บทที่85 ความเศร้าใจของรักฝ่ายเดียว 3
จงหยุนซางนั่งลงเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆเขา แล้วพูดอย่างจริงจัง“หลิงหลิง เรื่องที่คุณบาดเจ็บนั้นฉันขอโทษด้วย”
สีหน้าของเย่เชินหลินดูไม่น่าดูมาก
“ถ้าผู้กระทำนั้นขับเร็วหน่อย ตอนนี้เธออาจจะต้องไปพูดที่หน้าสุสานของฉันแล้ว”
คำพูดที่เย็นชาของเขาทำให้จงหยุนซางรู้สึกเจ็บปวดมาก
แต่ต่อหน้าเขา เธอไม่เคยแสดงความรักออกมา
ดูเหมือนเธอแค่อยากเป็นเพื่อนเขาเท่านั้น
“หลิงหลิง ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็อยากหวังว่าพ่อของเราเป็นคนที่ร่วมมือกันแต่ไม่ใช้คู่แข่ง ฉันว่าคุณคงเข้าใจความหมายของฉัน ยังไงพวกท่านก็อายุมากแล้ว ฉันไม่อยากมองเห็นพวกท่านเหนื่อยใจเหนื่อยกายแบบนี้อีก ร่างกายพวกท่านต้องทนไม่ไหวแน่นอน เรามาพยายามช่วยให้พวกท่านสองคนคืนดีกัน ดีไหม”
เธอพูดอย่างจริงจัง แต่เวลามันไม่ถูก เพราะเย่เชินหลินไม่สามารถให้อภัยกับคนที่อยากฆ่าเขาได้ง่ายๆ
ท่าทีเขายังคงเย็นชา“เธออยากทำก็ไปทำเลย มันเป็นเรื่องของเธอ เรื่องของหัวหน้าเย่ฉันไม่เคยยุ่ง”
จงหยุนซางยิ้มอย่างอึดอัดแล้วลุกขึ้นมา พูดเบาว่า“งั้นคุณรักษาดีๆเลย ฉันไม่กวนแล้ว แต่ฉันก็ยังหวังว่าคุณจะพิจารณาข้อเสนอของฉันดีๆ”
เย่เชินหลินพูดว่า“งั้นฉันไม่ส่งแล้ว”
จงหยุนซางออกจากห้องของเย่เชินหลินด้วยความผิดหวัง ส้งหลิงหลิงที่ยืนอยูไม่ไกลนั้นก็เดินเข้ามาหา
“พี่หยุนซาง เรากลับห้องโถงเถอะ”
“ได้”จงหยุนซางยิ้มเบาๆออกมา
ระหว่างทางกลับไปห้องโถง จงหยุนซางคิดมานานแล้วจึงพูดกับส้งหลิงหลิงว่า“งานแต่งงานของเธอกับหลิงหลิงเป็นเรื่องมงคลของมณฑลตงเจียง ถ้าตระกูลส้ง ตระกูลเย่และตระกูลจงสามารถสามัคคีกัน งั้นก็คงไม่เพียงแต่เป็นความโชคดีกับตระกูลเรา แถมยังเป็นความโชคดีของประชาชนในมณฑลตงเจียง”
หัวใจของส้งหลิงหลิงไม่ได้กว้างใหญ่เหมือนจงหยุนซางไปเอาเรื่องประชาชนมาใส่
เธอมักจะคิดอยู่เสมอว่าสิ่งที่จงหยุนซางพูดนั้นแค่เป็นคำพูดที่ดูสวยงามเท่านั้น
แต่เธอก็รู้ดีว่าจงหยุนซางนี่คืออยากจะให้สามตระกูลนี้สนิทดีกัน ความสามารถของสามตระกูลนี้ ตระกูลส้งต่ำนิดหน่อย เธอก็ไม่อยากให้ตระกูลส้งของเธอต้องกลายเป็นเหยื่อในการต่อสู้นี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สาวใช้ส่วนตัวของนายซาตาน
พิมพ์คำหรือประโยคตกไปเยอะคะ อ่านแล้วงงคะ ขอบคุณที่เอามาลงให้อ่านนะคะ...