สุดยอดหมอโบราณ นิยาย บท 5

"ทำไมมีคนไข้เยอะจัง" หลินเฟิง ถามด้วยความประหลาดใจหลังจากลงจากรถ

ฉันเห็นคิวยาวเหยียดที่หน้าห้องพยาบาล และดูเหมือนว่าพวกเขาล้วนเป็นคนไข้ที่มาพบแพทย์

คลินิกการแพทย์สามารถดึงดูดคนไข้ได้มากมาย ซึ่งแสดงว่าผู้ที่เปิดคลินิกนั้นมีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม

"เนื่องจากชื่อเสียงของ Martial God Physician เขาสามารถรักษาโรคที่ยากและเบ็ดเตล็ดได้ แต่ตอนนี้ Baicaotang ไม่เล็กแล้ว" น้ำเสียงของ Si Konglan ค่อนข้างไม่พอใจ

“หมายความว่ายังไง?” หลินเฟิงถามด้วยความสงสัย

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ซือคงหลันพูดอย่างขุ่นเคือง: "แน่นอน ถ้าคุณมีชื่อเสียงมากขึ้น ท่าทางของคุณก็จะเพิ่มมากขึ้นด้วย"

“ตอนนี้ไป่เกาถังส่งหมอคนเดียวมาให้คำปรึกษาทุกวัน จะมีคนไข้มากมายขนาดนี้ได้อย่างไร แม้กระทั่งมารับยาให้คุณปู่ของฉัน ฉันต้องขอทุกครั้งที่มา”

หลังจากที่ Lin Feng ฟังจบ เขาก็แสดงความประหลาดใจ

วิธีการของ Baicaotang นี้ทำให้งงจริงๆ แม้ว่าพวกเขาจะไม่พูดถึงจริยธรรมทางการแพทย์และธุรกิจ พวกเขาจะไม่ทำธุรกิจแบบส่งถึงบ้านได้อย่างไร?

“การตลาดความหิว?” จู่ๆ เขาก็นึกถึงคำหนึ่งขึ้นมา

ซือคงหลันพยักหน้าอย่างไม่พอใจ ยิ่งเข้ารับการรักษายากเท่าไหร่ อีกฝ่ายก็จะยิ่งมีพลังมากขึ้นเท่านั้น

"ใช่ แต่คุณจะทำอย่างไรดี มี Martial God Doctor เพียงคนเดียวใน Jiangbei และเขามีทุนที่จะออกอากาศ"

Lin Feng ไม่ชอบ Baicaotang นี้ทันที

“คุณปู่เป็นอะไรไป ต้องไปหาเขาเพื่อรับยาหรือเปล่า” เขาถามอย่างสบายๆ

“ฉันได้รับบาดเจ็บตอนที่ฉันฝึกศิลปะการต่อสู้เมื่อตอนที่ฉันยังเด็ก บวกกับลมและความหนาวเย็น และตอนนี้ฉันได้รับบาดเจ็บภายในอย่างรุนแรง” ซือกงหลันกล่าวด้วยอารมณ์หดหู่

“ลืมไป คุณไม่ใช่หมอ ฉันจะไม่บอกคุณมาก คุณแค่ต้องรู้ว่ายาของพวกเขาเท่านั้นที่สามารถรักษาอาการป่วยของคุณปู่ของฉันได้ แต่พวกเขาอากาศถ่ายเทสะดวกมาก ทำให้ฉันไม่มีความสุข ฮึ่ม! "

Lin Feng พยักหน้าโดยไม่พูดอะไร และเดินตามเธอเข้าไปใน Baicao Hall

"หมออู๋ ฉันมาที่นี่เพื่อเอายาให้ปู่ของฉัน" ซือคงหลันก้าวไปข้างหน้าและพูด

ชายผู้จับชีพจรของผู้ป่วยเหลือบมองขึ้น แล้วพูดด้วยเสียงสูง: "เดี๋ยวก่อน"

การแสดงออกของ Sikong Lan เปลี่ยนไปทันที คุณกำลังรออะไรอยู่เพื่อรับยา?

“หมออู๋ ยาของปู่ฉันหมดแล้ว ช่วยฉันหามาก่อน” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่ดี

บูม!

ทันใดนั้น อู๋ฉวนตบโต๊ะ จ้องมองเธอและพูดว่า "ครอบครัวของซีคงไม่เข้าใจกฎอะไรเหรอ คุณไม่เห็นหรือว่าฉันกำลังจับชีพจร ตอนนี้ฉันต้องจับชีพจรอีกครั้ง เสียเวลา! "

หลังจากพูดจบ คนที่อยู่แถวหลังก็ไม่พอใจและมองไปที่ซือกงหลันทีละคน

Sikong Lan ถอยห่างออกไปทันทีด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความคับข้องใจ เธอไม่เคยได้รับการปฏิบัติเช่นนี้มาก่อน

เมื่อเห็นเธอถอยหลังอย่างมีไหวพริบ ดวงตาของ Wu Quan ก็เปล่งประกายด้วยความภาคภูมิใจ

นี่คือ Baicao Hall แม้ว่าตระกูล Sikong จะอยู่ที่นี่ พวกเขายังต้องเชื่อฟัง

Lin Feng รอกับ Sikong Lan เป็นเวลาครึ่งชั่วโมง

และเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงแล้วที่ Wu Quan รักษาคนไข้ตลอดเวลา...

“หมออู๋ ปู่ของฉันยังรอยาอยู่” ซือคงลันอดไม่ได้ที่จะพูดอีกครั้ง

Wu Quan ไม่สนใจมันและพูดว่า: "ไม่ต้องกังวล รออีกหน่อย"

เมื่อเห็นท่าทีของเขาที่เดินอย่างสุดหัวใจ แม้แต่หลินเฟิงก็อดไม่ได้

“เขาเพิ่งเป็นหวัด กินยาฝรั่งแล้วกลับไปซับเหงื่อไม่ดีหรือ?

ทันทีที่คำพูดจบลง ทั้งห้องโถง Baicao ก็เงียบลง และสายตานับไม่ถ้วนจับจ้องไปที่ Lin Feng

“ฉันยังต้องการให้คุณบอกฉันว่าต้องทำอย่างไร” Wu Quan หันกลับมาด้วยใบหน้าที่มืดมน

การแสดงออกของ Lin Feng ลดลงเช่นกัน และเขาโต้กลับ: "นี่ไม่ใช่คำถามของการชี้นิ้ว ฉันไม่เคยได้ยินว่ามีการใช้โสมเพื่อรักษาหวัด"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ทุกคนก็หันศีรษะไปมอง แต่ก็พบว่ารสชาติแรกในใบสั่งยาคือโสม

“ใช่ ฉันไม่เคยได้ยินว่าโสมใช้รักษาหวัด ยานี้ทนไม่ได้สักหน่อยเหรอ?”