคนของหัวหน้าจงยังคงติดตามเหตุการณ์ทั้งหมดนี้ จากนั้นก็รายงานออกไปทั้งหมด

ตอนเย็น รองประธานส้งสั่งเซียวเสี่ยวลี่ไปหยิบบัตรประชาชนของส้งหลิงหลิง และยังมีเสื้อผ้าสิ่งของต่างต่างที่คุณนายส่งได้เตรียมให้ ก็ส่งไปให้หลินต้าฮุยแล้ว

รีบจัดการให้เธอออกนอกประเทศ ดีสุดภายในสามวัน เย่เชินหลินสั่งหลินต้าฮุย

ครับ คุณเย่ ! ผมไปจองตั๋วตอนนี้เลย

ภายในสามวัน แค่สามวันนี้เซี่ยชีหรั่นไม่มีช่องทางรู้เรื่องที่ส้งหลิงหลิงท้อง ชาตินี้ก็คงไม่มีทางให้เธอได้รู้แล้ว

เด็กจะเลี้ยงอยู่ในสถานที่ที่ไม่มีคนหาเจอมีแค่เขาที่เป็นคุณพ่อจะไปเยี่ยม

เขาจะให้สิ่งแวดล้อมที่เติบโตที่ดีที่สุดให้กับเขา สิ่งแวดล้อมที่ใช้อบรมสั่งสอน ไม่ให้เขาโดนรบกวนจากคุณแม่ที่มีความคิดไม่ดีแบบนั้นของเขา

เซี่ยชีหรั่น ที่รัก ฉันจัดการแบบนี้ เธอพอใจไหม ? ขอโทษ ฉันไม่ได้ทำให้เด็กคนนั้นหายไป นั่นเป็นลูกของฉัน ฉันทนเห็นเด็กที่รู้สึกตัวแล้วยังฆ่าเขาไม่ได้

แต่นั่นเป็นลูกของฉันคนเดียว จะไม่นำมาความเดือดร้อนมาให้เธอ

เขาหยิบมือถือออก กดโทรเบอร์ของเซี่ยชีหรั่นอย่างคุ้นชิน

ทำอะไรอยู่ ? เขาถามอย่างอ่อนโยน