ตอนที่512 สาวใช้ตัวแสบ 416
ขณะที่กำลังเหม่อมองนอกหน้าต่าง เธอเห็นผู้ชายคนนั้นที่เธอมีใจให้อย่างคาดไม่ถึง เธอแทบไม่เชื่อเลยว่าจะเป็นเขา เธอหลับตาแล้วหลับตาอีก เป็นเขาจริงๆด้วยที่มองเธอผ่านทางหน้าต่าง
ใบหน้าของเขายังคงเย็นชาเช่นเคย แค่เห็นหน้าเธอเขาก็ทำหน้าตาเย็นชา น้อยครั้งที่จะยิ้ม
ต่อให้เขาเย็นชายิ่งกว่านี้ ตอนที่จงหยุนซางเห็นเขา หัวใจที่นิ่งสงบก็พลันสั่นไหวคล้ายหินที่โยนลงบนผิวน้ำนิ่งเป็นระลอกๆ
เธอเสตาหลบสายตาอันชวนหลงใหล มือสั่นน้อยๆตอนที่จับแก้วจนน้ำในแก้วกระเด็นออกมาเล็กน้อย
เย่เชินหลินหมุนตัวเดินเข้าประตู รอให้พนักงานต้อนรับเอ่ยทักอย่างสุภาพ แล้วเขาก็พยักหน้ารับอย่างสุภาพ
เขานั่งลงเบื้องหน้าจงหยุนซาง จงหยุนซางพยายามข่มใจให้สงบนิ่งแล้วเอ่ยเสียงเบาว่า “เชินหลิน บังเอิญจังเลยนะ? แต่คงไม่บังเอิญขนาดนั้นหรอก ตั้งใจมาหาฉันเลยล่ะสิ? มีเรื่องอะไรงั้นเหรอ?”
คำพูดของเธอหมายความว่าถ้าไม่มีธุระเขาคงไม่มาหาเธอเป็นแน่ เรื่องนี้เธอเข้าใจดี
เย่เชินหลินตั้งใจมาหาเธอโดยเฉพาะ สาเหตุทั้งหมดเป็นเพราะจงหวีฉวน ส่วนเธอเป็นต้นเหตุ
จงหวีฉวนลงมือกับคนที่อยู่รอบตัวเขา ไม่ปล่อยไว้แม้แต่คนเดียว จัดการที่ต้นตอ แล้วยังลงมือจัดการทุกอย่างด้วยตัวเอง
เดิมทีแล้วเราเขามีความรู้สึกที่ดีต่อจงหยุนซาง ต่อให้เป็นความรู้สึกดีธรรมดาๆ ไม่ใช่ในแง่ชู้สาวแต่ก็นับว่าเป็นความรู้สึกชื่นชม
ถ้าไม่ใช่ว่าเพราะเขารำคาญวิธีการของจงหยุนซาง หรือบางทีถ้าเป็นก่อนหน้าที่จะได้พบกับเซี่ยชีหรั่น พวกเขาก็คงมีโอกาสได้พัฒนาความสัมพันธ์ แต่เมื่อเขาพบเซี่ยชีหรั่นแล้ว พบกับโลกที่สวยงาม กับคนที่เขามีความรู้สึกด้วย เขาก็ไม่มีสายตาไว้มองผู้หญิงคนไหนได้อีก
เขารู้ดีว่าจงหยุนซางมีความรู้สึกดีๆต่อเขา และเขาเองก็ไม่คิดทำร้ายเธอ ดังนั้นนอกจากเขาจะทำเย็นชาใส่เธอแล้ว เขาก็จะไม่คุยอะไรมากมายกับเธอ ไม่อยากให้ความหวัง ยิ่งไม่พูดถึงใครกับเธอด้วย เพราะกลัวว่าจะไปทำลายความภาคภูมิใจของลูกสาวเธอ
หากว่าเธอชอบเขาอยู่เงียบๆ ไม่ก่อเรื่องวุ่นวายเหมือนตอนนี้ เขาก็คงแกล้งทำเป็นไม่รู้
“เชินหลิน มีเรื่องอะไรก็รีบพูดมาเถอะ” จงหยุนซางเอ่ยเสริมขึ้นมา
คิ้วของเย่เชินหลินขมวดเป็นปม มองเธออย่างดุดันแล้วเอ่ยอย่างเย็นชาว่า “คุณชอบผมใช่ไหม?”
จงหยุนซางชะงักนิ่ง พวกเขาไม่เคยพูดถึงเรื่องนี้มาก่อน เธอเลยเข้าใจว่าเย่เชินหลินคงไม่ทันสังเกตเห็น
เธอไม่ได้ตอบอะไร ทำเพียงยกแก้วในมือขึ้นแล้วดื่ม เพื่อยับยั้งความไม่สงบในใจ
หลังจากเงียบไปพักใหญ่ เธอเพิ่งถึงเข้าใจว่าบางทีการที่เธอชอบเขานั้นได้สร้างเรื่องวุ่นวายให้กับเขา
เธอพยายามไม่แสดงออกมา นึกไม่ถึงว่าอดทนต่อไปอีกหน่อยจะกลายเป็นว่าเธอสร้างความเดือดร้อนให้แก่เขาซะแล้ว
เธอไม่ได้ตอบกลับเขาว่าชอบหรือไม่ แต่กลับถามเขาเสียงเบาว่า “พ่อฉัน ทำอะไรคุณใช่ไหมคะ?”
เธอเป็นคุณฉลาดหลักแหลมอย่างที่คาดไว้ เย่เชินหลินผ่อนท่าทีลงเล็กน้อย
เขารู้ว่าจงหยุนซางเป็นผู้บริสุทธิ์ เธอไม่เคยคิดสร้างเรื่องให้เขาไม่งั้นเขาคงรบราฆ่าฟันกับประธานจงอย่างดุดเดือดกว่านี้ไปแล้วไม่รู้ตั้งกี่เท่า
“เขาพยายามแยกผมกับชีหรั่น จุดประสงค์เพื่ออะไรนั้นผมว่าคุณเองก็น่าจะรู้ดี หยุนซาง ผมขอบคุณความรักของฉัน แต่ว่าเรื่องระหว่างเรามันเป็นไปไม่ได้ เรื่องนี้ผมว่าคุณเองก็รู้ดี ถ้าไม่ใช่เพราะว่าพ่อคุณทำเกินไปผมก็คงไม่มานั่งพูดถึงเรื่องนี้ วันนี้ผมมาเพื่อบอกคุณ หวังว่าคุณจะเอาคำพูดพวกนี้ไปบอกพ่อคุณด้วยว่าถ้าพ่อคุณคิดทำลายครอบครัวผมอีก เขาจะต้องชดใช้จนไม่เหลืออะไรเลย ผมไม่เล่นตามกฎ ฉะนั้นผมเหนือกว่าเขา”
พูดจบเย่เชินหลินก็หยัดตัวลุกขึ้น เหลือบมองจงหยุนซางอย่างเฉยเมยแล้วเตรียมตัวกลับ
ใบหน้าของจงหยุนซางแดงขึ้นอย่างอับอาย เธอกัดปาก เอ่ยกระซิบอย่างจริงใจว่า “ขอโทษนะ เย่เชินหลิน ฉันไม่ดีเอง ทำให้คุณกับน้องสาวต้องลำบาก ฉันรู้สึกแย่มาก ดังนั้นคุณวางใจได้ว่าฉันจะกลับไปบอกพ่อให้วางมือซะ ถ้าเรื่องนี้แม่มีส่วนรู้เห็นด้วยฉันก็จะบอกท่านให้ล้มเลิกซะ ฉันรับประกันว่าหลังจากนี้ฉันจะไม่สร้างปัญหาให้คุณกับน้องสาวฉันอีกแล้ว”
เย่เชินหลินทรุดตัวลงนั่งอีกครั้ง
“คุณรู้ว่าเธอเป็นน้องสาวงั้นเหรอ?”
“อื้อ ทราบค่ะ ฉันอยากรับเธอเป็นน้องสาวมากๆเพราะฉันชอบเธอมาก แต่ฉันคิดว่าแม่คงไม่อยากให้ฉันทำแบบนี้ ฉันเลยไม่ได้ยอมรับ ในใจของฉันจะรับหรือไม่ก็ตาม เธอก็เป็นน้อง ฉันไม่อาจแย่งความสุขของเธอได้และก็แย่งมาไม่สำเร็จ บางทีพ่อแม่อาจไม่คิดแบบนี้ แต่ก็ขอโทษด้วย ฉันรู้ว่าพวกเขาทำทุกวิถีทางให้พวกคุณเดือดร้อน ฉันขอโทษแทนพวกเขาด้วย แล้วก็ขอให้คุณให้อภัยพวกเขา ในฐานะพ่อแม่คงไม่มีใครไม่อยากทำเพื่อความสุขของลูกหรอก วิธีการของพวกท่านอาจไม่ดีเท่าไหร่นักแต่พวกท่านก็อายุมาก ฉันทนไม่ได้ที่จะเห็นว่าเกิดอะไรขึ้นกับพวกท่านบ้าง รับปากที่ฉันขอได้ไหม อย่าทำร้ายพ่อฉันนะคะ?”
จงหยุนซางแม้ว่าฉันจะไม่ถามการเมือง แต่ฉันก็ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่พ่อแม่เธอเป็นอย่างไรเรื่องนั้นเธอรู้ดี
เธอรู้ว่าเย่เชินหลินอยากจัดการกับพ่อของเธอ เขาเองก็มีวิธี
เย่เชินหลินวางแผนที่จะเรียกเจ้าหน้าที่ตรวจสอบเพื่อคุยกับจงหวีฉวนในวันจันทร์ จงหยุนซางพูดเช่นนี้ก็เพื่อให้เขาอ่อนข้อลง
“ขอแค่เขาหยุดทุกอย่าง ผมจะคิดซะว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้น แต่ถ้าเขายังไม่ละเลิก คุณก็อย่ามาโทษผมแล้วกัน”
เขาลุกขึ้นอีกครั้ง ไม่ได้เอ่ยอะไรกับจงหยุนซางอีก
“ขอบคุณ!” จงหยุนซางเอ่ยตามหลังเขาเสียงอ่อน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...