สุดยอดหมอโบราณ นิยาย บท 5

"ทำไมมีคนไข้เยอะจัง" หลินเฟิง ถามด้วยความประหลาดใจหลังจากลงจากรถ

ฉันเห็นคิวยาวเหยียดที่หน้าห้องพยาบาล และดูเหมือนว่าพวกเขาล้วนเป็นคนไข้ที่มาพบแพทย์

คลินิกการแพทย์สามารถดึงดูดคนไข้ได้มากมาย ซึ่งแสดงว่าผู้ที่เปิดคลินิกนั้นมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม

"เนื่องจากชื่อเสียงของ Martial God Physician เขาสามารถรักษาโรคที่ยากและเบ็ดเตล็ดได้ แต่ตอนนี้ Baicaotang ไม่เล็กแล้ว" น้ำเสียงของ Si Konglan ค่อนข้างไม่พอใจ

“หมายความว่ายังไง?” หลินเฟิงถามด้วยความสงสัย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซือคงหลันพูดอย่างขุ่นเคือง: "แน่นอน ถ้าคุณมีชื่อเสียงมากขึ้น ท่าทางของคุณก็จะเพิ่มมากขึ้นด้วย"

“ตอนนี้ไป่เกาถังส่งหมอคนเดียวมาให้คำปรึกษาทุกวัน จะมีคนไข้มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร แม้กระทั่งมารับยาให้คุณปู่ของฉัน ฉันต้องขอทุกครั้งที่มา”

หลังจากที่ Lin Feng ฟังจบ เขาก็แสดงความประหลาดใจ

วิธีการของ Baicaotang นี้ทำให้งงจริงๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดถึงจริยธรรมทางการแพทย์และธุรกิจ พวกเขาจะไม่ทำธุรกิจแบบส่งถึงบ้านได้อย่างไร?

“การตลาดความหิว?” จู่ๆ เขาก็นึกถึงคำหนึ่งขึ้นมา

ซือคงหลันพยักหน้าอย่างไม่พอใจ ยิ่งเข้ารับการรักษายากเท่าไหร่ อีกฝ่ายก็จะยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น

"ใช่ แต่คุณจะทำอย่างไรดี มี Martial God Doctor เพียงคนเดียวใน Jiangbei และเขามีทุนที่จะออกอากาศ"

Lin Feng ไม่ชอบ Baicaotang นี้ทันที

“คุณปู่เป็นอะไรไป ต้องไปหาเขาเพื่อรับยาหรือเปล่า” เขาถามอย่างสบายๆ

“ฉันได้รับบาดเจ็บตอนที่ฉันฝึกศิลปะการต่อสู้เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก บวกกับลมและความหนาวเย็น และตอนนี้ฉันได้รับบาดเจ็บภายในอย่างรุนแรง” ซือกงหลันกล่าวด้วยอารมณ์หดหู่

“ลืมไป คุณไม่ใช่หมอ ฉันจะไม่บอกคุณมาก คุณแค่ต้องรู้ว่ายาของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถรักษาอาการป่วยของคุณปู่ของฉันได้ แต่พวกเขาอากาศถ่ายเทสะดวกมาก ทำให้ฉันไม่มีความสุข ฮึ่ม! "

Lin Feng พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร และเดินตามเธอเข้าไปใน Baicao Hall

"หมออู๋ ฉันมาที่นี่เพื่อเอายาให้ปู่ของฉัน" ซือคงหลันก้าวไปข้างหน้าและพูด

ชายผู้จับชีพจรของผู้ป่วยเหลือบมองขึ้น แล้วพูดด้วยเสียงสูง: "เดี๋ยวก่อน"

การแสดงออกของ Sikong Lan เปลี่ยนไปทันที คุณกำลังรออะไรอยู่เพื่อรับยา?

“หมออู๋ ยาของปู่ฉันหมดแล้ว ช่วยฉันหามาก่อน” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ดี

บูม!

ทันใดนั้น อู๋ฉวนตบโต๊ะ จ้องมองเธอและพูดว่า "ครอบครัวของซีคงไม่เข้าใจกฎอะไรเหรอ คุณไม่เห็นหรือว่าฉันกำลังจับชีพจร ตอนนี้ฉันต้องจับชีพจรอีกครั้ง เสียเวลา! "

หลังจากพูดจบ คนที่อยู่แถวหลังก็ไม่พอใจและมองไปที่ซือกงหลันทีละคน

Sikong Lan ถอยห่างออกไปทันทีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคับข้องใจ เธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน

เมื่อเห็นเธอถอยหลังอย่างมีไหวพริบ ดวงตาของ Wu Quan ก็เปล่งประกายด้วยความภาคภูมิใจ

นี่คือ Baicao Hall แม้ว่าตระกูล Sikong จะอยู่ที่นี่ พวกเขายังต้องเชื่อฟัง

Lin Feng รอกับ Sikong Lan เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง

และเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงแล้วที่ Wu Quan รักษาคนไข้ตลอดเวลา...

“หมออู๋ ปู่ของฉันยังรอยาอยู่” ซือคงลันอดไม่ได้ที่จะพูดอีกครั้ง

Wu Quan ไม่สนใจมันและพูดว่า: "ไม่ต้องกังวล รออีกหน่อย"

เมื่อเห็นท่าทีของเขาที่เดินอย่างสุดหัวใจ แม้แต่หลินเฟิงก็อดไม่ได้

“เขาเพิ่งเป็นหวัด กินยาฝรั่งแล้วกลับไปซับเหงื่อไม่ดีหรือ?

ทันทีที่คำพูดจบลง ทั้งห้องโถง Baicao ก็เงียบลง และสายตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่ Lin Feng

“ฉันยังต้องการให้คุณบอกฉันว่าต้องทำอย่างไร” Wu Quan หันกลับมาด้วยใบหน้าที่มืดมน

การแสดงออกของ Lin Feng ลดลงเช่นกัน และเขาโต้กลับ: "นี่ไม่ใช่คำถามของการชี้นิ้ว ฉันไม่เคยได้ยินว่ามีการใช้โสมเพื่อรักษาหวัด"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็หันศีรษะไปมอง แต่ก็พบว่ารสชาติแรกในใบสั่งยาคือโสม

“ใช่ ฉันไม่เคยได้ยินว่าโสมใช้รักษาหวัด ยานี้ทนไม่ได้สักหน่อยเหรอ?”

หลังจากพูดคำเหล่านี้ ผู้คนที่อยู่ด้านหลังก็เงียบกันหมด

ชื่อเสียงของ Baicaotang นั้นเป็นความจริง แต่ทุกคนเข้าใจความจริง และสิ่งที่ Lin Feng พูดไม่สามารถหักล้างได้เลย

"คุณ..." อู๋ฉวนเบิกตากว้างด้วยความโกรธ จากนั้นสะบัดแขนเสื้อแล้วจากไป

"หือ? ทำไมเขาถึงออกไป?"

"ใครจะหาหมอให้เราเมื่อเขาจากไป"

คนที่อยู่ด้านหลังตะโกนทันที

หลังจากนั้นไม่นาน Wu Quan ก็ออกมาอีกครั้งพร้อมกับถือห่อยาไว้ในมือ

จากระยะไกล หลินเฟิงได้กลิ่นยาและรู้สึกอึดอัดมากขึ้น

ผิดอะไรกับการไม่เต็มใจช่วยใครหยิบของที่ชัดเจนพร้อมทำ

เมื่อเห็น Wu Quan ออกมาพร้อมกับยา Si Konglan ก็แสดงความดีใจและเอื้อมมือไปหยิบมัน

“เดี๋ยวก่อน!” ทันใดนั้น Wu Quan ก็ถอยหลังหนึ่งก้าว

ใบหน้าสวยของ Sikong Lan เปลี่ยนไป และเธอพูดว่า "มีอะไรเหรอ?"

Wu Quan มองไปที่ Lin Feng และพูดว่า "ถ้าคุณต้องการรับยา ก็ไม่เป็นไร แต่เด็กคนนี้ทำลายชื่อเสียงของคลินิกของฉัน คุณต้องอธิบายให้ฉันฟัง!"

สิ่งที่ Lin Feng พูดในตอนนี้ทำให้ผู้ป่วยเย็นชาดูไม่ไว้วางใจ ซึ่งทำให้เขาโกรธโดยตรง

“คุณหมายถึงเสี่ยวหลินจือเหรอ เขาไม่ได้ทำอะไรเลย” ซือคงหลานพูดอย่างงงงวย

Wu Quan ส่ายหัวและพูดอย่างเย็นชา: "Baicaotang ของเราอยู่มาห้าสิบปีแล้ว และไม่เคยมีใครกล้าแสดงความคิดเห็นที่ไร้ความรับผิดชอบ เด็กคนนี้เอาแต่ชี้นิ้วมาที่ใบสั่งยาของฉัน เขาไม่ทำอะไรเลยเหรอ?"

“แล้วคุณต้องการอะไร” หลินเฟิงก้าวไปข้างหน้าและถาม

"ไม่สำคัญว่าคุณจะทำอะไร คุกเข่านอกประตูหนึ่งชั่วโมง และสำนึกผิดในสิ่งที่คุณได้กระทำลงไป"

อู๋ฉวนมองเขาอย่างถ่อมตัวและพูดว่า "บางทีบอกให้โลกรู้ว่าไม่มีใครที่เรียนรู้ทักษะทางการแพทย์มาตั้งคำถามกับไป่เกาถังของเราได้!"