สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 653

ตอนที่ 653 สาวใช้ตัวแสบ 557

แต่เมื่อเห็นท่าทางที่ชวนให้ผู้คนหลงใหลของเซี่ยชีหรั่นแล้ว อารมณ์โกรธของเขาก็มลายหายไปในทันที

ในตอนนี้ นอกจากอยากจะรักเธอ ก็คือรักเธอให้ดีเท่านั้น

คิดแล้วก็นานเกินไป เมื่อครู่ในครั้งนั้นมัวแต่กินพุทราทั้งลูกโดยไม่ได้เคี้ยว（ศึกษาโดยไม่มีการพินิจพิเคราะห์หรือแยกแยะ

） ครั้งนี้ เขายิ่งหวงแหนการมีเธอมากขึ้น

เซี่ยชีหรั่นนั้นมองออกว่า นัยน์ตาของเย่เชินหลินมีประกายแห่งความต้องการขึ้นมาอีกครั้ง เธอย่นคอ แก้มแดงระเรื่อ พลางเอ่ยเสียงเบา “คุณคิดจะทำอะไรคะ รีบลุกขึ้นมาเร็วเข้า! ไห่ลี่หมินรู้ว่าคุณเข้ามาอยู่ในห้องกับฉันแล้ว คุณมาแล้วก็แบบนี้ ฉันจะมีหน้าไปพบคนอื่นได้อย่างไรกันคะ”

ตอนที่พูดเรื่องนี้ เธอไม่ทันสังเกตเห็นรอยแดงเป็นจ้ำที่เย่บางคนทิ้งเอาไว้บนร่างกายของเธอจากเหตุการณ์อันชุลมุนวุ่นวายเมื่อครู่นี้ ถ้าหากว่าเธอได้ส่องกระจกล่ะก็ จะได้รู้ยิ่งกว่าเดิมว่าอย่างไรที่เรียกว่าไม่มีหน้าไปพบใคร

สับสนวุ่นวายมากเกินไป ดังนั้นตัวเธอเองก็ไม่มีความทรงจำเลยสักนิดเดียว

เย่เชินหลินจ้องมองรอยจูบเป็นจ้ำๆบนผิวขาวอ่อนนุ่มของเธอ ลำคอก็แหบแห้งขึ้นมาอีกครั้ง

“ไม่เป็นไร เขารู้แล้ว ถ้าหากเขาได้มีความรักที่ร้อนแรงก็ไม่ได้ดีไปกว่าพวกเราเสียเท่าไรหรอก ผมกล้าพูดเลยว่า เจ้าหมอนั่นมีความต้องการ ความกระหายมากกว่าผมเสียอีก” เย่เชินหลินโอ๋เซี่ยชีหรั่น ตอนที่เธอต้องการจะหลบหนี เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอมีโอกาสได้หลบแล้ว

“รอผมกลับไป คุณก็พักผ่อนสักพักหนึ่ง” เย่เชินหลินเอ่ยพูดอย่างจริงจัง เอ่ยจบ ก็จ้องสบกับนัยน์ตาเธออย่างลึกซึ้ง เสริมอีกประโยคว่า “ตอนนี้ผมจะสูบเรี่ยวแรงของคุณให้หมดกัน ป้องกันไม่ให้คุณไปหว่านเสน่ห์ข้างนอก”

สวรรค์รู้ความจริง เธอไม่เคยทำตัวไม่ซื่อสัตย์ หว่านเสน่ห์ไปทั่วนะ เข้าใจไหม

นี่ล้วนเป็นข้ออ้างที่เย่บางคนหามาทั้งนั้น! คนเลว!

คนสองคนพัวพันโรมรันกันอย่างร้อนแรงอยู่ในห้อง ร่างกายต่างแนบชิด กระซิบบอกความคิดถึงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ไห่ลี่หมินหยิบอุปกรณ์ตกปลา เดินไปข้างทะเลสาบเพื่อตกปลา หลังหลินหลิงจากไปแล้ว ที่จริงก็ไม่มีที่ไหนจะไปได้อีก จึงไปที่ข้างทะเลสาบแทน ตอนที่ไห่ลี่หมินไปนั้นก็เห็นเธอหันร่างมองไปทางทะเลสาบอย่างโศกเศร้า

แววตาแบบนั้นทำให้คนรู้สึกสั่นไหวอยู่บ้าง

เขาไม่อาจพูดได้ชัดเจนว่าเธอดูแลสิ้นหวัง หรือว่าเจ็บปวด แต่สรุปแล้ว เขาไม่เคยเห็นแววตาแบบนี้จากนัยน์ตาของหญิงสาวคนไหนมาก่อน

หลินหลิงมองผิวน้ำทะเลสาบที่เงียบสงบไร้คลื่น ถอนหายใจยาวเฮือกหนึ่ง