“ทำไมทำหน้ามุ่ยแบบนั้นเดี๋ยวแขกก็นึกว่าเจ้าบ่าวโดนบังคับให้แต่งงานหรอก” ฉันหันไปกระซิบถามออสตินที่ยืนทำหน้าไม่สบอารมณ์อยู่หน้างานด้วยความสงสัย
ลืมบอกไปสินะคะว่าวันนี้เป็นวันแต่งงานของฉันกับออสติน เขินจังเลยวันนี้จะมีสามีเป็นตัวเป็นตนแล้ว อ้อ! ก่อนหน้านั้นออสตินเซอร์ไพรส์ขอฉันแต่งงานอีกรอบด้วยนะคะ ซึ่งลงทุนอลังการมากด้วยการซุกตัวเองลงในกล่องใบใหญ่ที่ฉันไม่มีทางรู้เลยจริงๆ ให้ตายเหอะ กล่องใหญ่ขนาดนั้นใครจะไม่รู้ถามจริง พอเปิดมาก็เจอผู้ชายผูกโบว์ยื่นกุหลาบดอกสวยที่สลักคำว่า Will You Marry Me เอาไว้พร้อมกับประดับเพชรเม็ดเล็ก ๆ ที่กลีบดอก
เอาเป็นว่าถึงมันเหมือนไม่มีอะไรเป็นการขอแต่งงานที่โคตรอนุบาลแต่มันทำให้ประทับใจฉันมาก ถึงแม้จะไม่มีดนตรี ไม่มีพลุ ไม่มีดอกไม้ประดับเต็มห้อง ไม่มีลูกโป่ง ไม่มีเพื่อน ๆ ไม่มีกล้องหรือทีมงานมาเตรียมเซอร์ไพรส์เหมือนที่เคยเห็นบ่อย ๆ อย่างคู่อื่นแต่แค่มีเขาที่อยากจะดูแลฉันอยู่เคียงข้างกันและกันตลอดไปก็เพียงพอแล้ว
“ว่าไงคะ ทำหน้ามุ่ยทำไม” ฉันถามออสตินอีกครั้งเพราะเขายังคงทำหน้าแบบนั้นไม่หยุด
“เกลียดไอ้พวกนั้น” ออสตินบอกแล้วก็ชี้ไปทางกลุ่มเพื่อนเจ้าบ่าวที่ยืนคุยกันอยู่ มีแต่พวกเพื่อนสนิทนั่นแหละเควิน แอลฟ่า เพื่อนในรุ่นอีก 3-4 คน แล้วก็พี่พอร์ชกับพี่คริชที่เขามาสนิทกันตอนหลัง
“ไปเกลียดเขาทำไมเพื่อนตินทั้งนั้นเขามาแสดงความยินดีกับเรานะ” ฉันถามต่อทันทีส่วนเจ้าบ่าวสุดหล่อของฉันก็หันมามองหน้าฉันแล้วก็ทำหน้างี่เง่าใส่
“ก็พวกมันหล่อ ที่รักดูสิสาว ๆ ไม่มีคนสนใจตินเลย มินจ๋าวันนี้ผัวไม่หล่อเหรอ” ออสตินบอกแล้วก็ทำหน้าอ้อนใส่ฉัน แต่ทำคนที่ได้ฟังอย่างฉันอยากจะตบเขาแรง ๆ สักทีสองทีไปเลย
“หล่อค่ะ หล่อมากด้วย แต่ลืมไปรึเปล่าว่าวันนี้วันแต่งงานของนาย แล้วก็กำลังจะมีภรรยาเป็นตัวเป็นตนแขกสาว ๆ ที่ไหนจะมามองมาอ่อยเจ้าบ่าวฮะ? อยากให้ผู้หญิงมองก็ไม่ต้องแต่งงานสิออสติน เป็นโสดไปเลยดีไหม”
“ไม่ใช่แบบนั้นนะครับคนดีแต่มันเสียความมั่นใจไง ปกติมีคนมองตลอดแต่วันนี้โดนพวกมันแย่งซีนเลยเซ็งแค่นั้นเอง ที่รักอย่าโกรธเลยนะครับ” ออสตินรีบอธิบายกับฉันหน้าตื่นพร้อมกับบีบมือฉันแน่น
ฉันเองพอได้ฟังเขาอธิบายก็พอเข้าใจ ปกติออสตินฮอตจะตายไปไหนต้องมีสาว ๆ มองตามตาเป็นประกายแต่วันนี้กลับน้อยลง ไม่ใช่ไม่มีนะคะก็มีสาว ๆ ในงานมองเขาเยอะเหมือนกันแต่คงเพราะมันเป็นวันแต่งงานของเขามองไปก็เท่านั้นเลยเลือกที่จะไปโฟกัสที่เพื่อนเจ้าบ่าวซะมากกว่าเพราะงานดีไม่แพ้กัน
“เขาแค่รู้ว่าคนนี้มีเจ้าของแล้วเลยเลือกมองคนโสดมากกว่าต่างหากล่ะ ยิ้มหน่อยนะคะ วันนี้วันแต่งงานของเราน้า มีแค่มินที่มองตินคนเดียวไม่พอรึไง วันนี้เจ้าบ่าวของมินหล่อที่สุดเลยไม่รู้เหรอ” ฉันยิ้มให้เขาพร้อมกับกระชับมือที่จับกันอยู่ให้แน่นขึ้นจนออสตินมีสีหน้าดีขึ้น
“จริงนะ” ออสตินถามย้ำ ช่วงนี้อีตานี่อาการแปลก ๆ งี่เง่า ง้องแง้ง งอแง ขี้งอนอยู่บ่อย ๆ
“ค่ะ หล่อจนอยากจะกินทั้งตัวเลย” ฉันกระซิบข้างหูออสติน ทำให้เขานิ่งอึ้งไปแล้วมองฉันช้า ๆ ฉันเองพูดไปก็เขินไปนะคะไม่ใช่ไม่เขิน แต่ไม่รู้ล่ะอีแมนนี่สอนมาว่าต้องทำให้ผัวรักผัวหลง มินตราก็เชื่ออีคุณแม่แบบสนิทใจ
“อยากกินจริง ๆ เหรอ” ออสตินถามเบา ๆ ด้วยสีหน้าพอใจกับคำพูดของฉัน
“อื้อ” ฉันพยักหน้าตอบพร้อมกับยิ้มเขิน ไม่รู้อะไรเข้าสิงให้พูด อาจจะเป็นองค์อีแมนนี่มั้งคะ คงใช่แหละองค์อ่อยผัวของมันแน่นอนที่มาเข้าสิงฉัน
“เดี๋ยวคืนนี้จะป้อนทั้งคืนเลยเมียจ๋า ตอนนี้มังกรกำลังโตได้ที่เลย” ออสตินกระซิบเสียงพร่าข้างหู ไม่ได้สนใจว่าจะมีแขกมองเลยอีตาหื่นนี่
-เวลาต่อมา-
“เฮ้อ! เหนื่อยเป็นบ้าเลย” ฉันทิ้งตัวนั่งลงที่เตียงนอนในเรือนหอของเราหลังจากที่ผู้ใหญ่ออกไปแล้ว เพิ่งส่งตัวเสร็จค่ะ เวลานี้เป็นเวลาพักผ่อนแล้วล่ะ
“ปวดเท้าไหม ใส่ส้นสูงยืนต้อนรับแขกตั้งหลายชั่วโมงเดี๋ยวนวดให้นะ” ออสตินเดินมานั่งลงข้างเตียงแล้วก็จับเท้าฉันเบา ๆ พร้อมกับยิ้มอ่อนโยนให้ น่ารักมากเลยค่ะสามีมินตรา
“นิดหน่อย ไม่ต้องนวดหรอกตินปล่อยได้แล้วมันไม่ดี” ฉันบอกแล้วขยับเท้าออกมา เขาเป็นผู้ชายนะแถมยังเป็นสามีด้วย จะให้มานวดเท้าให้ได้ไงถึงจะอายุเท่ากันแต่ฉันก็ควรเคารพเขาในฐานะสามีไม่ใช่รึไง
“ไม่เป็นไรครับ ดูสิเท้าคนดีแดงหมดเลย” ออสตินส่ายหน้าพร้อมยิ้มอ่อนโยนก่อนจะมองที่เท้าฉันแล้วคลึงเบา ๆ ส่วนฉันน่ะเหรอ ฉันก็นั่งมองภาพตรงหน้าด้วยความซึ้งใจน่ะสิ ทำไมออสตินน่ารักจัง ตอนนี้เขาเป็นสามีฉันแล้วจริง ๆ ใช่ไหม นั่งนึกไปก็เขินไป
“พอเถอะนะ ตินก็เหนื่อยมาทั้งวันเหมือนกัน ไปอาบน้ำพักผ่อนดีกว่ามินไม่ได้ปวดอะไรมากมาย” ฉันบอกเขาหลังจากที่ปล่อยให้เขานวดเท้าให้มาสักพัก
“ไม่เป็นไรทำให้คนดีสบายตัวก่อนเดี๋ยวผัวจะได้ชาร์จแบตทีหลังไง” ออสตินเงยหน้าขึ้นมาบอกแล้วก็ยิ้มเจ้าเล่ห์ให้ฉัน นึกแล้วเชียวว่าต้องมาแบบนี้ อีตาหื่นนี่น่าเอายานอนหลับมาผสมน้ำให้ดื่มจริง ๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: SO BAD เพื่อนสนิทร้ายซ่อนรัก