สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน นิยาย บท 76

บทที่76ไม่สงบ 4

เธอต้องไม่ทำตัวมีพิรุธ ต้องคิดหาวิธีที่จะจัดการเซี่ยซีหรั่นให้อยู่หมัดก่อนถึงจะวางใจได้

เซี่ยซีหรั่นไม่ได้ออกไปไหนอยู่แต่ในโรงพยาบาล เธอกังวลว่าส้งหลิงหลิงจะดักอยู่ ส้งซูหาวก็อยู่ห่างไปไม่ไกล

หากเธอโดนเขาจับอีกรอบ กลัวว่าจะหนีไม่ได้อีกแล้ว คนเราคงไม่มีใครโชคดีขนาดนั้นหรอก

ในห้องพักผู้ป่วย ส้งหลิงหลิงพยายามหาเรื่องมากมายมาคุยกับเย่เชินหลิน แต่ก็ดูไม่ออกว่าในใจของเขาจะคิดยังไงกับสิ่งที่ส้งหลิงหลิงพูด ไม่ว่ายังไงก็ตามเขาก็เป็นคนเย็นชาแบบนี้มาโดยตลอด ฉันชินแล้วล่ะ

“กลับไปเถอะ เธอเป็นผู้หญิงไม่ควรกลับดึก มันไม่ปลอดภัย”

“ได้ งั้นพรุ่งนี้ฉันจะมาใหม่นะ”

ส้งหลิงหลิงยืนขึ้น แล้วโน้มตัวลงหมายจะหอมแก้มเย่เชินหลิน เขาหันหน้าหลบในทันที พลางพูดขึ้นมาเหมือนล้อเล่นว่า“เธอไม่ต้องมาบ่อยหรอก หมออยากให้ฉันอยู่คนเดียวเงียบๆ เธออย่าเพิ่งมารบกวนฉันเลย ”

ใบหน้าเล็กๆของเธอแดงระเรื่อขึ้นมา พูดขึ้นด้วยความออดอ้อน“งั้นคุณต้องรีบหายไวๆนะ ฉันรอคุณอยู่นะ”

เย่เชินหลินฝืนยิ้มขึ้นมา ไม่ได้ตอบเธอกลับไป

เซี่ยซีหรั่นนั่งอยู่ห่างจากห้องพักผู้ป่วยไปไม่ไกลมาก ในมือถือกระเป๋าเงินของเย่เชินหลิน บนนั้นเหมือนยังมีไอไออุ่นของเขาอยู่ พอมาอยู่ในมือเธอแล้วมักจะรู้สึกแปลกๆ

หลังจากที่ส้งหลิงหลิงเดินออกมาหยุดอยู่ด้านหน้าของเธอ เธอเอ่ยขึ้นอย่างจริงจัง“น้องหรั่น ฉันมีเรื่องอยากจะคุยกับเธอ ตามฉันมา ”

“คุณพูดมาสิ” เซี่ยซีหรั่นตอบด้วยความเคารพ

ส้งหลิงหลิงคว้ามือเซี่ยซีหรั่นมาจับไว้ พูดขึ้นด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “น้องหรั่น ซูหาวทำนิสัยไม่ดีใส่เธอ........ฉันไม่รู้เรื่องเลย ยังดีที่ไม่ได้เรื่องร้ายแรงกับเธอ ไม่งั้นฉันคงรู้สึกไม่สบายใจไปทั้งชีวิต ฉันดุเขาไปเรียบร้อยแล้ว ทีหลังเธอก็อยู่ให้ห่างจากเจ้าคนเลวนั่นไว้ ตระกูลของฉันไม่มีใครควบคุมเขาได้แล้ว เธออย่าโกรธฉันเลยนะ ฉันไม่รู้จริงๆว่าเขาทำอะไรอยู่ภายใต้อำนาจของฉัน เขาเกือบทำฉันโกรธแทบบ้า ”

ถ้าหากแผนการของส้งซูหาวสำเร็จ เธอจะมีท่าทีแบบนี้หรอ?

แน่นอนว่าไม่ ยังไงเรื่องนี้มันก็ชัดเจนในใจเซี่ยซีหรั่นอยู่แล้ว

เธอเสนอให้เซี่ยซีหรั่นเองว่าอยู่ให้ห่างจากซ่งซูหาว เพื่อป้องกันไม่ให้เธอไปบ้านของเธออีก คงไม่ให้โอกาสสองพี่น้องอีกแล้ว

เซี่ยซีหรั่นต่างเข้าใจทั้งหมด ทว่าเธอก็ยังคิดว่าเธอผิดรู้สึกผิดกับที่ไม่ตอบทั้งยังพูดจากำกวมกับเย่เชินหลินอีก

เธอคิดว่าเดิมทีก็ไม่ได้ขอให้เขายกโทษให้ ทว่าเธอก็จะไม่ยอมเป็นผู้หญิงอ่อนแอที่ปล่อยให้ตัวเองโดนรังแกอีกต่อไป

　　“น้องหรั่น เธออย่าโกรธฉันเลยโอเคไหม？”