สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 641

ตอนที่ 641 สาวใช้ตัวแสบ 545

ตระกูลส้งทั้งตระกูลจะต้องซวยแน่ๆ

ส้งหลิงหลิงอย่าหาว่าผมโหดร้ายกับครอบครัวของคุณก็แล้วกัน นั้นมันเป็นเพราะว่าคุณล่วงเกินคนที่ไม่สมควรต่างหาก

เขาจะไม่มีวันลืม เรื่องที่ส้งซูหาวเกือบที่จะข่มขืนเซี่ยชีหรั่น อีกไม่นานก็จะถึงเวลาที่เขาจะคิดบัญชีแล้ว

ตอนนี้เขายังไม่ลงมือ เพราะเขาอยากรู้ว่าลูกในท้องของส้งหลิงหลิงนั้นเป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตระกูลเย่หรือไม่ หากตอนนี้แม่ของเด็กนั้นต้องเจอกับปัญหาและอุปสรรคมากมายก็จะสิ่งผลกระทบต่อเด็กที่อยู่ในท้องด้วย

ตอนนี้เขาจะเก็บหลักฐานไว้ เมื่อไหร่ที่เด็กคลอดออกมา เมื่อนั้นเขาจะส่งหลักฐานให้กับตำรวจทันที

ตอนนี้เขาแทบจะอดทนรอไม่ไหวแล้ว เขานั้นคิดถึงเซี่ยชีหรั่นทุกวินาที หากยังไม่เห็นหน้าเธออีก เขานั้นแทบจะเป็นบ้าอยู่แล้ว

เขาก็รู้ดีว่าผู้หญิงของเขาก็คิดถึงเขาเป็นที่สุด เธอนั้นกลัวว่าเขาจะกลัวว่าเธอจะต้องตกอยู่ในอันตราย ทุกครั้งที่ได้คุยกัน เธอจะพูดอย่างอ่อนโยนเสมอว่า：“ไม่ต้องร้อนใจไป เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว ฉันคิดว่าทุกๆวันเราก็กำลังปลูกต้นรักกันอยู่”

ยิ่งเธอพูดเช่นนี้ เขาก็ยิ่งไม่อยากให้เธอต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้ ทุกครั้งที่ได้ฟังรายงานของนักข่าวเกี่ยวกับข่าวคราวของเธอกับไห่ลี่หมิน ก็มักจะทำให้ใจของเขานั้นรู้สึกเจ็บปวด

ผู้หญิงของเขาแท้ๆแต่กลับต้องยอมให้คนทั้งโลกคิดว่าเธอนั้นเป็นผู้หญิงของคนอื่น ยอมให้คนอื่นวิจารณ์เธอว่าเป็นผู้หญิงไม่ดี เป็นผู้หญิงใจง่าย

เมื่อเขาคิดถึงภาพที่ไม่ว่าเธอจะไปที่ไหน ก็จะมีมือของคนอื่นชี้ข้างหลังเธอ ด่าว่าเธอ เขาโกรธจนไม่สามารถที่จะอยู่เฉยได้ ดังนั้นตอนนี้เขาถึงอยากที่จะให้คนในตระกูลส้งติดคุกทั้งตระกูล！

ไห่ลี่หมินนั้นเข้าใจเขาเป็นอย่างดี บางครั้งก็จะโทรศัพท์บอกเขาว่าอย่าใจร้อน ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่สมควร ที่จริงแล้วตอนนี้ไห่ลี่หมินกำลังรอการกลับมาของจงหยุนซาง เขาเชื่อว่ายังไงเธอก็ต้องกลับมา ขอเพียงแค่เธอกลับมารองประธานส้งต้องไม่อยู่เฉยแน่ เมื่อถึงตอนนั้นสถานการณ์ก็จะเปลี่ยนแปลงไป

หลังจากที่ส้งหลิงหลิงวางสายโทรศัพท์ลง เธอก็ไม่ได้แสดงออกถึงความผิดปกติแต่อย่างใด ยังคงกลับมากินข้าวและพูดคุยกับเย่เชินหลินเช่นเคย

“เชินหลิน ขอบคุณมากนะคะ เดี๋ยวตอนช่วงกลางวันแม่ฉันจะมาค่ะ จะมาพร้อมกับน้องสะใภ้ ไม่รู้ว่าคุณจะยินดีต้อนรับไหม”

“แล้วคุณคิดว่ายังไงล่ะ？”เย่เชินหลินถามกลับอย่างอ่อนโยน จากนั้นก็กำชับกับพ่อบ้านว่า：“กลางวันนี้เตรียมกับข้าวให้เยอะหน่อย แม่และน้องสะใภ้ของเธอจะมา”

“ครับ คุณเย่ ！”พ่อบ้านรับคำสั่งอย่างเคารพ

ช่วงเวลานี้ ในใจของพ่อบ้านนั้นร้อนรนเป็นอย่างมาก เขาคิดว่ายังไงเย่เชินหลินกับเซี่ยชีหรั่นก็คงจะไม่มีวันแยกทางกันได้ เพียงแต่เวลาก็ผ่านมานานแล้ว แต่ก็ยังไม่เห็นเซี่ยชีหรั่นกลับมา อีกทั้งเย่เชินหลินก็ดีกับส้งหลิงหลิงเสียเหลือเกิน จึงทำให้เขานั้นรู้สึกสับสน