ทายาทอันดับหนึ่ง นิยาย บท 147

ในวิลล่า ธีโอกำลังคุยกับลูกน้องจำนวนหนึ่งอยู่

เมื่อนีโน กิล ถูกถอนรากถอนโคนไปก่อนหน้านี้ ธีโอไม่สามารถจะจัดการเรื่องที่ใหญ่ขนาดนี้ได้ภายในครั้งเดียว ดังนั้นเขาจึงต้องหารือเรื่องนี้กับพี่น้องของเขา

ท้ายที่สุด มีหลายสถานที่ให้จัดการ และพวกเขายังเกี่ยวข้องกับผลประโยชน์และเส้นสายที่อยู่เบื้องหลังมากเหลือเกิน

ในตอนนี้ เมื่อธีโอเห็นไทเกอร์ที่ดูตื่นตระหนกวิ่งเข้ามา เขาเลิกคิ้วขึ้นและถามว่า “ทำไมนายถึงลุกลี้ลุกลนนัก?”

“ธีโอ มิสเตอร์คลาร์คถูกจับกุม” ไทเกอร์เหงื่อไหลโทรมกาย ขณะพูดว่า “ฉันเพิ่งกลับมาและได้ยินว่ามิสเตอร์คลาร์คถูกจับที่โรงแรมคอนคอร์ด”

ธีโอลุกขึ้นยืนทันที ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ “อะไรนะ? เขาถูกจับได้ยังไง?”

“ดูเหมือนว่าเขาจะขืนใจผู้หญิงคนหนึ่งและถูกจับได้คาหนังคาเขา จากรายงานจากคนของเรา ผู้หญิงคนนั้นเป็นคนของอัล ฮอปเปอร์ ซึ่งเป็นแก๊งนักเลงเล็ก ๆ” ไทเกอร์อธิบาย

“อัล ฮอปเปอร์?” ธีโอดูงุนงงแต่พูดอย่างดุดันว่า “ฉันไม่เคยได้ยินชื่อมันด้วยซ้ำ และมันกล้าแตะต้องมิสเตอร์คลาร์ค อยากตายมากหรือยังไง!”

ใบหน้าของธีโอราวกับว่าเป็นอสูรร้ายในมือถือมีดคร่าชีวิตอยู่ “พาคนของเราไปดูแลมิสเอตร์อัลเขาหน่อย ตามหาว่าใครเป็นคนบ่งการเรื่องนี้! โทรหาดีตัน เวด และบอกให้เขาปล่อยมิสเตอร์คลาร์คทันที!”

ธีโอรู้ดีว่าหากมิสเตอร์คลาร์คถูกจับ ทั้งเมืองริเวอร์เดลจะประสบความโกลาหลแน่นอน!

ใจกล้าไม่เบาเลยนิไอ้พวกเวร!

“อืม ธีโอ!” ไทเกอร์รับคำสั่งของเขา

ธีโอก็ลุกขึ้นอย่างเร่งรีบ ออกจากวิลล่า และขับรถด้วยตนเองไปยังสถานที่ที่ไม่มีใครรู้จัก

ในทางกลับกัน หลังจากที่ฟิลิปถูกจับ วินน์อยู่กับฆวนตลอดเวลา พยายามคิดหาทางแก้ปัญหา

“ฆวน ตอนนี้นายต้องช่วยฟิลิปนะ ฉันมั่นใจว่าเขาไม่ได้ทำเรื่องแบบนั้น คนพวกนั้นต้องมีเจตนาจะใส่ร้ายเขา ฉันกลัวว่าฟิลิปกำลังตกอยู่ในอันตราย”

วินน์ถึงกับน้ำตาซึม เธอกังวลอย่างมากเกี่ยวกับสถานการณ์ของฟิลิป

ฆวนปลอบเธอและพูดว่า “วินนี่ ไม่ต้องกังวล ฉันจะพยายามช่วยเขาอย่างเต็มที่ ฉันจะโทรไปขอความช่วยเหลือจากคุณพ่อของฉัน ท่านมีเส้นสายอยู่เยอะ”

วินน์พยักหน้า ขณะที่น้ำตาไหลลงมาบนใบหน้า ดวงตาแดงก่ำอย่างเห็นได้ชัด

เธอทำได้เพียงฝากความหวังไว้กับฆวนในเวลานี้เท่านั้น

ฆวนแกล้งทำเป็นโทรหาคุณพ่อของเขา เมื่อเขาวางสาย ใบหน้าของเขาก็มืดมน และเขาดูหดหู่มาก

เมื่อวินน์เห็นสิ่งนี้ หัวใจของเธอก็จมดิ่งลงครู่หนึ่ง และเธอก็รีบถามว่า “ฆวน เป็นยังไงบ้าง? มิสเตอร์ปาร์คเกอร์มีทางแก้ปัญหาไหม?”

ฆวนถอนหายใจและกล่าวว่า “วินนี่ คุณพ่อของฉันได้ขอให้ใครบางคนช่วย แต่สถานการณ์ก็ยังไม่แน่นอน คาดว่าจะต้องรอจนถึงวันพรุ่งนี้ รอดูสถานการณ์ให้แน่นอนก่อน”

วินน์รู้ดีว่าการขอความช่วยเหลือไม่ใช่เรื่องง่าย เธอพยักหน้าและพูดอย่างกระตือรือร้นว่า “ฆวน นายช่วยฉันติดต่อคนเหล่านั้นตอนนี้เลยได้ไหม? ฉันยอมจ่ายไม่ว่าพวกเขาจะเรียกมาเท่าไหร่ก็ตาม”

ฆวนตกอยู่ในความเงียบ ยิ่งเขาทำเป็นเงียบมากเท่าไหร่ วินน์ก็ยิ่งเศร้าใจมากขึ้นเท่านั้น