สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 622

ตอนที่ 622 สาวใช้ตัวแสบ 526

"คุณใช้หัวของคุณคิดสิ ถ้าไม่ใช่ผมแล้วจะใครบ้าง"

เยว่มู่หลานคิดไม่ออกจริงๆ ถ้าเป็นตระกูลส้ง เธอจะไม่มีทางเชื่อ รองประธานส้งมักจะขี้อายและระมัดระวังตัว ไม่น่ามีการกระทำที่ยิ่งใหญ่และชัดเจนเช่นนี้

เมื่อเห็นว่าคุณนายกำลังคิดอะไรอยู่ จงหวีฉวนกล่าวอย่างไม่อดทน " สายตาสั้นจริงๆ!"

"เอาล่ะ ตราบใดที่คุณมีความรู้ดี แล้วตอนนี้หยุนซางไปไหน"

“คุณก็รู้ว่า ยังมาถามผมอีก ผมหัวไม่ดีเหมือนคุณนี่ ไม่ใช่เพราะจะไปหาเด็กนั่นเหรอ ไม่งั้นผมจะรั้งคุณไว้ทำไม"

เยว่มู่หลานยังเดาว่าจงหยุนซางต้องไปพบเย่เชินหลิน เธอรู้สึกเป็นห่วงเขา

“เธอพูดเกี่ยวกับส้งหลิงหลิงมี อะไรหรือ?" เยว่มู่หลานถาม

"คุณนี่ ไม่รู้ว่าวันๆคุณกำลังคิดอะไรอยู่ อ่านหนังสือพิมพ์ก็รู้แล้ว!" จงหวีฉวนโยนหนังสือพิมพ์ตรงหน้า เยว่มู่หลานเธอหยิบมันขึ้นมาดูจากนั้นเธอก็รู้ว่าส้งหลิงหลิงมาถึงบ้านพักตระกูลเย่แล้ว

“นั่นหมายความว่าวิธีการของคุณยังมีประโยชน์ เย่เชินหลินพาส้งหลิงหลิงมาไว้ในบ้านพัก ฉันกลัวว่าลูกสาวของคุณจะทนไม่ได้อีกต่อไป"

“ลูกสาวของฉันที่ไหน" จงหวีฉวนขมวดคิ้วราวกับว่าเขาไม่ต้องการพูดถึงเซี่ยชีหรั่นเลย เยว่มู่หลานยิ้มแปลกๆ

"เดิมทีก็เป็นลูกสาวของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องปฏิเสธที่จะพูดถึงเธอหรอก"

ในเวลานี้มันเป็นหนามในหัวใจของ เยว่มู่หลานเธออดไม่ได้ที่จะเอ่ยถึงมัน

คิ้วของจงหวีฉวนขมวดแน่นมากขึ้นและเขาก็พูดอย่างไม่อดทน "เอาล่ะๆ พูดถึงหยุนซางเถอะ พูดไปถึงไหนแล้ว นี่สรุปเป็นห่วงหยุนซางรึเปล่า?"

แม้ว่าพฤติกรรมของจงหยุนซางจะทำให้จงหวีฉวนโกรธ แต่เขาก็มองไปที่ลูกสาวที่โตแล้วและความโกรธก็หายไปในชั่วขณะหนึ่ง

"พูดถึงหยุนซางสิ ใครจะอยากพูดถึงสุนัขจิ้งจอกตัวนั้น" เยว่มู่หลานพึมพำ สีหน้าของจงหวีฉวนขรึมลงอีกครั้ง จากนั้นก็กระแอมในลำคอและพูดว่า "มีอีกอย่างหนึ่ง คุณไม่รู้ ฉันจะจัดให้เซี่ยชีหรั่นและไห่ลี่หมินอยู่ด้วยกันและทั้งสองคนจะออกเดินทางในวันนี้"

......

จงหยุนซางไปที่คฤหาสน์ของตระกูลเย่ เย่เชินหลินรู้สึกขอบคุณมากสำหรับสิ่งที่จงหยุนซางทำครั้งสุดท้าย ดังนั้นเมื่อพ่อบ้านแจ้งว่า จงหยุนซางกำลังจะมา เขาก็สั่งให้เขาเชิญจงหยุนซางเข้ามาทันที

ทันทีที่เขาเข้าไปในห้องนอนของเย่เชินหลิน ดวงตาของจงหยุนซางก็สบกับบาดแผลของเขา

โดยที่ไม่มีใครอยู่ เธอกระซิบว่า "ฉันขอโทษ ฉันได้บอกพ่อของฉันไปแล้วว่าให้เขาหยุดทำให้คุณลำบากรวมถึงชีหรั่นด้วย แต่เขาไม่ฟังและฉันก็ช่วยไม่ได้จริงๆ วันนี้ฉันมาที่นี่เพื่อพูดอะไรกับคุณ ฉันกำลังจะไปต่างประเทศ เมื่อพวกเขาเข้าใจว่าเราไม่มีทางเป็นไปได้พวกเขาก็คงจะหยุดทำสิ่งที่ไร้ความหมาย"

เพราะเธอชอบเขา เธอจึงถูกบังคับให้ออกจากบ้านเกิดของเธอ แม้ว่าเย่เชินหลินจะไม่ชอบเธอ แต่เขาก็ไม่สามารถทนดูเธอทำมันได้

ยิ่งไปกว่านั้นเหตุการณ์ในวันนี้ไม่ได้เกิดขึ้นโดยจงหวีฉวนแน่นอน แต่เขาจะไม่บอกจงหยุนซาง

"ไม่จำเป็น หยุนซาง คุณอยากทำอะไรก็ทำ" เขาปลอบเธอเบาๆ จงหยุนซางส่ายหัวและกล่าวว่า "ไม่จำเป็นต้องปลอบฉันหรอก ฉันตัดสินใจแล้ว ฉันจะซื้อตั๋วคืนนี้และพยายามจะไปภายในพรุ่งนี้ให้ได้"

"ลาก่อน เย่เชินหลิน ฉันขอโทษจริงๆ ฉันทำให้คุณมีปัญหามากเกินไป" หลังจากที่จงหยุนซางพูดจบ เธออยากจะหันหลังกลับจากไป คิดถึงเรื่องนี้แต่เธอก็ไม่ได้ขยับ แต่ถามเย่เชินหลินว่า "ชีหรั่นอยู่ที่ไหน คุณหมายความว่าอย่างไรที่พาส้งหลิงหลิงมาที่นี่ ตอนนี้ฉันไม่เข้าใจจริงๆ เธอเป็นน้องสาวของฉัน คุณต้องปฏิบัติต่อเธออย่างดี ฉันเห็นว่าคุณรักเธอ ในเมื่อรักกันก็ต้องอยู่ด้วยกัน อย่าทำร้ายเธอเพราะคนไม่สำคัญ"